اشتیاق بازرگانان چین برای از سرگیری واردات فولاد پس از تعطیلات

به گزارش می متالز، فعالان بازار به Fastmarkets گفته اند: “بازرگانان در چین از تعطیلات هفته طلایی این کشور، با اشتیاق به واردات فولاد بازگشتند. اگرچه فاصله قابل توجهی بین قیمت های پیشنهادی و مبلغ پرداختی برای محصولات وجود دارد.”

رشد بی رویه قیمت فولاد چین نسبت به شرایط بازار در ماه های آینده و کاهش تولید در قطب فولاد چین در تانگشان ، دلایل اصلی افزایش مجدد علاقه چین به واردات در روزهای اخیر است.

معاملات بیلت

یک منبع آسیایی به Fastmarkets گفت: “من فکر می کنم چین بیلت وارداتی بیشتری خریداری کند. ما در حال حاضر شاهد تحقیق بیشتر از این کشور هستیم.”

چین بیش از یک هفته قبل و در طول جشنواره اواسط پاییز در تاریخ ۱ اکتبر حداقل دو محموله بیلت کوره بلند ویتنامی (BF) را با قیمت ۴۲۷ و ۴۳۰ دلار هر تن فوب ویتنام رزرو کرد. گفته می شود هزینه های باربری در حدود ۱۰-۱۱ دلار در هر تن است. در روزهای اخیر ، چین بیلت ویتنامی را نیز با قیمت ۴۳۵ دلار در هر تن فوب رزرو کرده است. در حالی که گفته می شود دو محموله بیلت کوره بلند از اندونزی با قیمت ۴۴۵ و ۴۴۸ دلار هر تن CFR به شرق آسیا فروخته شده است. معامله گران اکنون در حال افزایش معاملات هستند. در حالی که قیمت بیلت داخلی چین در حال افزایش و معاملات جنوب شرقی آسیا در میان تقاضای کم راکد است.

شاخص بیلت چین

ارزیابی قیمت Fastmarkets برای بیلت فولادی داخلی تانگشان در روز دوشنبه ۱۲ اکتبر ۳،۴۱۰ یوان در هر تن بود. این رقم از ۳۰ سپتامبر ۱۱۰ یوان در هر تن افزایش داشت. این امر قیمت وارداتی بیلت را به ۴۵۰ دلار به ازای هر تن CFR به استثنای ۱۳ درصد مالیات بر ارزش افزوده رساند.
در ماه آگوست ، بر اساس داده های گمرک چین ، واردات بیلت چین با ۱۴ برابر افزایش (۱٫۳۱۰ درصد) نسبت به سال قبل به ۱٫۷۴ میلیون تن رسید. در حالی که واردات اسلب با ۱۶ برابر افزایش (۱٫۵۴۰ درصد) به ۱٫۳۰ میلیون تن رسید.

یک معامله گر در شرق چین گفت: “کارخانه های چینی می خواهند بیلت وارد کنند. اما حاضر نیستند قیمت های فعلی را بپذیرند.” وی بیلت را با قیمت ۴۲۵ دلار به ازای هر تن CFR پیشنهاد داده است. اما پیشنهادات از اندونزی حدود ۴۵۵ دلار به ازای هر تن CFR چین بود. در حالی که پیشنهادات از هند حدود ۴۲۵ دلار به ازای هر تن فوب و در حدود ۴۵۰ دلار در هر تن CFR بود.

زمزمه های بازار

یک معامله گر دیگر در شرق چین گفت: “اگرچه قیمت بیلت ۴۳۵-۴۴۰ دلار در هر تن CFR چین منطقی بود، اما پس از نورد محصول نیمه تمام ، سود بسیار کمی به واردکنندگان می داد. به همین ترتیب ، بیشتر خریداران اکنون واردات نمی کنند. وضعیت مشابهی در بازار واردات اسلب فولاد وجود دارد. واردات اسلب ممکن است به زودی دوباره شروع شود. تقاضا برای اسلب بهتر از بیلت است. زیرا بخش های ماشین آلات سنگین و حمل و نقل در چین در حال رشد است. این روند همچنین از قیمت صفحات سنگین در این کشور حمایت می کند.”

گزارش شده است که خریداران چینی مایلند برای تامین اسلب ۴۳۰ دلار به ازای هر تن فوب یا ۴۵۵ دلار به ازای هر تن CFR چین به تأمین کنندگانی مانند هند پیشنهاد دهند. اما پیشنهادات بیشتر فروشندگان اسلب در حدود ۴۶۰-۴۷۰ دلار در هر تن از چین است.

یک تاجر مستقر در ژجیانگ گفت: “چنین پیشنهادهایی معادل قیمت های داخلی حدود ۳،۶۵۰ یوان در هر تن است که نشان می دهد فروشندگان چینی از نورد این اسلب ها و تبدیل آن ها به ورق سودی نخواهند داشت. زیرا پیشنهادات واردات فولاد و به ویژه اسلب در حدود ۱۵۰ یوان در هر تن زیر قیمت های سابق چین برای ورق است. اما متوسط هزینه فرآوری ورق در حدود ۲۵۰ یوان در هر تن است. بنابراین برای اینکه کارخانه ها از اسلب خارجی سود کنند ، باید قیمت واردات برای محصول نیمه تمام را کاهش دهند. اما اگر فروشندگان اسلب پیشنهادات خود را ۱۰-۲۰ دلار در هر تن کاهش دهند ، سفارشات بیشتری از چین نسبت به فروشندگان شمش دریافت می کنند.”

بازار ارز

یک معامله گر گفت: “نوسان نرخ ارز بین یوان و دلار از پایان هفته طلایی دلیل پیشنهاد کم وی برای خرید بیلت وارداتی است. ما نمی توانیم نرخ ارز را در دو ماه آینده ، به ویژه پس از انتخابات ایالات متحده پیش بینی کنیم. بنابراین برای جلوگیری از ضرر باید قیمت پایین بدهیم.” یک تاجر سنگاپوری گفت: “به نظر می رسد چین به بازی واردات برگشته است.” در بازه زمانی ۳۰ سپتامبر تا ۱۱ اکتبر هر یوان معادل ۱٫۶ دلار آمریکا بود.

بر اساس اعلام Oanda.com، در پایان آن دوره ۶٫۶۹۴ یوان معادل ۱ دلار بود. اما تا ۱۳ اکتبر ، واحد پول چین ۰٫۳ درصد افت کرد و به نرخ ۶٫۷۱۵ یوان در هر ۱ دلار رسید. تقاضای بالاتر از چین برای فولاد وارداتی در نهایت باعث عدم ثبات در بازارهای فارکس می شود. با این حال معامله گری در سنگاپور پیش بینی کرد که یکی از عوامل خاص تقاضا می تواند محدودیت های تولید فولاد در تانگشان، قطب تولید فولاد چین باشد.