به گزارش می متالز، آژانس بینالمللی انرژی هم به این نکته اشاره کرده است که استفاده جهانی از زغالسنگ دیگر هرگز از اوج خود که پیش از شیوع کرونا پشت سر گذاشت، تجاوز نخواهد کرد. با وجود این اما هنوز زغالسنگ ۲۷ درصد از ماده اولیه انرژی مورد استفاده در همه چیز از خودروها گرفته تا شبکههای برق را به خود اختصاص میدهد. اگر قرار بر این باشد که میزان انتشار گازهای آلاینده جهان به اندازه کافی کاهش یابد، وظیفه فعلی این است که موفقیت اروپا در این زمینه، بازتکرار و در آسیا هم اجرایی شود. فناوری در این راستا کمک خواهد کرد. اکنون مزارع خورشیدی و انرژی بادهای ساحلی ارزانترین منابع جدید تولید برق برای دست کم دوسوم جمعیت جهان محسوب میشوند. واقعیت اما این است که سیاستهای مربوط به زغالسنگ خائنانه است. اگر آسیا میخواهد انقلابی را که در غرب به راه افتاده است کامل کند و زغال را به دست موزهها و کتابهای تاریخ بسپارد، کارهای زیادی باقی مانده است که باید انجام دهد.