تب معدن کاوی در بستر اقیانوس ها و اثرات زیست محیطی ویرانگر آن

می متالز - به اعتقاد ما هنوز برای تدوین چهارچوبی که کشورها را قادر به تقسیم منابع و جلوگیری از واردآمدن آسیب دائمی به بستر دریاها کند فرصت وجود دارد. اما این کار تنها در صورتی امکان پذیر خواهد بود که کشورها تمایل به همکاری و فدا کردن برخی از منافع خود در جهت مصلحتی بزرگ تر را داشته باشند.

به گزارش می متالز، معدن کاوی در بستر اقیانوس ها برای استخراج مواد معدنی یک صنعت تجربی کمتر شناخته شده است. اما به زودی این فرایند در بستر آب های عمیق که بر اساس قوانین بین المللی متعلق به تمام انسان هاست آغاز خواهد شد.
معدن کاوی در بستر دریا برای استخراج مواد معدنی با ارزشی چون مس، روی و لیتیوم قبلا در محدوده آب های سرزمینی برخی از کشورها صورت گرفته است. تا همین سال 2025 احتمالا پروژه های بزرگی در آب های بین المللی، در مناطقی که 200 مایل دریایی از ساحل دور هستند و در چهارچوب رویه های حقوقی ملی کشورها قرار ندارند آغاز خواهد شد.
کار ما مطالعه سیاستگذاری های اقیانوسی، مدیریت منایع دریایی، حاکمیت بین المللی بر اقیانوس ها و رژیم های زیست محیطی آنهاست و در حال تحقیق در مورد روندهای سیاسی هستیم که بر صنعت معدن کاوی در بستر آب های عمیق حاکم هستند. بررسی اثرات زیست محیطی معدن کاوی در بستر دریاها، راه های به اشتراک گذاری عادلانه منابع دریایی و به کار گیری تدابیری چون مناطق حفاظت شده دریایی برای محافظت از گونه ها و زیست بوم های آسیب پذیر و شکننده، از جمله حوزه های مورد علاقه ماست.
امروز کشورها برای تدوین قوانین مربوط به معدن کاوی در بستر دریاها در حال کار با یکدیگر هستند. به اعتقاد ما هنوز برای تدوین چهارچوبی که کشورها را قادر به تقسیم منابع و جلوگیری از وارد آمدن آسیب دائمی به بستر دریاها کند فرصت وجود دارد. اما این کار تنها در صورتی امکان پذیر خواهد بود که کشورها تمایل به همکاری و فدا کردن برخی از منافع خود در جهت مصلحتی بزرگ تر را داشته باشند.

پیمانی قدیمی با هدفی جدید

وضع مقررات مربوط به معدن کاوی بستر دریاها در داخل محدوده قلمروهای دریایی بر عهده خود کشورهاست. فراتر از این در مناطق خارج از حوزه قضایی ملی، آنها از طریق «قانون کنوانسیون دریاها» با یکدیگر همکاری می کنند که 167 کشور و اتحادیه اروپا آن را به تصویب رسانده اند، اما ایالات متحده با وجود امضای این قانون، هنوز آن را به تصویب نرسانده است.
این پیمان موجب تشکیل «نهاد بین المللی بستر دریاها» شد که مقر آن در جامائیکا قرار دارد و هدف آن مدیریت بر معدن کاوی در بستر آب های بین المللی است. بر اساس این پیمان فعالیت های اجرا شده در مناطق خارج از حوزه قضایی ملی باید «به نفع کل بشریت» تمام شود. این منافع می تواند شامل منافع اقتصادی، یافته های تحقیقاتی خاص، فناورهای خاص و بازیابی اشیای تاریخی باشد. این پیمان از دولت ها می خواهد تا بستر دریاها را با توجه ویژه نسبت به منافع و نیازهای کشورهای در حال توسعه بین خود تقسیم کنند.
ایالات متحده در مذاکرات بر سر تنظیم این کنوانسیون شرکت داشت و آن را امضا نیز کرد، اما به دلیل نگرانی از اینکه این پیمان محدودیت های زیادی را بر سر راه استخراج منابع آب های عمیق قرار می دهد، آن را به تصویب نرسانده است. در نتیجه آمریکا به این پیمان متعهد نیست، هر چند که به طور مستقل از اکثر مقررات آن پیروی می کند. دولت های اخیر آمریکا از جمله بیل کلینتون، جرج دبلیو بوش و باراک اوباما به دنبال تصویب این پیمان بودند، اما برای حمایت از آن در کسب دو سوم اکثریت آرا در سنا ناکام ماندند.

تامین انرژی وسایل دیجیتال

دانشمندان و رهبران صنایع بیشتر از یک قرن است که می دانند مواد معدنی ارزشمندی در بستر دریاها قرار دارد، اما تا همین یک دهه پیش اقدام برای استخراج این منابع از نظر تکنولوژیک و اقتصادی امکان پذیر نبود. به دلیل رشد گسترده فناوری های متکی به باتری ها نظیر گوشی های هوشمند، رایانه ها ، توربین های بادی و صفحات خورشیدی و با توجه به کم شدن از حجم ذخایر زمینی مس، نیکل، آلومینیوم، منگنز، روی، لیتیوم و کبالت جهان، این رویکرد در حال تغییر است.
مواد معدنی در بستر دریا به شکل غده هایی سیب زمینی مانند و نیز در اطراف دودکش های آتشفشانی، کوه های زیر آبی و پشته های اقیانوسی یافت می شوند. شرکت های انرژی و دولت هایشان به استخراج هیدرات متان – ذخایر منجمد گاز طبیعی در بستر دریاها - نیز علاقه مندند.
دانشمندان هنوز باید در مورد این زیستگاه ها و گونه هایی که در آنها زندگی می کنند دانش بیشتری به دست بیاورند. هیئت های تحقیقی مداوما در حال کشف گونه های جدیدی در زیستگاه های اعماق دریاها هستند.

کره و چین به دنبال بیشترین قراردادها

معدن کاوی در اقیانوس های عمیق مستلزم اجازه از نهاد بین المللی بستر دریاهاست. قراردادهای اکتشافی یک بخش خاصی از بستر دریا را به مدت 15 سال در اختیار طرف قرارداد می گذارد. اکنون که در میانه سال 2020 هستیم 30 گروه معدن کاوی قراردادهای اکتشاف را امضا کرده اند که شامل دولت ها، شرکای دولتی- خصوصی، کنسرسیوم های بین المللی و شرکت های خصوصی چند ملیتی می شوند.
دو نهاد دارای بیشترین قراردادهای اکتشاف هستند (با هر کدام سه قرارداد): دولت کره و «مجمع تحقیق و توسعه منابع معدنی اقیانوسی چین» که شرکتی دولتی است. از آنجا که ایالات متحده عضو قانون پیمان دریایی نیست، نمی تواند درخواست قرارداد بدهد. اما شرکت های آمریکایی در دیگر پروژه ها سرمایه گذاری می کنند. برای مثال شرکت دفاعی لاکهید مارتین آمریکایی مالک شرکت «منابع بستر دریا»ی انگلیسی است که دو قرارداد اکتشاف را در دست اجرا دارد.
با انقضای یک قرارداد اکتشاف، همانطور که چندین مورد از این قراردادها از سال 2015 به این سو منقضی شده اند، نهاد بین المللی بستر دریاها اجازه استخراج در مقیاس تجاری را صادر می کند. این سازمان در حال تهیه مقررات معدن کاری است که آرایش هر یک از قراردادهای اکتشاف را شکل خواهد داد.

اثرات زیست محیطی نامعلوم

فناوری معدن کاوی در اعماق دریا هنوز در دست توسعه و ساخت است، ولی احتمالا شامل مکیدن غده های مواد معدنی از بستر دریا خواهد بود. خراش انداختن و مکیدن بستر دریا می تواند زیستگاه ها را نابود کند و توده رسوباتی را تولید کند که روی گونه هایی را که در بستر دریا برای تغذیه آب را فیلتر می کند و ماهیانی که در محدوده مکش آب شنا می کنند، بپوشاند و آنها را خفه کند.
بعلاوه فعالیت های معدنی می تواند باعث تولید آلودگی های صوتی، ارتعاشی و نوری در منطقه ای شود که درحالت عادی ساکت، بی حرکت و تاریک است. و بسته به نوع معدن کاوی که صورت می گیرد، این کار می تواند به نشت مواد شیمیایی و مخلوط شدن آنها با آب دریاها نیز منجر شود.
بسیاری از گونه های اعماق دریاها منحصر به فرد هستند و در هیچ جای دیگر یافت نمی شوند. ما با جامعه علمی و مدافعان زیست محیطی هم عقیده ایم که می گویند تجزیه و تحلیل اثرات بالقوه معدن کاوی در اعماق بستر دریا به طور کلی اهمیت حیاتی دارد. همچنین لازم است با انجام مطالعاتی، دانش کافی در این حوزه نیز در اختیار تصمیم سازان قرار داده شود.
این لحظه ای کلیدی برای نهاد بین المللی بستر دریاهاست. این سازمان هم اکنون در حال نگارش قوانین حفاظت زیست محیطی است، اما اطلاعات کافی از اعماق اقیانوس ها و اثرات معدن کاوی در آنجا را در اختیار ندارد. امروز این سازمان برای دریافت داده های اولیه مربوط به زیست بوم های اعماق اقیانوس ها، به گزارش ها و نظارت خود شرکت های معدن کاوی و نیز پژوهشگران دانشگاهی متکی است.
ما معتقدیم که دولت های ملی که از طریق نهاد بین المللی بستر دریاها عمل می کنند، باید ملزم به تحقیق و نظارت علمی بیشتر و حمایت بهتر از تلاش های این سازمان برای تجزیه و تحلیل و عمل کردن بر اساس این اطلاعات شوند. چنین اقدامی می تواند باعث کند شدن این روند و اتخاذ تصمیمات مناسب تر در مورد زمان، مکان و چگونگی معدن کاوی در بستر آب های عمیق شود.

ایجاد توازن بین مخاطرات و مزایا

مسابقه برای به دست آوردن مواد معدنی بستر آب های عمیق همین الان در جریان است. استدلال های عموما پذیرفته شده ای برای معدن کاوی در آب های عمیق نیز وجود دارد، مثل حمایت و انتقال انرژی های تجدید پذیر که برخی شرکت ها اصرار دارند در نهایت به سود محیط زیست تمام خواهد شد. اما ایجاد توازن بین مزایا و اثرات این صنعت، انجام مطالعه ای همه جانبه و پیشگام را پیش از دست به کار شدن این صنعت الزامی می کند.
علاوه بر این ما اعتقاد داریم که ایالات متحده باید قانون کنوانسیون بستر دریاها را به تصویب برساند تا بتواند در کمک به پیش بردن این موضوع، نقش رهبری خود را ایفا کند. اقیانوس ها غذا و اکسیژن انسان را تامین و آب و هوای زمین را تنظیم می کنند. تصمیم هایی که هم اکنون باید اتخاذ شود، می تواند تا آینده ای دور به اشکالی که هنوز درک نشده اند بر این منبع حیاتی برای انسان ها و سیاره زمین تاثیر بگذارند.