به گزارش می متالز، رئیساتاق سمنان، گفت: آمار و ارقام ارائه شده، عجیب نیستند؛ کسانی که با اقتصاد ایران آشنایی نسبی دارند میدانند که ارقام منفی بیش از این نیز قابل انتظار بوده است. البته ممکن است برخی از وضعیت مطلوب نسبی در حوزه صنعت بگویند، ولی من معتقد هستم که این وضعیت در جهت مثبت تغییری نکرده است.علیاصغرجمعهای، اظهار کرد: وضعیت صنایع در ایران وضعیت دشواری است؛ شیوع ناگهانی بیماری کووید-۱۹ از زمستان سال ۹۸ و به دنبال آن تعطیلی بسیاری از واحدهای اقتصادی، در کنار سقوط قیمت نفت از ابتدای سالجاری نشان میدهد که عرصه بر بسیاری از فعالیتهای صنعتی و تولیدی تنگتر شده است. البته ممکن است استثناهایی هم وجود داشته باشد؛ مثلا تولید مواد ضدعفونیکننده که انحصارا دست دولت و بنگاههای خصولتی است، بهتر شده است.او ادامه میدهد: اقتصاد ایران با تحریمهای سختی روبهروست؛ تداوم وابستگی به تجارت خارجی و بهخصوص فروش نفت و نیاز به واردات محصولات واسطهای و مصرفی و تشدید تحریمها از دو سال پیش تاکنون منجر به قطع صادرات نفت و تجارت خارجی شده است. یعنی درآمدهای نفتی دولت به حداقل رسیده و هر روز فشارها بر حوزه تولید و اقتصاد بخش خصوصی بیشتر شده است.به گفته جمعهای صنعت و تولید و همه ارکان اقتصاد چون زنجیرهای به هم وابسته هستند؛ ما اگر نتوانیم برای برونرفت از تحریمها کاری کنیم، وضعیت صنعت بدتر از این خواهد بود. تولید به بازار مصرف داخلی و بازار خارجی نیاز دارد؛ اما متاسفانه در حوزه صادرات با مشکلات زیادی مواجه هستیم. از طرفی تولیدکننده نمیتواند بهدلیل تحریم و شیوع ویروس کرونا بهموقع صادر کند و از طرفی بهدلیل قطع ارتباط بانکی با کشورهای دیگر بازگشت ارز مشکل است.عضو هیات نمایندگان اتاق ایران میگوید: باید برای تولید و صادرات زیرساخت لازم فراهم باشد ولی متاسفانه به غیر از تصمیمات خلقالساعه و بخشنامههای هر روزه هیچ علامت مثبتی به تولیدکننده ارسال نمیشود. در بروز شرایط فعلی، بیتدبیری و سوءتدبیرهای همه تصمیمگیران و تصمیمسازان از گذشته تاکنون نقش جدی داشته است؛ تنها دولت و تصمیم یک وزارتخانه نیست که اقتصاد را به این وضع انداخته است؛ اگرچه وزارت صنعت، معدن و تجارت هنوز بلاتکلیف است و هیچ راهبردی برای بهبود وضعیت ندارد. او تاکید میکند: خیلی از بحرانها و مشکلات اقتصاد ریشه غیراقتصادی دارد؛ ریشههای غیراقتصادی بحرانهای اقتصادی موجود هنوز رفع نشدهاند، دیپلماسی اقتصادی به دیپلماسی سیاسی گرهخورده است و تا زمانی که این دو حوزه تفکیک نشوند و اقتصاد در اولویت تصمیمگیران و تصمیمسازان قرار نگیرد، مشکلات پابرجا خواهد بود و چشمانداز آینده صنعت و معدن به این گرهگشایی وابسته است.او درباره وضعیت امروز بازار سرمایه میگوید: برخی معتقدند که میتوان از گشایش در بازار سرمایه به نفع تولید و صنعت بهره گرفت، اما به نظر میرسد که این وضعیت بیشتر در خدمت بنگاههای دولتی و حاکمیتی بوده است، نه بخش خصوصی واقعی؛ بخش خصوصی واقعی و صنایع کوچک و متوسط واقعی خیلی کم از این بازار بهره گرفتهاند.به گفته جمعهای دولت و همه سیاستگذاران اقتصادی باید در کوتاهمدت و بلندمدت برای حل مشکلات اقتصادی راهکار تخصصی ارائه دهند. این راهکار باید با نظر اقتصاددانها، فعالان اقتصادی و بخش خصوصی ارائه شود. همچنین برای حل مشکلات اقتصاد ایران بهخصوص صنعت و معدن باید نگرشها و ساختارهای ضد تولید و ضد توسعه اصلاح شود؛ باید اقتصاد از سایه سیاست خارج شود و این تنها راه ممکن است.