به گزارش می متالز، جو بایدن رییس جمهوری منتخب امریکا کمتر از یک ماه دیگر وارد کاخ سفید می شود و به جنجالی ترین انتخابات تاریخ امریکا پایان می دهد. او رییس جمهوری است که انتظار می رود تحولات زیادی در سیاست خارجی امریکا ایجاد کند و بخش زیادی از سیاستهای اجرا شده در دوره ریاست جمهوری ترامپ را تغییر دهد ولی این تغییرات شامل سیاستهای وضع شده دردوره ترامپ علیه صنعت فولاد چین نمی شود.
سی ان ان در گزارش اخیر خود به بررسی سیاستهای بایدن در مورد کشور چین پرداخت و نوشت: «در هفته های اخیر مشاوران اقتصادی و سیاسی بایدن بارها در مورد سیاستهای وضع شده علیه تجارت با چین صحبت کردند و به نظر می رسد دولت بایدن تمایلی به ایجاد تغییرات اساسی در مورد سیاستهای تجاری امریکا و چین ندارد. آنها بر این باورند که سیاست ترامپ در مورد چین باعث شده است تا برخی از صنایع احیا شود و فرصتهای شغلی بیشتری در داخل کشور ایجاد شود و تغییر این وضعیت در شرایطی که به دلیل همه گیری کرونا امریکا با چالشهای اقتصادی و مشکل افزایش نرخ بیکاری روبرو است، کار درستی نیست.»
در این گزارش به سیاست افزایش تعرفه های واردات فولاد از چین و محدودیت واردات فولاد امریکا از چین که از سال ۲۰۱۸ اجرا شد هم اشاره شده است. طبق این گزارش سیاست ترامپ که در ابتدا به عنوان نقطه آغاز جنگ تجاری نام گرفت و باعث انتقادهای زیادی شده بود، حال به عنوان سیاستی که تاثیر مثبت در اقتصاد دارد ارزیابی شده است.
فایننشال تایمز در این مورد نوشت: «دونالد ترامپ در دوره ریاست جمهوری خود برای حمایت از صنعت فولاد داخلی اقدام به افزایش تعرفه واردات فولاد از چین و برخی از کشورهای اروپایی کرد. سیاستی که بر خلاف اصول تجارت آزاد در دنیا بود و به گفته سازمان تجارت جهانی بسترساز شروع جنگی بزرگ در عرصه تجاری دنیا شد. اما بررسی وضعیت صنعت فولادسازی امریکا نشان می دهد این سیاست که جنجال زیادی در دنیا ایجاد کرد، باعث احیای صنعت فولادسازی امریکا شده است. صنعتی که بسیاری از آن به عنوان یکی از صنایع مهم و تاثیر گذار در اقتصاد امریکا نام می برند.»
نشریه اینداستری ویک در گزارش اخیر خود نوشت: «صنعت فولادسازی امریکا از اواخر سال ۲۰۱۹ شاهد رونق بوده است. با کاهش واردات فولاد به امریکاو افزایش سرمایه گذاری در کارخانه های فولادسازی، این صنعت جان تازه ای گرفته است. به عنوان مثال شرکت فولادسازی نوکور اعلام کرده است کارخانه تازه ای در کنتاکی امریکا احداث می کند که ضمن ایجاد شغل در فرایند ساخت این کارخانه، بعد از بهره برداری ۴۰۰ کارگر و کارمند را استخدام خواهد کرد. همچنین شرکت فولادسازی امریکا هم کارخانه ای تازه در آلاباما راه اندازی کرده است.
اخبار ارسال شده در مورد نتیجه مثبت اجرای طرح تعرفه روی صنعت فولاد چین در دوره ریاست جمهوری ترامپ و افزایش فرصتهای شغلی و سرمایه گذاری در صنعت فولادسازی باعث شده است تا بسیاری از تحلیل گران از این سیاست حمایت کنند. به همین دلیل است که مشاوران دولت بایدن در مورد ضرورت حفظ این سیاست در دولت جدید صحبت می کنند.
نیویورک تایمز در این مورد نوشت: «حجم بالای کالاهای چینی در بازار امریکا بخش زیادی از صنایع کشور امریکا را ویران کرده بود. سیاست افزایش تعرفه بر کالاهای فولادی چینی باعث شد تا قیمت تمام شده این کالاها در امریکا افزایش یابد و سرمایه گذاری در صنعت فولاد داخلی امریکا صرفه اقتصادی داشته باشد. حال ما شاهد تاثیرات مثبت این سیاست هستیم و به همین دلیل است که به نظر می رسد جو بایدن هم تمایلی به تغییر این سیاست ها نداشته باشد.»
این رسانه در ادامه نوشت: «سیاستهای تجاری دولت امریکا در مقابل چین تغییری نخواهد کرد زیرا این سیاستها باعث شد تا تولید در امریکا احیا شود ولی سیاستهای دولت ترامپ در عرصه روابط خارجی و مسایل زیست محیطی تغییر خواهد کرد.»
در سال ۲۰۱۸ دولت ترامپ اقدام به وضع تعرفه بر کالاهای فولادی چین کرد. در آن زمان دلیل اجرای این سیاست مسایل امنیت ملی اعلام شد و تاکید شد یک صنعت سالم و برخوردار از سطح بالای تکنولوژی نیازمند به فولادی با کیفیت است که بتواند در سطح بین المللی رقابت کند و فراورده های فولادی تولید شده از آن که شامل تجهیزات جنگی و زیر ساختهای فولادی می شود نیز قدرت و کیفیت بالایی داشته باشند.
در ان زمان تعرفه برای واردات فولاد به امریکا بود نه تنها واردات فراورده های فولادی کشور چین، اما نگرانی اصلی وضعیت کشور چین بود. چین ۵۳ درصد از فولاد دنیا را تولید می کند که به دلیل تعرفه های بالای دولتی با قیمت ارزان به بازار عرضه می کند به همین دلیل است که قدرت رقابت محصولات این کشور در بازار جهانی بسیار بالا است.
با وضع تعرفه های وارداتی، قیمت تمام شده فولاد چینی در بازار بیشتر می شود. از طرف دیگر ترامپ محدودیتهایی برای واردات فولاد و فراورده های فولادی چینی وضع کرد که امروز از این سیاست به عنوان یک سیاست حامی تولید و احیا کننده صنعت فولاد نام می برند.