به گزارش می متالز، با افزایش نرخ ارز این روزها شاهد افزایش بی حد و مرز قیمتها در بیشتر کالاها و محصولات هستیم و شرایط برای تولید کننده و مصرف کننده بسیار سخت شده است. صنعت سیمان نیز این روزها از کمبود سرمایه در گردش ناشی از عدم افزایش قیمت محصولات در برابر سایر هزینههای سربار این صنعت رنج میبرد.
به دنبال مخالفت دولت با افزایش ۶۳ درصدی قیمت سیمان و تصویب رشد اندک این ماده استراتژیک توسعه، بسیاری از شرکتهای سیمانی خبر از روزهای سخت این صنعت میدهند. آنها اعتقاد دارند سیمان به حدی در کشور ما ارزان فروخته میشود که امکان بازگشت سرمایه را به کلی منتفی میکند یا حداقل به بیش از یک قرن میرساند، به نحوی که در آینده نزدیک پاسخگوی هزینههای تولید نیست.
در واقع صنعتگران معتقدند قیمت سیمان در ۱۰ سال گذشته به ارزش واقعی و بین المللی نه تنها افزایشی تجربه نکرده بلکه بیش از ۷۵ درصد کاهش یافته است. کما اینکه در دهه ۸۰ قیمت هر تن سیمان حدود ۴۸ دلار، با دلار هزار تومانی بوده و امروز به ۱۰ دلار رسیده است!.
تعیین قیمت سیمان توسط دولت در حالی اتفاق میافتد که ظرفیت مازاد تولیدی بالغ بر ۳۵ میلیون تن نسبت به مصرف در کشور وجود دارد؛ این قیمتگذاری نهتنها سیمان را به قیمتی حتی ارزانتر از خاک رسانده، بلکه از آنجا که مبنای قیمتگذاری در بازارهای جهانی، قیمتهای داخلی کشورهاست، در زمینه صادرات هم چوب حراج بر منابع داخلی کشور زده است.
در کنار این ارزانفروشی دستوری، صنعت سیمان از نوعی رقابت منفی برخی تولیدکنندگان، برای کاهش قیمت رنج میبرد که شرایط را برای تولیدکنندگان سختتر کرده است. در همین رابطه سید حسن معصومی، مدیر عامل شرکت سیمان بجنورد گفت: قیمت گذاری سیمان باید مانند سایر کالاها آزاد شود و بازار تعیین کننده آن باشد، چراکه در کشور از جزئیترین محصول تا کلیترین آن قیمت گذاری آزاد میشود.
به گفته معصومی، در حال حاضر قیمت مواد اولیه ثابت نیست و چه انتظاری دارند که باید قیمت سیمان که تابع گرانی سایر مواد مورد نیاز است همچنان ثابت بماند!مدیر عامل شرکت سیمان بجنورد در ادامه گفت: در کشورمان قیمت هر کالا، محصول و حتی خدمات از قیمت دلار تاثیرپذیر است، اما به صنعت سیمان که میرسند پافشاری بر تعیین قیمت دستوری آن هم به صورت ارزان دارند.
معصومی ادامه داد: قیمت سیمان ثابت است و این دلیلی برای به مخاطره افتادن این صنعت است. چرا برای قیمت گذاری محصولات این صنعت اینقدر پافشاری و سخت گیری دارند، اما برای قوت اساسی مردم (لبنیات، گوشت و...) تعیین قیمت را به عهده بازار میگذارند!
این فعال صنعتی در بخش سیمان افزود: امروز صنعت سیمان برای خرید کیسههای سیمان باید هزینهای چند برابر را تقبل کند چراکه این بخش مدعی است که با افزایش نرخ ارز، مواد اولیه تهیه سیمان هم گران شده و همین موضوع در زنجیره قیمت تولید سیمان تاثیر زیادی گذاشته است.
وی تصریح کرد: این در حالی است که تولیدکنندگان کیسه، مواد اولیه خود را از خارج وارد نمیکنند و این مواد تماماً تولید شرکتهای پتروشیمی کشور است پس چطور نرخ تولید کیسه را بر اساس ارز به پاکتزنیها که کیسه تولید میکنند، تعیین و پرداخت میشود در صورتی که مواد اولیه (گرانول پلیپروپیلن) از تولیدات شرکتهای پتروشیمی داخل کشور است.
به اعتقاد مدیر عامل شرکت سیمان بجنورد، قیمت سیمان تنها به عنوان یک نمونه از علل افزایش هزینه تولید سیمان است. هر روز قیمت پاکت در حال افزایش است، سال گذشته هر پاکت با قیمت ۱۶۰۰ تومان خریداری میشد، اما در سال جاری این رقم به ۳ هزار تومان رسیده است و هنوز مشخص نیست که چرا تعزیرات جلوی این افزایش قیمت را نمیگیرد!
معصومی گفت: زمانی که ماده اولیه این صنعت هر روز افزایش مییابد، هزینههای جاری این صنعت نیز به بیش از ۱۰۰ درصد افزایش پیدا میکند.وی ادامه داد: سال گذشته، گچ برای استفاده در این صنعت با رقم ۴۰ هزار تومان خریداری میشد، اما امروز باید معادل ۷۰ هزار پرداخت شود؛ تازه تهدید هم میکنند که اگر قیمتها افزایش بخورد و هزینهها بالا برود نرخ فعلی این محصول نیز باز هم گرانتر خواهد شد.
این فعال اقتصادی ادامه داد: همه قیمتها افزایش داشته و این بزرگترین لطمه را به صنعت سیمان وارد کرده است چراکه نرخ مصوب سیمان هیچ همخوانی با سایر افزایش قیمتها نداشته است. مدیر عامل شرکت سیمان بجنورد در پاسخ به این سوال که آیا با رویهای که پیش گرفته شده است احتمال کاهش تولید و صادرات این محصولات (سیمان) وجود دارد؟ گفت: صادرات از اواخر سال گذشته تاکنون به دلیل شیوع ویروس کرونا با افت مواجه شده است.
وی تصریح کرد: در حال حاضر بیشتر مرزها مانند ازبکستان و قزاقستان به دلیل شیوع ویروس کرونا بسته است و اجازه تردد هیچ کالایی را نمیدهند و این موضوع تاثیر زیادی بر میزان صادرات سیمان کشورمان داشته است.
معصومی تاکید کرد: کاهش تولید سیمان نیز در برخی از شرکتها اتفاق افتاده است، اما شرکت بجنورد سعی داشته میزان تولید خود را حفظ کند، از این رو سعی بر این بوده که بازار داخلی تقویت شود چراکه خیلی نمیتوان به بازار خارجی به دلایل مختلف از جمله تحریمها، کرونا و ... اکتفا کرد.
این فعال اقتصادی در بخش صنعت سیمان یادآور شد: حفظ و یا افزایش تولید تنها بستگی به بازار داخل دارد؛ اگر طرحهای عمرانی و ساخت و سازها به دلیل کمبود بودجه متوقف باقی بمانند احتمال کاهش تولید تقویت میشود و بسیاری از کارخانهها میزان تولید را به حداقل خواهند رساند.
مدیر عامل شرکت سیمان بجنورد تاکید کرد: صنعت سیمان تاب افزایش هزینهها با توجه به تحمیل قیمتهای دستوری را ندارد و اگر قیمت سیمان آزاد نشود باید در انتظار وقوع فاجعه کاهش تولید در بیشتر بخشهای تولید این محصول باشند.