به گزارش می متالز، هفته گذشته میانگین شمش از 12 هزار و صد تومان در روز یکشنبه به 11 هزار و 200 تومان در آخر هفته رسید که عامل اصلی کاهش قیمت شمش افت یکباره قیمت ارز بود که بازار را به سمت سکون هدایت کرد به دنبال کاهش قیمت شمش قیمت آهن اسفنجی هم پائین آمد و تا پایه 5 هزار و 500 تومان رسانده شد. این در حالی است که فصل سرما و افت فشار گاز برای تولیدکنندگان اسفنجی در راه است و به همین دلیل فروشندگان بزرگ تمایلی برای تخفیف ندارند. قیمت ارز در روز چهارشنبه کمی متعادل شد هرچند که بازار به ثبات آن نیاز دارد.
میانگین قیمت میلگرد هم از 13 هزار و 400 تومان در روز یکشنبه تا آخر هفته به 12 هزار و 700 تومان رسید که شاهد افت در این بازار نیز بودیم.
بسیاری از فعالان معتقدند قیمت مقاطع در شرایط فعلی به کف خود رسیده است از طرف دیگر شمش هم فضائی برای کاهش ندارد چون قیمت آهن اسفنجی این اجازه را نمیدهد ولی امکان تنش در بازار برای یک دوره دوهفتهای تا به ثبات رسیدن هست. دو عامل در طول این دو هفته تأثیرگذار است، موضوع اول که نرخ ارز است اما موضوع دوم موجودیهای قبلی است. از آنجا که نزدیک به سه ماه است میلگرد در مدار هر کیلو 12 هزار تومان بوده است بنابراین موجودیها تأثیر زیادی ندارند اما نرخ ارز عامل اصلی فراز و نشیب بازار این محصولات بهحساب میآید.
در هفته گذشته شاهد بودیم شیوهنامه جدید توزیعشده توسط وزارت صمت برای سقف قیمت فولاد در بورس کالا حذف شد که عملاً اجازه رقابت به خریداران تا قیمتهای بینالمللی داده میشود. سقف رقابت قبلاً 20% تعیین شده بود که به معنی رانت 20%-30% برخی مشتریان خاص بود. این موضوع محرک بازار سهام و نگاه مجدد سرمایهگذاران بورس به حوزه کامودیتی در معاملات خواهد شد. مواردی همچون تأکید رئیس مجلس بر ورود کل زنجیره فولاد (اعم از سنگآهن و آهن اسفنجی تا شمش و محصول) به بورس، تقاضایی که ماهها است شرکتهای تولیدکننده محصولات بالادستی در مورد سنگآهن و شرکتهای تولیدکننده شمش (روی بحث اسفنجی) به دنبال آن هستند و بحث تهاتر کالاهای صادراتی از جمله فولاد با کالاهای وارداتی موردنیاز کشور که منجر به کاهش برخی محدودیتهای بازگشت ارز حاصل از صادرات فولاد به کشور خواهد شد، بر بازار تأثیرگذار خواهد بود بعلاوه اینکه رئیس مجلس بر استفاده از شرکتهای تجاری و تجار خوشنام که به دلایل متعدد و گرفتاریهای ارزی از چرخه صادرات کنار کشیدهاند برای گشایش در بحث صادرات کالاها از جمله فولاد تأکید داشت که این به معنا و مفهوم بازگشت برخی شرکتهای تجاری (علاوه بر شرکتهای تولیدی) به چرخه صادرات فولاد است و در نهایت تأکید بر عدم قیمتگذاری دستوری به معنای اولویت داشتن بازارهای صادراتی و بازگشت سریع ارز حاصل از صادرات و دلار نیمایی ۲۶ یا ۲۷ هزار تومانی مطلوب نظر دولت که باعث ایجاد انگیزه در بازگشت ارز صادراتی خواهد شد. با این حساب نرخ تمام شده میلگرد داخلی حداقل در کانال ۱۲۵۰۰ تا ۱۳ هزار تومان خواهد بود شاید این اعداد مطلوب مصرفکننده داخلی نباشد اما با واقعیتهای صادراتی منطبق است.