به گزارش می متالز، تصادف جادهای در کشور از عمدهترین دلیل صدمات جانی محسوب میشود، صدمهی که هیچگاه قابل جبران نیست. از قدیم جادهها حکم وصل شدن داشتهاند اما با کاهش کیفیت خودروها و ایمنی جادهها نهتنها وصل شدنی در کار نیست بلکه رسیدن به مقصد تبدیل به چالش شده است و اکنون وضعیت جادههای استان زنجان بسیار نامطلوب بوده و همواره سبب حبس نفس افراد عبور کننده از این مسیرها میگردد.
حال اگر قصد سفر به شهرستان گردشگری ماهنشان و در نهایت دیدن بزرگترین معدن سرب و روی خاورمیانه که اخیرا به عنوان معدن گردشگری مجوز دریافت کرده است را داشته باشیم، قطعا پیج و تاب جاده، عبور کامیونهای حامل خاک از معدن و جاده باریک این مسیر زیباییهای چشمنواز منطقه را از بازدیدکنندگان خواهد ربود. تنها استرس و ترس از تصادف در این جاده بر ذهن و فکر افراد غلبه خواهد کرد.
شاید در تصورات همواره این موضوع تداعی کند که شهرستانی به داشتن حجم عظیم خدادادی و ثروت بیپایان منطقه انگوران ماهنشان به یکی از مهمترین دلایل رسیدگی به زیربناهای این منطقه همچون جاده زنجان- دندی باشد اما دریغ از این که حتی قطرهای از دریای ثروت در این منطقه صرف نمیشود و معدنکاران و مردمان این مرز و بوم همواره در جادهای که دارای کمترین استاندارد لازم را دارد و دارای نقاط حادثهخیز فراوانی است، جان بر کف دست گذاشته و روزانه در حال تردد از این مسیر هستند غافل از اینکه چه خطرات جبرانناپذیری در هر ثانیه تهدیدشان میکند.
حال با این اوصاف اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان، مجوز لازم برای به ثبت رساندن معدن انگوران به عنوان نخستین معدن گردشگری در کشور اخذ کرده است و اگر کرونا تاخت و تاز نمیکرد برنامهریزی شده بود تا گردشگران نیز وارد این معدن شوند.
با این وجود آیا گردشگر برای بار نخستی که به منطقه مذکور وارد شود شرایط جاده را از نزدیک دیده و با تمام حس خطرات این جاده را حس کند بار دیگر به این منطقه ورود مییابد!؟ حتی شاید تبلیغات گسترده از وضعیت نامطلوب جادهای که به عظیمترین ثروت زنجان یا حتی کشور منتهی میشود نهتنها سبب جذب گردشگر نشود حتی ممکن است یکی از اساسیترین سوالات گردشگران نیز باشد که آیا لازم نبود حداقل میراث فرهنگی برای بهبود اوضاع و شرایط جاده گامی در راستای مطالبهگری بهبود شرایط بر میداشت؟ آیا باوجود ثروت عظیم این معادن پر ارزش وقت آن نرسیده تا قطرهای از در آمد صرف حفظ جان و مال مردم منطقه شود؟ آیا این جاده توان جابهجای مسافران، گردشگران و حتی دانشآموزان علاقهمند به رشته معدنکاوی را خواهد داشت؟
جواد یوسفی، معاون راهداری حملونقل جادهای استان زنجان اظهار داشت: جاده نیکپی - ماهنشان به عنوان یک راه فرعی از حدود 10 سال گذشته زیرسازی شده است و طرح این جاده راه فرعی ابلاغ شده بود اما اخیراً در بازدید معاون وزیر و نماینده مردم ماهنشان قرار بر این شده است تا مطالعه از مسیر انجام شده و این جاده به مسیر اصلی ارتقا یابد.
وی افزود: ارتقا به مسیر اصلی جاده مذکور بیش از 600 میلیارد تومان هزینه نیاز دارد، اما باید ابتدا طرح مصوب شود و سپس اعتبار لازم اختصاص یابد.
یوسفی با بیان اینکه در شروع به ساخت و ارتقا مسیر نیکپی - ماهنشان باید توسط اداره راه و شهرسازی انجام گیرد عنوان کرد: متولی تعریض جاده، بهسازی و ارتقا بر عهده این اداره مذکور میباشد و اداره راهداری حملونقل جادهای تنها متولی نگهداری از جادههاست.
معاون راهداری حملونقل جادهای استان زنجان با اشاره به اینکه جاده دندی به زنجان مهمترین راه دسترسی به معدن انگوران است گفت: طول این جاده 127 کیلومتر است که از پنج سال گذشته تعریض آن در دست اقدام بوده است به طوری که 30 کیلومتر از مسیر بهسازی شده و ادامه عملیات نیز نیازمند هزینه 200 میلیارد تومانی است.
امیر ارجمند، مدیرکل میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری استان زنجان در گفتوگو با تسنیم اظهار داشت: یکی از اقدماتی که از سال گذشته برنامهریزی شده و جز نخستین برنامهها در سطح کشور محسوب میشود، پذیرش گردشگر در مجموعه سرب و روی انگوران شهرستان ماهنشان بود.
وی افزود: در حال حاضر از بابت امکانات و اسکان مجموعه آماده پذیرایی از گردشگران است با این وجود قرار بود تا از اوایل تیر ماه از طریق رایزنیهای که با آژانسهای مسافرتی انجام میگیرد این امکان در این مجموعه فراهم شود، اما متاسفانه با شیوع ویروس کرونا تمامی برنامههای اقامتی و گردشگری استان برای جلوگیری از شیوع کرونا لغو شد.
مدیرکل میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری استان زنجان با نادیده گرفتن شرایط و اوضاع نابهسامان جاده دندی به زنجان که مهمترین راه دسترسی به معدن انگوران است و قرار است مسیر اصلی ورود گردشگر به این منطقه باشد گفت: این سازمان نقشی در خصوص ایمنی جاده معدن ندارد و باید اداره راه شهرسازی و یا اداره کل حمل نقل جاده ای پاسخگو باشد.
حال با پاسکاری مسوولان که ما متولی جاده نیستیم و نمیتوانیم اظهار نظری داشته باشیم کاملا مشخص است که در طول سالهای پیش رو نیز هیچ اقدام موثری در این راستا انجام نخواهد شد و مردم منطقه و افرادی که قصد ورود به معدن گردشگری را دارند باید همچنان چشم انتظار نگاه مسوولانی باشند که شاید بهبود شرایط این مسیر حتی جزئی از دغدغههایشان هم نباشد، اما انتظارها بر این است تا با وجود چنین ظرفیت و ثروت عظیمی در ماهنشان حداقلترین امکانات لازم فراهم شود تا جاده دسترسی که همواره به عنوان یک قربانگاه جان هموطنان را میگیرد مورد بازسازی قرار گیرد و قطرهای از ثروت خارج شده از بزرگترین معدن سرب و روی خاورمیانه در محل صرف شود تا مردمان این خطه حداقل از لحاظ راه دسترسی به شرایط مطلوبی برسند.