به گزارش می متالز، کشور چین در سالهای اخیر همواره بخش قابل توجهی از نیاز خود به تأمین انرژی را از طریق زغال سنگ تامین کرده است. با وجود تلاش ها برای کاهش سهم زغال سنگ از سبد انرژی در سال های اخیر، چین به دلیل نگرانی از مسئله امنیت انرژی، دوباره سهم این منبع را افزایش داده است.
به طور کلی بخش نیروگاهی چین که با سوخت زغال سنگ کار می کند، کاملا جدید است و این کشور در راستای امنیت انرژی خود برای ساخت صد ها نیروگاه جدید با سوخت زغال سنگ برنامه ریزی کرده است.
چین سال گذشته بیش از ۱۰۰۰ گیگاوات نیروگاه زغال سنگ داشته است و در شش ماه اول سال ۲۰۲۰، ظرفیت تولید برق از سوخت زغالسنگ خود را ۱۱.۴ گیگاوات اضافه کرده است. این مقدار بیش از نیمی از کل ظرفیت نیروگاه زغالسنگ در سراسر جهان است کخ در این دوره ساخته شده است.
چین سهم زغال سنگ از کل ترکیبات انرژی خود را از حدود ۷۰ درصد در سال ۲۰۱۰ به ۵۷.۷ درصد تا پایان سال گذشته کاهش داده است و هدف این است که تا سال ۲۰۲۵ با افزایش سهم انرژیهای تجدیدپذیر، ۵۳ درصد را به خود اختصاص دهد.
سرمایه گذاری چین در دوران پساکرونا، برای سوختهای فسیلی سه برابر بیشتر از انرژی های تجدیدپذیر است. به عنوان مثال این هزینهها شامل ۲۵ میلیارد دلار سرمایه گذاری در نیروگاه های زغال سنگ و حتی رقمی بیش از آن در استخراج و فرآوری آن است.
چین همچنین نیروگاههای قدیمی با سوخت زغال سنگ را از رده خارج کرده و نیروگاه های جدید و کارآمدتری را جایگزین آنها می کند که باعث سوختن زغال سنگ کمتر و بازدهی بالاتر است.
در میان تنش های ژئوپلیتیکی در حال رشد، پروژه های نیروگاهی که از طریق زغال سنگ داخلی تأمین می شوند نیز می توانند جذاب تر شوند زیرا دولت مشتاق بهبود خود کفایی و کاهش وابستگی خود به منابع انرژی خارجی به جهت افزایش امنیت انرژی است.
تاکنون تقاضای انرژی چین به طور یکنواخت از ظرفیت تولید آن پیشی گرفته است. دومین اقتصاد بزرگ جهان در حال حاضر بزرگترین واردکننده نفت در جهان است و با وجود ذخایر قابل توجه داخلی زغال سنگ، وارد کننده زغال سنگ نیز هست.
چین سومین ذخایر بزرگ زغال سنگ در جهان را دارد اما در سال ۲۰۰۹ وارد کننده سوخت فسیلی شد و در سال ۲۰۱۷ بزرگترین وارد کننده نفت در جهان بوده است.
یک مطالعه توسط گروه تحقیقاتی گلوبال انرژی مانیتور (که زیرساخت های سوخت های فسیلی را در سراسر جهان ردیابی می کند) نیز نشان داد که نزدیک به ۲۵۰ گیگاوات نیروگاه با سوخت زغال سنگ در چین در دست تولید است. این میزان برای تأمین برق مورد نیاز بزرگترین اقتصاد اروپا یعنی آلمان، کافی است.
کریستین شیرر، مدیر برنامه زغال سنگ در گلوبال انرژی مانیتور، گفت: کارخانه های جدید زغال سنگ راهی برای حمایت از صنایع دیگر مانند استخراج زغال سنگ و سایر صنایع سنگین برای استانها است. شما علاقه زیادی به زغال سنگ در چین مشاهده می کنید و علیرغم حمایت این کشور از انرژی های تجدیدپذیر، دولت مرکزی آنها را مهار نکرده است.
شیرر در خصوص جهت گیری چین به سمت زغال سنگ، گفت: پکن تمایلی به انجام کاری که ممکن است رشد اقتصادی را کند کند، نیست به همین دلیل است که شما می بینید دولت مرکزی در واقع هیچ کاری در مورد بحث های محیط زیستی انجام نمی دهد.
اداره انرژی ملی چین (NEA) در ماه ژوئن گفت که چین درخصوص اقدامات متناسب با محیط زیست و همچنین توسعه روزافزون انرژی در داخل و خارج از این کشور، نیاز به تمرکز مجدد بر روی امنیت انرژی دارد.
لی شوو، مشاور ارشد آب و هوا از گروه محیط زیست صلح سبز، گفت: اداره انرژی ملی چین، اولویت را بر روی امنیت انرژی قرار داده است و این شرایط مساعدی برای انتقال سبز وانتشار کم کربن فراهم نمی کند.
چین می خواهد اطمینان حاصل کند که تکانه فلج کننده ای که به دلیل کمبود برق که در سال ۲۰۱۱ به این کشور وارد شد، مجددا امنیت انرژی این کشور را مختل نمی کند. در واقع امنیت انرژی و ترس اقتصادی عامل اصلی بازگشت کشور به زغال سنگ است.
در حال حاضر انرژی های تجدیدپذیر نه تنها دارای ناپایداری، به دلیل ناپایداری شرایط جوی هستند، بلکه هزینه های بیشتر و بالاتری را نسبت به منابع فسیلی به کشورها تحمیل می کنند.
درحالی که تبلیغات و فشارهای روزافزونی جهت سوق دادن کشورها به استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر و کنار گذاشتن استفاده از منابع فسیلی وجود دارد اما همه کشورها، سیاست هایی را مدنظر قرار می دهند که ضامن منافع اقتصادی و امنیت انرژی آن ها باشد.