تاثیر دو اتفاق نفتی بر بازار سرمایه

به گزارش می متالز، بازار سرمایه امروز میزبان دو خبر در حوزه نفت خام بود. خبر اول آنکه فرمول محاسبه نرخ خوراک پالایشگاه ها تغییراتی داشته و میانگین نرخ محموله های نفتی ایران جایگزین میانگین نرخ محموله های نفتی صادراتی منطقه شده است و خبر دوم آنکه عرضه اوراق سلف نفتی که قرار بود امروز انجام شود، به تعویق افتاد.

محمدعلی صادقی کارشناس حوزه انرژی در خصوص تاثیر تغییر فرمول محاسبه نرخ خوراک پالایشگاه ها بیان کرد: تغییر مبنای محاسبه نرخ خوراک پالایشگاه ها، به خودی خود اتفاق مثبتی بوده و برای شرکت های پالایشی خبر خوبی خواهد بود؛ مشروط بر آنکه این طرح به درستی اجرا شود.

وی افزود: انواع نفت ایران قیمت های متفاوت و البته خاص خود را دارد و قیمت انواع نفت ایران در نشریه پلتس منتشر می شود‌. در شرایطی که پالایشگاه های ما نفت ایران را مصرف می کنند، منطقی تر هم آن است که نرخ خوراک بر اساس میانگین نرخ محموله های نفتی ایران محاسبه شود. میانگین نرخ محموله های نفتی ایران از نفت صادراتی منطقه ارزان تر است و این تغییر فرمول می تواند اثر با اهمیتی بر سودآوری شرکت های پالایشگاهی داشته باشد.

صادقی اضافه کرد: البته در فروش برخی دیگر از فرآورده های نفتی و گازی هم همین مشکل وجود دارد و مثلا گاز مایع بر مبنای نرخ CP عربستان برای مصرف صنایع داخلی قیمت گذاری می شود. حال آنکه ایران دومین صادرکننده LPG منطقه بوده و باید برای این محصولات، شاخصی اختصاصی داشته باشیم. تعریف شاخصی برای قیمت گذاری اختصاصی محصولات نفتی در کشور هم استقلال نفت خام کشورمان را افزایش خواهد داد و هم برای صنایع مصرف کننده اتفاق بهتری است. البته انتظار می رود چنین طرح هایی، چند ماهی به صورت آزمایشی اجرایی شود و بعد از رفع ایرادات و نواقص احتمالی، به اجرای قطعی بپردازیم.

این تحلیلگر حوزه نفت و انرژی در رابطه با طرح دولت برای تامین مالی از محل فروش اوراق سلف نفتی اظهار کرد: موافق تامین مالی دولت از طریق عرضه اوراق مبتنی بر نفت نیستم. پیشنهاد فروش نفت خام به مردم در ازای ارز و طلای آنها، پیشنهادی نسنجیده بود‌‌. فراموش نکنید دولت با اجرای طرح یکسان سازی نرخ ارز و بعد هم تخصیص ارز دولتی به برخی مصارف بر اساس دلار ۴۲۰۰ تومانی، اعتماد مردم را خدشه دار کرد و این اقدام بعنوان یک نقطه منفی در کارنامه مدیریت دولت آقای روحانی ثبت شد‌. حالا طرح نسنجیده دیگری ارائه شده که امیدواریم قبل از آنکه باز هم اقتصاد کشور دچار مشکل شده و اعتماد مردم به دولت، بیش از این سلب شود، از خیر اجرای آن بگذرند.

وی افزود: اگرچه در بورس های جهانی هم معاملات نفتی انجام می شود و بازار آتی نفت خام و فرآورده های نفتی فعال است؛ ولی در بورس های جهانی، دولت ها مداخله ای در این بازار ندارند و عرضه و تقاضا توسط بخش خصوصی انجام می شود و ریسک های احتمالی هم متوجه بخش خصوصی است. در حالی که در کشور ما، قرار است یک سمت این ماجرا، دولت باشد. ضمن اینکه در بورس های جهانی، معمولا خریداران، مصرف کنندگان واقعی و شرکت های نفتی هستند که بر اساس تحلیل های جامع، اقدام به خرید و فروش می کنند‌؛ نه مردم عادی.

صادقی با ارایه ۲ راهکار جایگزین، گفت: بهتر است دولت به جای فروش نفت و اوراق نفتی به مردم، نفت خام را به شرکت های نفتی خارجی (مثلا چینی) در قالب قراردادهای یوزانس بلندمدت عرضه کند و از این محل تامین مالی انجام دهد‌. فروش نفت خام به مردم عادی هیچ منفعتی برای اقتصاد کشور به همراه نخواهد داشت. همچنین برای جلب مشارکت مردم در اجرای طرح های نیمه تمام، دولت می تواند با آزادسازی بخشی از منابع پولی بانک ها، به تکمیل طرح های عمرانی و پروژه های نیمه تمام بپردازد و با عرضه این طرح ها در بازار سرمایه و فروش سهام پروژه های ناتمام و در دست انجام، نقدینگی سرگردان مردم را به سمت واحدهای تولیدی هدایت کند.