رشد چشمگیر به‌کارگیری پهپادها در صنایع نفت و گاز

به گزارش می متالز، با این وجود ماشین‌های پرنده که تا پیش از این بیشتر به عنوان ابزاری تفریحی به کار گرفته می‌شدند، اکنون به عنوان ابزاری بسیار مهم و کاربردی برای نظارت و نگهداری در حوزه انرژی به کار گرفته می‌شوند.

با خرید بیش از یک میلیون هواپیمای بدون سرنشین طی چهار سال گذشته، چیزی که یک روند پیشرفته در زمینه تکنولوژی به‌شمار می‌رفت، اکنون در حال تبدیل شدن به یک روند عادی در حوزه نظارت و مراقبت است. در طی چهار سال گذشته فروش هواپیماهای بدون سرنشین با دقت بالا حدود ۵۰۰ درصد افزایش یافته است.

در حالی که بسیاری از این هواپیماهای بدون سرنشین برای تهیه فیلم‌های هوایی، نقشه‌ها و کاربردهای رسانه‌ای به کار گرفته می‌شوند، اکنون برخی از شرکت‌های انرژی از آنها برای نظارت بر زیرساخت‌های خود استفاده می‌کنند.

در حال حاضر آسیا و در درجه اول چین و ژاپن بزرگترین بازار هواپیماهای بدون سرنشین هستند. با توجه به قانونی بودن استفاده از این هواپیماها در هند انتظار می‌رود که استفاده از آنها به ویژه در بخش انرژی به شدت افزایش یابد.

در سال ۲۰۲۰ دولت هند به شرکت نفت «ایندین اویل» این مجوز را داد که نظارت هوایی بر روی خطوط لوله Delhi-Panipat را شروع کند. این برنامه آزمایشی که انتظار می‌رود میزان سرقت نفت را کاهش دهد، پتانسیل استفاده از تکنولوژی پهپاد را در سراسر خطوط نفت و گاز این کشور آزمایش خواهد کرد.

خطوط لوله نفت و سایر زیرساخت‌های حیاتی نفت اغلب در مناطق صعب‌العبوری واقع شده‌اند که تشخیص به موقع هر گونه نقص قبل از رسیدن به نقطه بحرانی در آنها کار دشواری است. هواپیماهای بدون سرنشین با تهیه تصاویر هوایی از این زیرساخت‌ها، امکان شناسایی به موقع نقص‌ها را برای مهندسان فراهم می‌کنند. این هواپیماها علاوه بر ایجاد دسترسی آسان به مناطق دورافتاده، به دلیل برخورداری از تکنولوژی‌های پیشرفته و دقت بالایی که دارند امکان فراهم کردن تصاویر واضح و دقیق‌تری از زیرساخت‌های نفتی را فراهم می‌کنند.

براساس تحقیقات انجام شده توسط دانشمندان در دانشگاه آبردین، هواپیماهای بدون سرنشین (پهپادها) پتانسیل بسیار زیادی در آینده فرآیند نظارت و ارزیابی در بخش انرژی دارند.

دکتر «دیوید گرین» در این مورد اظهار می‌کند که ریسک مهم در خطوط لوله نفت و گاز، نشت آنهاست که خطرات زیست‌محیطی را به دنبال دارد. یک سیستم دقیق نظارت بر خطوط لوله به سنسورهای خاصی نیاز دارد که بتواند زنگ‌زدگی یا خوردگی و یا اگر خطوط لوله در زیر زمین باشند، وجود متان یا تغییر در پوشش گیاهی اطراف که حاکی از خرابی است را نشان دهد. این نوع از تکنولوژی‌ها به سرعت در حال پیشرفت هستند و سنسورهای جدید به اندازه کافی کوچک هستند که بتوان روی هواپیماهای بدون سرنشین نصب شوند.

این موضوع خود حاکی از این است که هواپیماهای بدون سرنشین بخش جدایی ناپذیری از فرآیند نگهداری و نظارت بر خطوط لوله در آینده باشند. علاوه بر این، پوشش مناطق گسترده و صعب‌العبور به روش سیستماتیک و با استفاده از تکنولوژی هواپیمای بدون سرنشین بسیار مقرون به صرفه خواهد بود. دستیابی به فناوری‌های جدید در هواپیماهای بدون سرنشین با استفاده از فرآیند دیجیتالی‌سازی و نوآوری هوش مصنوعی می‌تواند به مدرن‌تر شدن بخش انرژی کمک کند.

هواپیماهای بدون سرنشین می‌توانند بررسی‌های غیرضروری برای مشکلات کاذب خطوط لوله را کاهش دهند. برای مثال با استفاده از تکنولوژی‌های کنونی می‌توان مشکلاتی مانند بارندگی‌ها و حیواناتی که بر روی خطوط لوله نفت و گاز راه‌می روند را شناسایی کرد تا نیاز به حضور مهندسان در مناطق دور افتاده نباشد.

علاوه بر استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین در بخش نظارت و نگهداری از خطوط لوله، از آنها می‌توان برای نظارت بر انتقال و توزیع نیرو بخصوص در توربین‌های بادی و نیروگاه‌ها نیز استفاده کرد.

با ادامه رشد بازار هواپیماهای بدون سرنشین و پیشرفت تکنولوژی در این زمینه، چشم‌انداز کارآیی این وسیله در بخش انرژی بسیار روشن است.