صنعت نسوز نیازمند اعتماد و توجه است

به گزارش می متالز، با نگاهی به صنایعی که مصرف‌کننده محصولات نسوز هستند، می‌توان به ارزش این محصولات پی برد. تقریبا همه صنایع فولادی، آلومینیومی، مس، سرب و روی، سیمان، پتروشیمی، نفت و گاز و هر بخشی که با حرارت بالا در ارتباط است، برای تداوم تولید به مواد نسوز نیاز دارد. این یعنی بدون استفاده از مواد نسوز تقریبا عمده بخش‌های صنعتی دچار مشکل خواهند شد.

تا سه سال قبل بخش عمده‌ای از نیاز صنایع به مواد دیرگداز از طریق واردات تامین می‌شد و بسیاری از تولیدکنندگان دیرگدازها با ظرفیت‌های بسیار پایین فعالیت می‌کردند اما پس از نوسان شدید نرخ ارز و سپس اعمال تحریم‌ها علیه صنایع کشور همچون فولاد، مس و...، این صنایع برای تامین نیازهای خود به مواد دیرگداز، به تولیدکنندگان داخلی روی آوردند. رویکردی که نه تنها هیچ یک از طرفین از آن متضرر نشدند؛ بلکه از یک سو ظرفیت‌های خالی صنعت نسوز کشور فعال شد و برخی تولیدکنندگان توانستند تولید خود را در همین مدت دو برابر کنند. از سوی دیگر، مصرف‌کنندگان نسوز نیز دیگر ناچار به خرید این مواد اولیه از کشورهای دیگر با صرف هزینه‌های بسیار گزاف ارزی نبودند و طبعا کاهش هزینه واردات در افزایش سود آن‌ها اثر زیادی گذاشت. اکنون به طور متوسط 50 درصد از ظرفیت تولید نسوز در کشور فعال است و اگر این میزان به 70 تا 80 درصد برسد، قطعا همه نیازهای داخلی به مواد نسوز برطرف خواهد شد.

با وجود توانایی‌های صنایع نسوز در کشور، دو نکته مهم هنوز برای این صنعت چالش جدی است. نخست آنکه این صنعت با اینکه تامین‌کننده صنایع مادر و مانعی در برابر ارزبری است، اما هنوز خود به واردات مواد اولیه وابستگی دارد و به ناچار در این شرایط که نرخ ارز نوسان زیادی دارد، واردات را به صورت ارزی انجام می‌دهد اما فروش محصولات را به صورت ریالی انجام می‌دهد. دومین چالش جدی صنایع نسوز واردات محصولات آن توسط شرکت‌های دیگر است. با اینکه توانایی صنعت نسوز کشور بیش از وضع کنونی است، اما هنوز هم برخی از مصرف‌کنندگان واردات محصولات نسوز را به استفاده از تولیدات داخلی ترجیح می‌دهند. گرچه برخی از نسوزهای وارداتی نمونه داخلی ندارند، اما با این حال می‌توان آن‌ها را نیز با کمک به صنایع نسوز داخلی‌سازی کرد.

صنعت نسوز، پشتیبان صنایع مصرف‌کننده به ویژه صنعت فولاد است. به طوری که حدود 60 تا 70 درصد محصولات نسوز در صنعت فولاد و صنایع وابسته به آن مصرف می‌شوند. بنابراین توسعه صنایع فولاد، مس، آلومینیوم، پتروشیمی و.. کشور برای دستیابی به اهداف ترسیم شده در سند چشم‌انداز و افق 1404 بدون شک نیازمند توسعه صنعت نسوز خواهد بود و بدون آن رسیدن به این اهداف غیر ممکن است. به همین دلیل صنعت نسوز به عنوان پشتیبان صنایع مصرف‌کننده، خود نیازمند پشتیبانی است. این پشتیبانی می‌تواند هم از طرف مصرف‌کنندگان و هم از سوی مسوولان امر باشد.

مصرف‌کنندگان هم باید به تولیدکنندگان داخلی نسوز جهت تامین نیازهای خود اعتماد کنند و هم به آن‌ها برای تولید محصولات با کیفیت بالاتر مهلت دهند. چراکه اعتماد متقابل میان صنایع مرتبط با یکدیگر است که توسعه صنعتی را رقم می‌زند. قطعا خرید داخلی مصرف‌کنندگان به سود آن‌ها خواهد بود زیرا لازم نیست ریسک واردات و هزینه‌های گزاف آن را متقبل شوند. در همین حال، ارز از کشور خارج نخواهد شد.

مسوولان امر به ویژه در حوزه واردات و ثبت سفارش نیز باید با درک صنایع به ویژه بخش نسوز آن‌ها را در تامین مواد اولیه از کشورهای خارجی یاری کنند زیرا حدود 40 تا 50 درصد از مواد اولیه صنعت نسوز وارداتی است. این حمایت‌ها می‌تواند در قالب تخصیص ارز دولتی، تسریع در ثبت سفارش و ترخیص کالا از گمرکات باشد با این حال، تامین مواد اولیه صنعت نسوز نیز نیازمند برنامه‌ریزی جهت داخلی‌سازی و توسعه صنایع تولیدکننده مواد اولیه به ویژه معادن فلزی حوزه‌های آلومینیوم، منیزیم و... است تا با بهره‌گیری از آن‌ها بتوان مواد اولیه صنایع مصرف‌کننده را تامین و زنجیره تولید را در کشور بیش از گذشته کامل کرد.