به گزارش می متالز، بارها و بارها به مشکلات معدنداران پرداخته شده اما این قصه سر دراز دارد و بیتوجهی مسوولان به مشکلات و مسائل مطرح شده از سوی فعالان در حوزه معدن آنها را از رسیدگی به مشکلاتشان دلسرد کرده و ناامید از مسوولان و ساماندهی به فعالیت معدنداران شدهاند.
رئیس خانه معدن استان همدان هفته گذشته سرمایهگذاری را از مشکلات اساسی معدن در همدان عنوان کرده بود و از 280 معدن موجود در استان 50 درصد آن را فعال و 50 درصد را غیرفعال دانسته بود البته وی کمتر شدن فعالیت سرمایهگذاران در حوزه معدن را به شرایط اقتصادی، مشکلات موجود در حوزه سرمایهگذاری و برگشت پول مرتبط کرده بود اما وقتی پای درد و دلهای معدنداران مینشینیم متوجه میشویم که غیرفعال شدن همان 50 درصد نیز شاید ادلهای منطقی و قابل قبول دارد.
رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت استان همدان نیز اوایل شهریور ماه به احیای معادن راکد استان اشاره کرده و این موضوع را از اولویتهای دولت دانسته بود اما باید دید این مهم تا چه حد در عمل مورد توجه مسوولان مربوطه است یا اینکه با سنگاندازیهای فراوان این مهم نیز محقق نمیشود.
یکی از خلاءهای همیشگی حوزه معدن استان عدم وجود زیرساخت فرآوری بودهاست که برخلاف وعده مسوولان هنوزهم این مشکل گریبانگیر معدنداران است معاون امور معادن سازمان صنعت، معدن و تجارت استان همدان تیرماه سال جاری از تجهیز 70 درصد معادن استان به واحد فرآوری برای عدم عرضه مواد معدنی به صورت خام سخن گفته بود اما رئیس خانه معدن استان همدان عدم وجود کارخانه فرآوری در معادن استان را موجب خروج مواد استخراج شده به صورت خام از استان دانسته بود که این تناقضها کاملا نشاندهنده این است که حوزه معدن استان همدان از بیماری عدم مدیریت پویا رنج میبرد.
با این اوصاف این بار بر آن شدیم با یکی از معدنداران سیلیس در استان به گفتوگو بنشینیم و مشکلات فعالان در این حوزه را از وی جویا شده و درخواستها و نیازهای معدنداران را در این خبر مطرح کنیم.
هادی بختیاری با بیان اینکه معمولاً معادن سیلیس در اراضی شخصی قرار دارند، اظهار کرد: به این دلیل کار کردن برای معدنداران کمی سخت شده است.
وی به وجود درختان کهن در برخی از این اراضی اشاره کرد و گفت: به ویژه وجود درختان گردو در این اراضی کار را برای ما دشوار کرده است.
این معدندار سیلیس در ابرو بیان کرد: مواد استخراج شده از معادن سیلیس را تحویل کارخانه مربوطه میدهیم و کارخانه آن را پودر میکند.
وی با بیان اینکه مواد پودر شده در کارخانهها به بلورسازیها ارائه میشود، افزود: متأسفانه بلورسازیها نیز از مواد تحویل گرفته کالاهای نامرغوبی تولید میکنند و درست روی آن کار نمیکنند.
بختیاری با تأکید بر اینکه فرآوری درستی از مواد معدنی استخراج شده در این حوزه صورت نمیگیرد، تصریح کرد: به همین دلیل از مواد استخراج شده آنگونه که باید استفاده نمیشود.
وی با بیان اینکه حمایتی از معدنداران سیلیس در استان همدان نمیشود، ادامه داد: حمایتها در این حوزه هیچ بوده و به جرأت میتوان گفت صفر است.
این معدندار سیلیس در ابرو خاطرنشان کرد: صادراتی در این حوزه نداریم و مواد معدنی استخراج شده از معادن را به کارخانهداران داخلی عرضه میکنیم در صورتی که امکان صادرات این مواد استخراج شده و فرآوری آنها وجود دارد.
وی با بیان اینکه اکنون معدنداران به ویژه فعالان در معادن سیلیس وضعیت خوبی ندارند، یادآور شد: گرانی قطعات و ماشینآلات مورد استفاده در معادن و مستهلک شدن ماشینآلات از مشکلات معدنداران است.
بختیاری با تأکید بر اینکه اکنون قیمت لاستیک ماشینآلات معادن نیز افزایش یافته است، اظهار کرد: سرمته مورد استفاده 15 سال گذشته سه هزار تومان تهیه میشد و اکنون به 250 هزار تومان رسیده است و با توجه به عدم کیفیت مطلوب بسیار سریعتر از قبل از بین میرود و مجبور به تهیه چندباره هستیم.
وی با تأکید بر اینکه اکنون مشکلات معدنداران سیلیس بسیار زیاد شده است، گفت: متأسفانه برخی از روستائیان معارض شدهاند و مدعی هستند پدران آنها در این اراضی کشت و کار داشتهاند.
این معدندار سیلیس در ابرو بیان کرد: سازمان صمت یک معدن را به مزایده میگذارد و هر متقاضی که قیمت بالاتر بدهد برنده میشود اما بعد از این واگذاری، معدن و معدندار را به امان خدا رها میکنند و حمایت و رسیدگی به مشکلات آنها نمیشود.
وی با بیان اینکه معدندارانی که خود معدن اکتشاف میکنند نیز با مشکلات عدیدهای مواجه هستند، افزود: به عنوان مثال بنده که 25 سال پیش این معدن را اکتشاف کردم کار نکرده 6 سال گواهی آن را گرفتهاند و پنج سال تعطیل بوده و اکنون نیز سه ماه تعطیل است و به دنبال تمدید آن هستیم.
بختیاری با تأکید بر اینکه متأسفانه برای معدنداران مشکلتراشیهای بسیاری میکنند، تصریح کرد: گواهی کشف چهار خط است اما برای همین چهار خط 18 میلیون تومان هزینه پرداخت کردهایم.
وی با بیان اینکه برای طرح بهرهبرداری نیز تا کنون سه الی چهار مرتبه اقدام کردهایم و متأسفانه هر بار مشکلاتی بوده است، ادامه داد: یک مسوول فنی نیاز است که باید حدود 15 میلیون تومان نیز به این امر اختصاص دهیم.
این معدندار سیلیس در ابرو خاطرنشان کرد: متأسفانه همدان در بحث عدم حمایت از کارخانهدار، معدندار و حتی کشاورز در ایران شناخته شده است و به همین دلیل بسیاری از فعالان در حوزههای مختلف به سایر استانها مهاجرت میکنند.
وی به فعالیت معدنداران در سایر استانها و برخورد مسوولان با فعالان در این حوزه اشاره کرد و یادآور شد: رئیس سازمان صمت و رئیس خانه معدن در سایر استانها برای رسیدگی به مشکلات معدنداران همواره جلساتی را در این راستا با فعالان بخش معدن دارند و حتی از آنها میخواهند درخواست تسهیلات داشته باشند.
بختیاری با تأکید بر اینکه متأسفانه در همدان با بیان هر مشکلی، مسوولان عنوان میکنند که نمیشود، اظهار کرد: معدنداران نیاز به حمایت دارند اما نه تنها حمایتی نیست بلکه سنگاندازی نیز میکنند.
وی با بیان اینکه سازمان صمت اکنون بیشترین حمایت را میتواند از معدنداران استان داشته باشد، گفت: حدود 15 سال پیش تنها یک مورد تسهیلات هشت میلیون تومانی دریافت کردهام و در حال حاضر هر زمان برای دریافت تسهیلات مراجعه میکنیم میگویند تسهیلاتی نداریم.
این معدندار سیلیس در ابرو در پایان با بیان اینکه طی 2.5 سال گذشته تنها 600 تن استخراج از این معدن داشتهام، تصریح کرد: این میزان استخراج در حالی است که باید سالانه دو هزار و 500 تن استخراج میشد و این کاهش استخراج به دلیل وجود معارض و سهمخواهی این معارضان است.
طبق اظهارات این معدندار فعال در استان همدان سنگاندازیهای بسیاری بر سر راه فعالان در حوزه معدن میشود و با اینکه هزینههای بالایی برای ارائه گواهیها از آنها اخذ میشود اما حمایتها آنگونه که باید نیست.
ظهور معارضان پس از برگزاری مزایده و واگذاری معادن و یا اکتشاف معدن و ارائه گواهیهای لازم این مهم را آشکار میکند که آیا بررسیهای لازم در این خصوص انجام نمیشود که معدنداران پس از طی این مراحل به دیوار بلند معراضان و سهمخواهی آنها برخورد نکنند و یا اینکه مسوولان از این موضوع شانه خالی کرده و معارضان را با معدنداران مواجه میکنند؟
با وجود افزایش قیمتها به ویژه در خصوص ماشینآلات و تجهیزات معدن و مستهلک شدن آنها نیاز به حمایت از معدنداران در این خصوص است که متأسفانه فعالان در این حوزه که درخواست تسهیلاتی به این منظور دارند از این حمایت نیز محروم هستند.
وقتی اظهارات مسوولان مربوطه و معدنداران را میشنویم این مهم بیش از پیش آشکار میشود که فعالیت تنها 50 درصد معادن به دلیل مشکلات موجود بر سر راه معدنداران است و کم توجهی و یا بیتوجهی به این مشکلات ممکن است آمار معادن فعال را نیز بیش از این کاهش داده و فعالان در این حوزه را ترغیب به فعالیت در سایر استانها کند که مسوولان باید برای این موضوع چارهاندیشی کنند.