به گزارش می متالز، در حال حاضر چند طرح توسعه برای تولید ورق فولادی زنگنزن در دست احداث است. مجموع ظرفیت این پروژهها 3 میلیون و 500 هزار تن است که یک میلیون و 900 هزار تن آن به نورد گرم اختصاص دارد. بزرگترین این طرحها، واحد نورد گرم ورق زنگنزن شرکت ذوب آهن پاسارگاد است که مجوز احداث آن در سال 2011 صادر شده و تاکنون نیز حدود 30 درصد پیشرفت داشته است. شرکت ذوب آهن پاسارگاد در سال 2013 تولید بیلت و بلوم ساده کربنی را آغاز کرد. با توجه به اینکه این شرکت در حال حاضر تنها تولیدکننده فولاد خام است و با در نظر داشتن پیشرفت تنها 30 درصدی پروژه نورد گرم زنگنزن، انتظار میرود بهرهبرداری از این پروژه در آینده دور رخ دهد و این در صورتی است که پروژه بهدلایل گوناگون از جمله تأمین سرمایه یا مشکلات تکنولوژی متوقف نشود. سایر پروژههای توسعه نیز وضعیتی مشابه ذوب آهن پاسارگاد را دارند. بنابراین انتظار میرود در 5 سال آینده، ایران واحد تولید ورق گرم زنگنزن نداشته باشد.
با وجود بر هم خوردن توافق برجام از آنجایی که این فراز و نشیبهای اخیر بهنوعی وضعیت اقتصاد ایران را از سردرگمی خارج کرده است؛ پیشبینی میشود روند کلی رشد و توسعه در ایران صعودی باشد که این دیدگاه کلان طبعا افزایش تقاضای ورق زنگنزن را بهدنبال خواهد داشت. به این صورت که با توجه به سیاستهای ایران در حوزه غذا و دارو (دوران تحریمها موجب شد تا ایران در جهت خودکفایی در تأمین غذا و دارو قدم بردارد) انتظار میرود رشد آتی این دو صنعت، بهعنوان مصرفکنندگان اصلی ورق زنگنزن مطلوب باشد. همچنین با توجه به گذر صنعت ایران از دوران رکود، پیشبینی میشود صنعت ایران در سالهای آتی رشد قابل توجهی داشته باشد و این موضوع منجر به رشد بیشتر تقاضای ورق زنگنزن نیز خواهد شد.
مجموع این عوامل پیکان تقاضای ورق زنگنزن ایران را در جهت افزایش سوق میدهد. نمودار 1 روند تقاضای آتی ورق زنگنزن ایران را نشان میدهد. مجموع عوامل ذکر شده موجب خواهد شد تا طی 5 سال آینده مصرف ورق زنگنزن ایران افزایشی باشد. به گزارش فلزات آنلاین، انتظار میرود مصرف ورق گرم ایران با نرخ سالانه 4 درصد رشد کرده و تا 5 سال آتی به حدود 100 هزار تن برسد. این رشد تقاضا، از آنجایی که تولید ورق زنگنزن در آینده مورد پیشبینی ایران ناچیز در نظر گرفته شده است، وابسته به آینده تجارت ورق زنگنزن ایران خواهد بود. در دوران تحریمها کشورهای آسیایی بهخصوص چین و تایوان روابط تجاری خود را با ایران حفظ کردند و از این رو این کشورها به تأمینکنندگان اصلی واردات ورق زنگنزن ایران تبدیل شدند. لغو توافق برجام نیز موجب خواهد شد تا همچنان این کشورها در آینده صادرکنندگان اصلی ورق زنگنزن به ایران باشند.