تولید لیتیوم و چالش‌های زیست محیطی شیلی

به گزارش می متالز، رگولاتور محیط زیست شیلی با همکاری چند آژانس دیگر مشغول کار بر روی طرحی است که منجر تقویت نظارت بر شرکت‌های معدنی می‌شود. این شرکت‌ها در هر ثانیه صدها لیتر آب نمک لیتیومی را از زیر صحرای نمک آتاکاما بیرون می‌کشند. تحت فشار سرمایه‌گذاران و مشتریان، معدن‌کاران در حال حاضر میلیون‌ها دلار سرمایه‌گذاری می‌کنند تا ردپای خود را در این مساله کمرنگ‌تر کنند، اما آنها نیز خواهان این هستند که تولید نباید محدود شود.

کریستوبال دلا ماتزا، رئیس آژانس نظارت بر محیط‌زیست شیلی (SMA) در گفت‌وگویی به خبرگزاری بلومبرگ گفته است: «در حالی که هدف اصلی کاهش تاثیرات مخرب بر اکوسیستم شکننده و جوامع محلی است، اما رویکرد یکپارچه نظارتی جدید نباید روند کلی تولید را در نقطه آغاز خود به خطر بیندازد».

برنامه‌های توسعه شرکت‌های البمارل (Albemarle) و اس کیو ام (SQM) به‌عنوان دو رقیب محلی برای تامین تقاضای لیتیوم که انتظار می‌رود طی سال‌های آینده سه برابر شود برای صنعت شیلی و صنعت ساخت خودروهای برقی بسیار مهم است. لیتیوم، یکی از مواد اصلی به کار برده شده در باتری‌های وسایل نقلیه برقی و تلفن‌های هوشمند محسوب می‌شود.

دلا ماتزا در ادامه با اشاره به اهمیت رعایت استانداردهای زیست محیطی گفت: «ما فکر نمی‌کنیم نظارت زیست‌محیطی بر روند تولید مغایر با منافع اقتصادی باشد، هر چند نقش ما در این میان صرفا زیست محیطی است. باید پذیرفت که در مسائل زیست‌محیطی، آنچه ۳۰ سال درست پنداشته می‌شد، امروزه تحت هیچ عنوانی قابل قبول نیست.» او با بیان اینکه واکنش اولیه شرکت‌ها به این طرح مثبت بوده است افزود: «آنها می‌دانند که شیلی نه تنها در تولید، بلکه در استانداردهای زیست محیطی نیز باید رقابت کند.»

درست همزمان با گفت‌وگوی دلا ماتزا با بلومبرگ، شرکت اس کیو ام نیز اعلام کرد که قصد دارد بدون محدود کردن یا کاهش میزان تولید، تا سال ۲۰۳۰ استفاده از آب نمک را در پروسه تولید خود تا نصف کاهش دهد و لیتیوم کربن‌زدایی شده تولید کند. این تصمیم در نتیجه یک نبرد حقوقی که به شکست SQM در دادگاه انجامید، اتخاذ شده است. این شرکت مستقر در سانتیاگو مطابق رای دادگاه موظف است که برنامه‌ای برای متوقف کردن پمپاژ بیش از حد آب نمک را دوباره ارائه دهد. آلونسو باروس، وکیلی که با گروه‌های فعال محلی کار می‌کند دراین‌باره به بلومبرگ گفت: «با این اتفاق، خطر تخریب تالاب به‌طور قابل توجهی کاهش می‌یابد.»

شرکت البمارل، دیگر اپراتور بزرگ در کویر نمک آتاکاما، که تقریبا یک چهارم از منابع موجود لیتیوم جهان در آن ذخیره است، در سایه دو برابر شدن حجم تولید خود، پمپاژ آب نمک را به شکل چشم‌گیری افزایش داده است. اما این شرکت مستقر در شارلوت کارولینای شمالی مدعی است که نرخ پمپاژ بالا طبق تحقیقات علمی ثابت شده است که پایداری بیشتری به همراه دارد و اکنون نیز تمام تمرکز این شرکت بر روی به‌اشتراک‌گذاری داده‌ها و انجام مدل‌سازی‌های مشترک با مقامات است. این شرکت همچنین به دنبال روش‌های تولید لیتیوم بیشتر از همان مقدار آب نمک است. البمارل حتی در صورت دو برابر شدن ظرفیت تولید، حدود ۱۰۰ میلیون دلار برای حفظ استفاده از آب شیرین در پروسه تولید هزینه کرده است.

البته تنها چالش حوضه آتاکاما مرتبط به تقاضای لیتیوم نیست. این منطقه در خدمت معادن عظیم مس، جوامع بومی و صنعت توریسم نیز قرار دارد. آژانس نظارت بر محیط‌زیست شیلی همزمان در حال تحقیق بر روی معادن اسکوندیدا مربوط به گروه BHP است. ادعا می‌شود به مدت بیش از ۱۵ سال است که ازدیاد برداشت و تزریق بیش از حد آب در این منطقه توسط شرکت مجری انجام می‌شود، البته معادن اسکوندیدا چنین اتهاماتی را رد کرده‌اند. یکی از چالش‌های مهم رگولاتوری در شیلی آنجا است که بتواند مجموعه‌ای از استاندارد‌ها را برای کاربران مختلف آب شیرین و آب نمک در حوضه آتاکاما ایجاد کند. اریک نوریس، رئیس بخش لیتیوم شرکت البمارل، در مصاحبه‌ای گفت: «این یک روش منحصربه‌فرد برای مشاهده مسائل و انجام بهترین کار برای اکوسیستم است.»