به گزارش می متالز، شرکت آونگان اراک در سال 1353 کار خود را در فاصله سه کیلومتری اراک آغاز کرد و اما در آستانه 30 سالگی به زمین خورد و دیگر توانی برای سرپاشدن نیافت و در ورطه ورشکستگی سقوط کرد سقوطی که پس از چهار سال گویی دیگر ارادهای برای بیرون کشیدن آن وجود ندارد.
این واحد صنعتی در سال 83 واگذاری شد و با این واگذاری روزهای طلایی و اوج آونگان هر روز افول کرد و به مسیر سراشیبی افتاد به نحوی که به گفته کارگرانش رسما در سال 1391 ورشکست شد و پرونده این صنعت بزرگ استان مرکزی به اداره ورشکستگی و تسویه شرکتهای ورشکسته دادگستری ارجاع شد.
پس از این ورشکستگی تلاش هایی جهت بازگشت مجدد این واحد صنعتی به چرخه تولید انجام شد، اما تاکنون هیچ اتفاق مثبتی نیفتاده است و ظاهرا در این راستا اقدامی از کسی ساخته نیست.
طی سال های اخیر به صورت مستمر شاهد تجمع تعدادی از کارگران این واحد صنعتی هستیم که پس از حدود 5 سال همچنان راه به جایی نبردهاند و سردرگم به دنبال مطالبات خود هستند.
امروز نیز کارگران آونگان در مقابل استانداری تجمع کردند و می گویند برای سومین روز متوالی است که در این مکان تجمع می کنند. با نگاهی گذرا به تجمع کنندگان مردان مسنی را میبینی که تنها به دنبال حقوق خود هستند و کاسه صبر چهارساله شان دیگر لبریز شده است.
نماینده بازنشستگان شرکت آونگان گفت: سال 1383 بود که آونگان رسما به بخش خصوصی واگذار شد و شخصی به نام غلامعباس جعفری با 12 میلیارد تومان آونگان را خریداری کرد. این رقم واگذاری سروصدای بسیاری به پا کرد به نحوه که حتی نحوی واگذاری در مجلس شورای اسلامی به تحقیق و تفحص گذاشته شد و طی ارزیابی ها رقم واقعی آونگان 36 میلیارد تومان برآورد شد در حالی که با رقم 12 میلیارد تومان به یک فرد واگذار شد و در واقع امکانی برای پرکردن این خلا بزرگ قیمتی وجود نداشت چراکه مزایده انجام شده و در واقع کار از کار گذشته بود.
سید نورالدین ابطحی با بیان اینکه آونگان رسما در سال 91 ورشکست شد و از آن زمان تاکنون هیچ اقدامی برای شرکت و کارگران آن انجام نشده است، تاکید کرد: در زمان ورشکستگی مطالبات 100 نفر از کارگران شرکت باقی ماند؛ 20 نفر مشغول به کار بودند که پس از ورشکستگی مشمول بیمه بیکاری شدند و 80 نفر نیز بازنشست شدند.
وی با بیان اینکه در تمام طول خدمت چهار درصد از حقوق کارگران به منظور بیمه مشاغل سخت و زیان آور کسر شد که تا به امروز چیزی در ازای آن از طرف کارفرما پرداخت نشده است، علاوه بر آن حقوق معوقه و سنوات بازنشستگان نیز باقی ماند که این رقم حدود 5 میلیارد و 300 میلیون تومان است که با وجود پیگیری از محل دادگاه حقوقی و اداره کار و اداره ورشکستگی راه به جایی نبردهایم.
ابطحی ارزش اموال منقول و غیرمنقول شرکت پس از ارزیابی سال 91 را 98 میلیارد و 413 میلیون تومان عنوان کرد و افزود: کارخانه از سال 91 تاکنون دو بار به مزایده گذاشته شده است، اما هر بار به گفته مسئولان به دلایل نامعلوم متقاضیان مزایده در روز مزایده حاضر نشدند و در واقع شرکت به فروش نرسید.
وی اضافه کرد: در مرحله سوم مزایده با کارشناسی مجدد ارزش شرکت 76 میلیارد تومان برآورد شد که تاکنون شخصی اعلام آمادگی کرده است که تنها 10 میلیارد تومان پول نقد در اختیار دارد، اما طبق نظر دادگاه فروش آونگان باید کاملا نقد و با پرداخت کل پول انجام شود که در شرایط کنونی کمتر کسی وجود دارد که 76 میلیارد تومان نقد برای خرید یک کارخانه پرداخت کند.
این نماینده کارگران آونگان با اشاره به بدهیهای شرکت گفت: آونگان در حال حاضر 40 میلیارد تومان به بانک سپه، تجارت و صادرات بدهکار است که سهامدار این رقم برای رونق شرکت دریافت کرد، اما هیچگاه برای آونگان هزینه نکرد. در کنار این بدهی حدود 9 میلیارد تومان بدهی بیمه و 1.5 میلیارد تومان نیز بدهی دارایی و هزینه آب وبرق و گاز و ... است.
وی به دیدار امروز تعدادی از نماینده کارگران آونگان با سعید فرخی سرپرست معاونت اقتصادی و توسعه منابع استاندار مرکزی و محمود نعمتی مدیرکل دفتر اقتصادی استاندار مرکزی اشاره کرد و گفت: مسئولان نیز گفتند که کاری از ما برنمیآید، شرکت خریدار ندارد و در واقع آونگان روی دستمان مانده است و فروش آن به خریدار فعلی که تنها 10 میلیارد تومان پول نقد در اختیار دارد نیز غیرقانونی است و همچنان به مانند 4 سال گذشته نتیجه نگرفتیم.
ابطحی تصریح کرد: مسئولان استان هیچ پاسخ روشنی تاکنون به 80 کارگر آونگان ندادهاند و جایی نیست که شکایت خود را به آنجا ببریم.
اول خردادماه سال جاری بود که رئیس صنعت، معدن و تجارت استان مرکزی خبر از به مزایده گذاشتن آونگان پس از ارزیابی دادگستری داد، اما بیش از 9 ماه از آن روز میگذارد و آونگان و کارگرانش همچنان گرفتار کلافی سردرگم هستند.
دوم تیرماه سال جاری نیز ظفر افشون معاون وقت اقتصادی استاندار مرکزی در نشست بررسی و پیگیری مشکلات آونگان گفت که احیای آونگان در اولویت کاری قرار دارد.
18 مردادماه سال جاری نیز افشون در برخی از رسانهها از واگذاری کارخانه آونگان به مدیرعامل آلومرول صحبت به میان آورد و حتی به صراحت بیان کرد که ظرف یک ماه آینده (شهریورماه 96) فعالیت خود را آغاز میکند که هیچکدام از این وعده ها به ثمر ننشست و برای کارگران پول نشد.
حتی اگر 4 سال گذشته را در نظر نگیریم، طی یک سال اخیر مسئولان استان فرصت کافی برای حداقل رصد شرایط این کارخانه و تدبیری جهت پرداخت 5 میلیارد مطالبات کارگری را داشتند، اما اینکه چرا یک 365 روز دیگر به 365 روزهای گذشته افزوده شد و کاری از پیش نرفت جای بسی شگفتی است.
تلاشها جهت گفت وگو با سرپرست معاونت اقتصادی استاندار مرکزی یا مدیرکل دفتر اقتصادی هنوز به نتیجه نرسیده است.