به گزارش می متالز، در ادامه گفتو گو با اردشیر سعدمحمدی مشاور هیات عامل ایمیدرو را میخوانید:
به اعتقاد بنده باید این نقاط را به پروژههای کوچکتر تقسیم کرد. یعنی مجموع آب و یا گازی که نیاز داریم در تقاط و پروژههای مختلف است، اگر بتوانیم این پروژهها را تقسیم کنیم تا مقیاس آنها کوچک شود و در کنار آن شرایطی را برای بخش خصوصی فراهم کنیم تا برای سرمایهگذاری در این موارد انگیزه داشته باشد، تامین این زیرساختها مشکل خاصی نخواهد بود. ما در کشور مشکل پول نداریم بلکه مشکل ما ارائه پروژههای اقتصادی است. اگر بتوانیم این تقسیم بندی را به لحاظ جذابیتهای اقتصادی برای سرمایهگذاران تدوین کرده آنرا برنامهریزی و عملیاتی کنیم مطمئن هستم این کار قابل اجرا است. بنابراین این کار پیچده و سنگین نبود و قابلیت اجرایی را دارا است اما مهم آن است که این اتفاقها برنامهریزی شده و برای آن ایده داشته باشیم و بتوانیم برنامه زمانی مشخصی را برای آن تدوین کنیم.
همانطور که گفتم بحث بر سر این است که بتوانیم چیدمان این برنامه را به درستی انجام دهیم و عملیات زمانی و شرایط اجرایی آن را ایجاد کنیم.
دلیل احداث این واحدها آن است که در آن منطقه چند معدن کوچک سنگآهن قرار دارد. با توجه به هزینه بالای حمل انتقال این ظرفیت سنگآهن مقرون به صرفه نیست زیرا معادن کوچک مقیاس هستند. همچنین یکی دیگر از اهداف احداث این ۲ واحد آن بود که بتوانیم سنگهای منطقه گلالی را تبدیل به ارزش افزوده کنیم. ضمن آنکه در سیستم زنجیره با کمبود آهن اسفنجی برای ایجاد توازن مواجه هستیم بنابراین اگر تولید آهن اسفنجی را با استفاده از این سنگها عملیاتی کنیم این کار نوعی ثروتآفرینی و ایجاد ارزش افزوده است. درواقع یک نوع بینش و رفتار درست است. همچنین ما در مرز عراق سنگآهنهایی داریم که بهتر است به ارزش افزوده تبدیل شوند.
نهایی نشده است اما در برنامه وجود دارد که قطعی شود.
برای اینکه بتوانیم برای تکنولوژی پرد فضاسازی بیشتری انجام دهیم، آهن اسفنجیهای جدید را با این تکنولوژی ایرانی انجام خواهیم داد.
بله، کار را به این سمت خواهیم برد و در پروژههای دیگر از آن استفاده میکنیم.