امکان تأمین 80 درصدی تجهیزات انرژی خورشیدی در داخل

به گزارش می متالز، با این وجود گفته می‌شود که در آینده نزدیک موانع موجود کنار خواهند رفت. یکی از این موانع تامین تجهیزات مطلوب بود که گفته می‌شود درحال حاضر بخش عمده ای از تجهیزات مربوط به تولید نیروی تجدیدپذیر در داخل تامین می‌شود.

این درحالی است که توسعه انرژی‌ های تجدیدپذیر در بسیاری از کشور های جهان، در حال حاضر به عنوان یکی از اصلی ‌ترین سیاست‌‌های انرژی در نظر گرفته شده است. چرا که نگاهی منطقی نشان می ‌دهد که اتکا به منابع پایان پذیر انرژی چه در راستای در آمد زایی و چه در راستای تأمین انرژی اقدامی نامطمئن است. از آنجایی که تأمین انرژی یکی از مهم ‌ترین مسائلی است که کشورهای توسعه یافته با آن درگیر هستند، این موضوع روشن است که باید منابعی قابل اتکا برای این سکتور مهم پیدا کرد.

با این حال ایران به عنوان کشوری که دارای منابع عظیم نفت و گاز است، بخش عمده ای از در آمد خود را از توسعه این حوزه به دست می‌آورد. اما در عین حال علاوه بر این منابع عمده، پتانسیل مطلوبی هم در حوزه تجدید پذیرها علی الخصوص انرژی خورشیدی دارد.

انرژی خورشیدی یکی از منابع انرژی‌های تجدید پذیر و از مهمترین آنها می‌باشد. میزان تابش انرژی خورشیدی در نقاط مختلف جهان متغیر بوده و در کمربند خورشیدی زمین بیشترین مقدار را داراست. کشور ایران نیز در نواحی پرتابش واقع است و مطالعات نشان می دهد که استفاده از تجهیزات خورشیدی در ایران مناسب بوده و می‌تواند بخش عمده ای از انرژی مورد نیاز کشور را تأمین کند.

ایران کشوری است که به گفته متخصصان حوزه تجدید پذیر با وجود 300 روز آفتابی در بیش از دو سوم آن و متوسط تابش 5.5 – 4.5 کیلووات ساعت بر متر مربع در روز یکی از کشورهای با پتانسیل بالا در زمینه انرژی خورشیدی شناخته می شود. برخی از کارشناسان انرژی خورشیدی گام را فراتر نهاده و در حالتی آرمانی ادعا می‌‌کنند که ایران درصورت تجهیز مساحت بیابانی خود به سامانه ‌های دریافت انرژی تابشی می ‌تواند انرژی مورد نیاز بخش ‌های گسترده ‌ای از منطقه را نیز تأمین و در زمینه‌ صدور انرژی برق فعال شود.

با مطالعات انجام شده توسط DLR آلمان، در مساحتی بیش از 2000 کیلومتر مربع، امکان نصب بیش از MW 60000 نیروگاه حرارتی خورشیدی وجود دارد. اگر مساحتی معادل 100×100 کیلومتر مربع زمین را به ساخت نیروگاه خورشیدی فتوولتائیک اختصاص دهیم، برق تولیدی آن معادل کل تولید برق کشور در سال 1389 خواهد بود.

این در حالی است که با توجه به نیاز روز افزون کشور به برق، توسعه تجدیدپذیرها باید به صورت جدی در دستور کار قرار گیرد.

با این وجود توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر مدتی است که با سرعت کمی در ایران ادامه پیدا می ‌کند، به گونه ای که گفته می‌شود ممکن است در سال‌ های آینده ادامه این روند باعث شود که تجدیدپذیرها در ایران به بن‌بست برسند. اما نبود انرژی‌ های تجدید پذیر می ‌تواند عاملی باشد برای بی ‌ثباتی در آینده انرژی کشور. چرا که اتمام ذخایر نفت و گاز اجتناب ناپذیر است. از این رو دیده می‌شود که کشور های توسعه یافته، روز به روز سرمایه گذاری در این حوزه را افزایش می ‌دهند تا وابستگی شان به انرژی‌ های فسیلی کاهش پیدا کند.

طبق برنامه ششم توسعه قرار است که با این مکانیزم، تا پایان برنامه ظرفیت نیروگاه‌های تجدید پذیر به 5000 مگاوات برسد، این در حالی است که هم اکنون که در پایان سال 1396 قرار داریم این ظرفیت تنها 500 مگاوات است. این در حالی است که قرار بود تا پایان سال 96 تولید انرژی تجدید پذیر به 1000 مگاوات برسد.

درهمین راستا مهدی گودرزی مدیر عامل شرکت لیدوپارس گفت: در ایران ظرفیت مطلوبی برای تامین تجهیزات تولید برق خورشیدی از داخل وجود دارد. چرا که در حال حاضر بیشتر تجهیزات مورد نیاز در داخل تولید می شوند.

وی در ادامه گفت: برای ایجاد یک نیروگاه خورشیدی به تجهیزات مختلفی نیاز است که آنها را می‌توان به دسته های، اینورتور، پنل، استراکچر، سیستم های حفاظتی و مونیتورینگ و کابل نیاز است. این در حالی است که به جز اینورتور که تکنولوژی تولید آن در داخل وجود ندارد، مابقی تجهیزات می توانند در داخل تولید شوند.

وی همچنین درخصوص تولید پنل های خورشیدی در کشور نیز اظهار کرد: بیشتر پنل هایی که در داخل تولید می شوند از سلول های خورشیدی استاندارد وارداتی استفاده می کنند. این موضوع باعث شده است که پنل های خورشیدی تولید شده در کشور تفاوت چندانی با استاندارد های جهانی نداشته باشند.

مدیرعامل لیدوپارس ادامه داد: پنل های ایرانی از نظر کیفی نیز اختلاف چندانی با پنل های خارجی ندارند و نهایتا از نظر درجه کیفی 10 درصد پایین تر از پنل های استاندارد جهان هستند.

این کارشناس حوزه انرژی همچنین ادامه داد: برای نیروگاه‌های خورشیدی این امکان وجود دارد که تا 80 درصد تجهیزات مورد نیاز خود را از داخل تامین کنند. علاوه براین بالا رفتن تعرفه گمرکی واردات پنل های خورشیدی اقدام مناسبی است که دولت در راستای استفاده از کالای داخلی انجام داده است که این امر به خودی خود می تواند سرمایه گذاران را به استفاده از کالا های داخلی ترغیب کند.

گودرزی در ادامه با اشاره به افزایش تعرفه خرید تضمینی برق توسط سازمان ساتبا برای تولیدکنندگانی که از پنل های داخلی استفاده می‌کنند، گفت: با توجه به این که بدهی‌های سال‌های گذشته تسویه شده است، این افزایش قیمت می تواند سرمایه گذاران داخلی را برای کار در این حوزه تشویق کند.

وی همچنین درخصوص وضعیت تولید برق تجدید پذیر در کشور گفت: با وجود برنامه های موجود کشور نتوانسته است به اهداف خود برسد که این امر به دلایل مختلفی بستگی دارد.

گودرزی افزود: یکی از مهم ترین مسائلی که توسعه انرژی های تجدید پذیر در ایران با آن مواجه است را می‌توان کمبود سرمایه گذاری در این زمینه خواند. شرکت‌های خارجی برای سرمایه گذاری در حوزه تجدیدپذیرها نیاز به تضمین هایی دارند که دولت نمی تواند بسیاری از آنها را تامین کند. علاوه براین به باور این سرمایه گذاران، ریسک‌های زیادی در این زمینه وجود دارد. این در حالی است که شرکت‌های خارجی که تا کنون در ایران کار کرده اند بیشتر با تضمین اشخاصی که با آنها رابطه دارند به ایران آمده اند.

وی در ادامه گفت: شرکت‌های ایرانی نیز همچنان تحت تاثیر کمبود سرمایه های دولت با احتیاط بسیاری در این حوزه فعالیت می کنند. یکی از مواردی که سرمایه گذاران را برای کار در این زمینه کند می کند، این است که سازمان برنامه بودجه تخصیصی برای خرید تضمینی برق را افزایش نداده است. علاوه براین بسیاری از سرمایه گذاران براین باورند که وزارت نیرو مقدار زیادی بدهی دارد و این موضوع خبر از آن می دهد که این وزارتخانه برای حمایت از تولید کنندگان انرژی تجدید پذیر نیز پول ندارد.

براین اساس می توان دریافت که با وجود روند کند توسعه انرژی های تجدید پذیر، فعالان این حوزه می توانند به طور مطلوبی از تولیدات داخلی در این زمینه استفاده کنند تا مساله حمایت از کالای ایرانی در زمینه انرژی های تجدید پذیر نیز محقق شود.