به گزارش می متالز، شافعی زیرک است و آیندهنگر و از پیش اندیشیده سخن میگوید و ادب و آداب سخن گفتن را میداند اما حرفش را نیز میزند. او دیروز در دیدار سه نفر از مدیران ارشد دولت و… تعدادی از مقامهای مجلس و قوه قضاییه دوحرف مهم زد؛ یک حرف او درباره داستان پس گرفتن کشت و صنعت مغان از برنده مناقصه دولتی فروش سهام این شرکت بود.
آنطور که از خبرهای منتشرشده از جریان آخرین بررسیها برای ابطال یا عدم ابطال فروش سهام کشت و صنعت مغان برمیآید شافعی تنها فردی بود که با ابطال مخالفت کرد. اگرچه هنوز کارهای قانونی ابطال واگذاریها انجام نشده و خریدار سهام به نهادهای قانونی مراجعه کرده و به گفته یک نماینده مجلس زمان میبرد تا این ابطال ثبت شود و مزایده دیگری برگزار شود اما سخنان شافعی درباره ویژگیهای خصوصیسازی و روندها و فرآیندها بسیار اهمیت دارد و شجاعانه و کارشناسانه است.
شافعی توضیح داد: مساله این است که هیچکس از روند خصوصیسازی راضی نیست و حتی مقام معظم رهبری نیز نارضایتی خود را از این موضوع بارها اعلام کردهاند. اما یک پرسش وجود دارد چرا هر واگذاریای که به نهادهای عمومی، شبهدولتی و به عنوان رد دیون انجام شده عاقبت به خیر شده و هر واگذاریای که به بخش خصوصی صورت گرفته، از سوی نهادهای نظارتی، مشکلدار توصیف شده و حتی دنبال فسخ قرارداد و بالاتر از آن، وقف آنها هستند؟ به اعتقاد او همچنان نهادهای عمومی غیردولتی به عنوان رقیب بخش خصوصی فعالیت میکنند و حتی در کسبوکارهای کوچک هم حضور پیدا کرده و عرصه را برای بخش خصوصی واقعی تنگتر کردهاند.
واقعیت این است که در ایران امروز افراد و جریانهای گوناگون که در دنیای سیاست با هم از زمین تا آسمان فاصله نشان میدهند و هر کدام در دنیای سیاسی خویش زندگی را به گونهای راهی برای کسب قدرت میجویند اما در اینکه خصوصیسازی نباید رخ دهد یکپارچه و همصدا هستند. این روزها میشنویم و میخوانیم که از زمین و زمان مخالفان خصوصیسازی با گرایشهای گوناگون خواستار ایستادن قطار خصوصیسازی هستند و نیک میدانند این رخداد برای ایران یک ضرورت است. باید در این روزگار از امثال شافعی که کارشناسانه و شجاعانه و بدون سستی از اصل و اساس خصوصیسازی دفاع میکنند قدردانی کرد و از سایر اعضای هیات رییسه اتاقها خواست اگر با ایشان موافق هستند بگویند و بنویسند.