به گزارش می متالز، ۱۳ آبان سال ۱۳۹۵ با حضور اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهوری خط تولید بزرگترین واحد تولید ریل راه آهن با مشخصه فنی (UIC60) در خاورمیانه به بهرهبرداری رسید؛ بر اساس این قرارداد، ذوبآهن اصفهان به عنوان نخستین تولید کننده ریل در خاورمیانه متعهد به تولید و تحویل ریل تا زمان مشخصی شد.
گفتنی است که ذوب آهن اصفهان در سال ۱۳۷۲ برای تولید ریل U33 مطالعاتی انجام داده و اقداماتی کرده بود و در سال ۱۳۸۷ موفق به تولید این نوع ریل شد؛ اما با سختگیریها در زمینه استاندارد و به علت نبود تجهیزات لازم در خط تولید، صافکاری و تست، صدور گواهینامه تحویل این ریلها با تأخیر مواجه شد.
از این رو برای دستیابی هرچه سریعتر به فناوری تولید ریل و بر پایه توافقهای شده با شرکت کوتنر آلمان، تولید ریل در کارگاه نورد ۶۵۰ با اصلاحات لازم و مجهز کردن خط تولید به تجهیزات لازم، برای تولید حدود ۷۰ تن ریل در ساعت به عنوان روش کوتاهمدت در دستور کار این شرکت قرار گرفت.
به همین منظور در خط تولید ریل ذوبآهن، تجهیزات گرانقیمت صافکاری افقی و عمودی ریل و دستگاههای مدرنی برای انواع کنترل آنلاین و تستهای غیر مخرب راهاندازی شد و قرارداد آن در سال ۱۳۹۳ بسته شد؛ همانطور که اشاره شد این خط تولید به عنوان بزرگترین واحد تولید ریل راه آهن در خاورمیانه ۱۳ آبان سال ۱۳۹۵ با حضور معاون اول رئیس جمهوری به بهره برداری رسید.
سال گذشته وعده تولید ریل محقق شد و امسال هم گواهینامه استاندارد ملی ایران برای تولید ریل راه آهن و پروانه کاربرد علامت استاندارد این محصول از سوی نیره پیروز بخت، معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان ملی استاندارد ایران به منصور یزدی زاده مدیرعامل ذوب آهن اصفهان اعطا شد که دریافت چنین نشانی حاکی از کیفیت بالا و مورد قبول این محصول است.
آن گونه که مسوولان میگویند تولید ریل در ذوبآهن اصفهان، یک انقلاب در توسعه زیرساختهای حمل و نقل کشور محسوب میشود. وزیر راه و شهرسازی در این باره میگوید: همیشه اخباری بود که کشور در زمینه ریل و واگن وارد کننده است اما امروزه تمام امکاناتی که در راه آهن کار میشود با استفاده از ظرفیت داخلی است.
محمد اسلامی با بیان اینکه در وزارت راه و شهرسازی قطع وابستگی هدف قرار داده شده است، اظهار میکند: در پیشبرد اهداف توسعهای لحظهای کوتاه نخواهیم آمد.
همچنین عباس خطیبی، معاون وزیر راه و شهرسازی و معاونت ساخت و توسعه راهن آهن با تأکید بر اینکه میزان تولید ریل تأمین کننده نیاز کشور است، میگوید: تولید ریل رویایی بود که در ذوبآهن اصفهان به واقعیت پیوست.
میر تاجالدینی نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی میگوید: یکی از جاذبههای ذوبآهن اصفهان تولید ریل مطابق با آخرین استانداردهای روز دنیا است و امروز این آسودگی خاطر را داریم که این شرکت مادر صنعتی میتواند تمام نیازهای خطوط راهآهن کشور را پوشش دهد؛ لذا میتوان گفت خودکفایی در تولید ریل ملی، ثمره تلاش و کوشش شبانهروزی متخصصان ذوبآهن اصفهان است.
وی میافزاید: نسل آینده قطارهای ایران از نوع پرسرعت هستند که ذوبآهن اصفهان تأمین ریل استاندارد آنها را از شمال تا جنوب و شرق تا غرب پوشش میدهد.
پروین صالحی نماینده مردم مبارکه در مجلس میگوید: تولید و تأمین ریل توسط ذوبآهن اصفهان، گام بزرگی برای توسعه حمل و نقل ریلی کشور است، بنابراین باید از مسوولان و کارگران این شرکت قدردانی کرد.
مساله قابل توجهی که وجود دارد این است که در افق چشم انداز کشور، باید سالانه حدود ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ کیلومتر راهآهن احداث شود تا در افق سال ۱۴۰۴ به هدف ۲۵ هزار کیلومتر تولید ریل رسیده باشیم. اکنون این سوال وجود دارد ذوبآهن اصفهان تا چه میزان در تولید ریل توانایی دارد؟ آیا در شرایط فعلی امکان صادرات این محصول وجود دارد یا خیر؟
بنا بر گفته مسوولان، مشتریهای اصلی ریل ذوبآهن اصفهان، شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل و دیگری راهآهن جمهوری اسلامی ایران هستند؛ شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل به حدود ۵۰ هزار تن ریل نیاز دارد؛ بهعبارت دیگر نیاز سالانه کشور به ریل حدود ۵۰ هزار تن ریل UIC60 است؛ همچنین به صورت کلی نیاز سالانه شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل به ریل بین ۳۰ تا ۳۵ هزار تن است و اگر نیاز شرکت راهآهن را در بخش تعمیر و نگهداری در نظر بگیریم، نیاز سالانه کشور به ریل حدود ۵۵ هزار تن خواهد شد؛ البته در حوزه مترو نیز نیاز به ریل وجود دارد از همین رو نیاز ریل کشور سالانه حدود ۸۰ هزار تن برآورد میشود که شرکت ذوبآهن اصفهان قادر به تأمین تمام این نیاز خواهد بود.
در رابطه با توان ذوب آهن برای تولید ریل داخلی، رسول ایزدی کارشناس صنایع میگوید: از مدتها قبل ذوبآهن اصفهان پروژه تولید ریل را در راستای تأمین نیاز داخل و منع واردات آغاز کرد و در کوتاهترین زمان ممکن موفق به تولید و دریافت گواهینامه استاندارد ملی شد.
وی بیان میکند: هرچند با توجه به کیفیت مناسب و اخذ آخرین استانداردهای قابل قبول، صادرات ریل ساخته شده توسط ذوبآهن، درآمدزایی قابل توجهی را به وجود میآورد، اما از آنجا که کشور وارد کننده ریل بود و منابع ارزی زیادی را به این موضوع اختصاص میداد، اکنون با تولید این محصول ترجیحاً تأمین نیاز داخل در اولویت است به خصوص که بر اساس افق چشمانداز ۱۴۰۴ گفته شده است باید تا آن زمان به تولید عددی بیش از ۲۰ هزار کیلومتر تولید ریل رسیده باشیم.
این کارشناس تصریح میکند: مسوولان ذوبآهن اعلام کردهاند که در صورت تأمین نیاز داخل و نبود تقاضای داخلی، قطعاً به سراغ صادرات این محصول خواهند رفت.
ایزدی خاطرنشان میکند: اگر چه بر اساس اخبار موجود رصد بازارهای هدف هم آغاز شده است اما زمانی صادرات انجام خواهد شد که نیاز داخل برطرف شده باشد.
مهرداد تولائیان معاون بهرهبرداری شرکت ذوب آهن اصفهان میگوید: در حال حاضر استاندارد ریل مورد استفاده در دنیا EN13674 است که ریل تولیدی ذوبآهن نیز مطابق با آن است و بر این اساس بود که ذوبآهن موفق به دریافت گواهینامه استاندارد ملی برای ریل خود شد.
وی با تأکید بر اولویت کارخانه ذوبآهن مبنی بر تأمین نیاز داخلی میگوید: سیاست وزارت صمت، جلوگیری از واردات ریل مترو و راهآهن به کشور است. بهاینترتیب ذوبآهن تولید ۱۰۰ هزار تن ریل را برای سال ۹۹ هدفگذاری کرده است.
معاون بهرهبرداری شرکت ذوبآهن اصفهان اظهار میکند: با توجه به سیاست وزارت راه و شهرسازی بر توسعه حمل و نقل ریلی، شرکت ذوبآهن میتواند ۱۰۰ درصد نیازهای ریلی داخل را تأمین کند و در این باره با وزارت راه و شهرسازی هماهنگی است؛ اکنون هم واردات ریل به کشور نداریم که این از خروج ارز از کشور جلوگیری میکند.
تولائیان تصریح میکند: از نظر کیفیت، ریل تولیدی بر طبق استانداردهای جهانی است و از این لحاظ برای صادرات هیچ محدودیتی وجود ندارد؛ اما با توجه به نیازهای داخل کشور و قراردادهای موجود ذوبآهن برای تحویل ریل، امسال برنامهای از سوی ذوبآهن در رابطه با صادرات وجود ندارد.
وی میافزاید: نه تنها امسال بلکه تا نیمه نخست سال آینده هم شرکت ذوبآهن تعهد تحویل ریل برای نیاز داخل را در دستور کار خود دارد.
معاون بهرهبرداری شرکت ذوبآهن اصفهان یادآور میشود: فعلاً تأمین نیاز داخل، تنها مانع قرارگرفته برای صادرات ریل ذوبآهن است وگرنه هیچ مشکلی در زمینه فنی و بازرگانی وجود ندارد حتی در این مدت جلسات و سفارشهایی داشتیم و در صورت تولید کافی برای مصرف داخلی و فقدان متقاضی به سراغ صادرات خواهیم رفت.