جبران کل درآمد نفت فقط با ۵درصد معادن/ ۹۵ درصد مساحت کشور را از حبس خارج کنید

به گزارش می متالز، قوی شدن اقتصاد با تکیه بر توان داخلی مهمترین راهبرد اقتصاد ایران برای مقابله با تحریم‌ها و بی‌اثر کردن تحریم است که در این باب، فعال‌سازی ظرفیت‌های بالقوه اقتصاد حیاتی است. معدن یکی از بخش‌های اقتصادی کشور ماست که طی سالیان متمادی گذشته چندان مورد توجه دولت‌ها نبوده و بر همین اساس، چندان توسعه پیدا نکرده است. بسیاری از کارشناسان حوزه اقتصاد و معدن معتقدند که این بخش به‌تنهایی می‌تواند جور همه بخش‌های دیگر درآمدزای کشور حتی نفت را بکشد و اگر دولت زودتر از این به فکر معدن می‌افتاد، شاید امروز ما مشکلی به‌نام کاهش درآمدهای نفتی نداشتیم.

بخش معدن و صنایع معدنی پیشران اقتصاد است و با متحول‌شدن این بخش، سایر بخش‌های صنعتی و اقتصادی کشور نیز فعال خواهد شد. نکته قابل توجه تأثیر معدن بر صنعت است، با وجود این، کشوری که حدود 68 نوع ماده معدنی، 37 بیلیون تن ذخایر کشف‌شده و 57 بیلیون تن ذخایر بالقوه میان 15 قدرت معدنی جهان را دارد، اما فرآورده‌های معدنی تنها 0.6 درصد از تولید ناخالص داخلی آن را تشکیل می‌دهند، این آمار مبین آن است که این ظرفیت کم‌نظیر اقتصادی برای توسعه کشور به کار گرفته نشده است.

علاوه بر این ایران در منطقه‌ای واقع شده است که کشورهای اطراف آن مانند ترکیه، عربستان و کشورهای حوزه خلیج فارس باتوجه به آهنگ رشد و توسعه اقتصادی خود به منابع معدنی نیاز دارند و اما نکته اینجاست آنها از نظر ذخایر معدنی بسیار فقیر هستند، حتی این کشورها در صنایعی مانند فولاد سرمایه‌گذاری هم کرده‌اند اما مواد اولیه آن‌ها وارداتی است و ایران می‌‌تواند منبع خوبی برای تأمین نیازهای این کشورها که به‌سرعت در حال افزایش است، محسوب شود.

با بهرام شکوری، نایب‌رئیس انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ آهن و رئیس کمیسیون معدن و صنایع معدنی اتاق بازرگانی ایران گفتگو کردیم تا دیدگاه این فعال بخش معدن را در مورد موانع پیشِ‌روی توسعه معدن جویا شود.

مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:

 فرصت جمعیت 600میلیونی همسایه‌ها و اقتصادهای تخریب‌شده از جنگ را از دست دادیم

بهرام شکوری در ابتدای این گفت‌وگو با تأکید بر اینکه برای توسعه کلان اقتصاد کشور باید نگاه‌ها به این حوزه تغییر کند، اظهار داشت: اگر ما به‌لحاظ بنیه اقتصادی قوی نباشیم هیچ کدام از اهداف محقق نخواهد شد. امروز تنها تولید و اقتصاد است که قربانی سیاست‌گذاری‌های اشتباه مسوولین شده است.

وی با اشاره به اینکه ایران در جایگاهی قرار دارد که 600 میلیون نفر جمعیت در اطراف آن زندگی می‌کنند، گفت:  این رقم 8 درصد از جمعیت دنیا را تشکیل می‌دهد و از طرفی 12 درصد از اقتصاد دنیا در اطراف ما قرار دارد. کشورهایی مانند یمن، سوریه، عراق و... در  همسایگی ما قرار دارند که اکثراً درگیر جنگ بوده‌اند و بازسازی آنها فرصت بسیار خوبی برای ما به‌شمار می‌آید. اگر از این منظر نگاه کنید ما با پتانسیل بسیار بالایی روبه‌رو هستیم که باید از آن استفاده کنیم.

رئیس کمیسیون معدن و صنایع معدنی اتاق بازرگانی ایران در پاسخ به اینکه "در برخی از موارد دولت مناسبات سیاسی، امنیتی و نظامی خوبی را هم با تعدادی از کشورهای همسایه دارد اما از آن طرف در بخش اقتصادی نه‌تنها مناسباتی نداریم بلکه ظرفیت‌ها را به رقبای خود واگذار کرده‌ایم به‌نوعی ما با وجود زیرساخت‌های مناسب در این کشورها بستر را برای تقویت همکاری اقتصادی فراهم نکرده‌ایم دلیل این موضوع را چه مواردی می‌دانید؟"، گفت: تا زمانی که حاکمیت در یک‌سو حرکت نکند این مشکلات ایجاد خواهد شد. در بعضی از بازارها ما هزینه‌ها را داده‌ایم اما سود آن را افراد دیگر می‌برند. ریشه اصلی این مشکلات چیست؟ یک‌باره مسوولین می‌آیند برای سنگ‌های تزیینی بدون کار کارشناسی عوارض تعیین می‌کنند و یک‌مرتبه صادرکنندگان بازاری را که با مشقت به‌دست آورده بودند از دست می‌دهند و ترک‌ها جایگزین آنها می‌شوند، همین تصمیم‌های غیرکارشناسی بلای جان تولیدکننده و صادرکننده شده است.

به‌راحتی داریم ظرفیت 3میلیارد تنی سنگ‌های تزیینی را از دست می‌دهیم

وی اضافه کرد: دولت نمی تواند یک نسخه واحد برای تمام محصولات معدنی وضع کند. معدن کار می داند هر چقدر ارزش افزوده ایجاد کند به نفع کشور خواهد بود، اما باید بررسی کرد تا کجا در این مسیر حرکت کنیم! برخی از مواد معدنی مثل سنگ آهن حتما باید اقدامات لازم برای افزایش ارزش افزوده آن انجام شود اما در سنگ های تزیینی میزان ذخیره این ماده معدنی در آینده این بخش به همراه کالای جانشین بسیار مهم است. در آینده فولاد جایگزینی ندارد اما در سنگ های تزیینی وضعیت فرق می کند کالاهای جایگزین در آینده تعریف شده است بر همین اساس معدن کار می تواند بخشی از تولید خود را خام و بخشی را فراوری کند. 

شکوری گفت: در سنگهای تزیینی 3 میلیارد تن ظرفیت قطعی در کشور وجود دارد که بیشترین تولید ما سالی 15 میلیون تن بوده است و در حال حاضر هم 9 میلیون تن در این بخش تولید انجام می شود. این رقم ها به معنای این است که کشور به مدت 400 سال سنگ دارد. البته برخلاف ایران که از سنگ استفاده زیادی می کند، دنیا به سمت استفاده از شیشه، کامپوزیت و سنگ های مصنوعی حرکت می کند و همین امر نشان می دهد در 40 یا 50 سال آینده کسی خریدار این حجم از سنگ های ایران نخواهد بود. 

نایب رئیس انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ آهن با بیان اینکه چرا ایتالیا با وجود داشتن جدیدترین تکنولوژی ها در فرآوری سنگ های تزیینی 22 درصد از تولیدات خود را خام صادر می کند، تصریح کرد:  کل صادارت خام سنگ های تزیینی و فرآوری شده کشور 350 میلیون دلار یعنی 7 درصد از تولیدات نیست. اما ترکیه 74 درصد از محصول خود را خام صادر می کند و درآمد آنها 3 میلیارد و 200 میلیون دلار است که هدفگذاری 5 میلیارد دلار هم در این کشور تعریف شده است. نا گفته نماند گردش مالی سنگ های تزیینی در دنیا حدد 24 میلیارد دلار بود که امروز با ویروس کرونا به 19 میلیارد دلار رسیده است.

دولت براساس کدام استدلال یک شبه تصمیم به ممنوعیت صادرات کالایی می گیرد؟

این فعال بخش معدن تصریح کرد: بعضی اوقات سیاست گذاریهای دولت مانع صادارت محصولات ما می شود و متأسفانه بازار را به رقبا واگذار می کنیم.  البته در بعضی اوقات مشتریان علاقمند به کار کردن با ما نیستند. زیرا تحریم ها و محدویت های بانکی امکان فعالیت را برای ما بسیار سخت کرده است. به عنوان نمونه مشتری خارجی می خواهد محصولی از ما خریداری کند در همین زمینه باید هر دو طرف بانک هایی را معرفی کنند تا به واسطه آنها مبادلات تجاری انجام شود. اما  آیا این موضوع برای ما ممکن  است؟ امروز تجار ریسک های متعددی را قبول می کنند تا بتوانند معاملات خود را انجام و کالاهای مورد نیاز خود را خریداری و حتی صادر کنند. 

شکوری تصریح کرد: در شرایط تحریم جابه جا کردن پول بسیار سخت است  امروز تمام ریسک ها را بخش خصوصی قبول کرده اما باید حمایت هایی را از آنها انجام داد. ما مجبوریم در سطح بین المللی محصولات خود را ارزان تر بفروشیم تا مشتری برای آنها پیدا شود. حتی زحمت حمل و نقل محصولات هم به گردن ما است تا بتوانیم  در سطح بین المللی فروش هایی را داشته باشیم. متأسفانه در مواقعی مناسبات سیاسی درست شده اما با سیاست های غلط دولت بازارهای صادارتی از دست تولید کنندگان می رود.

وی اضافه کرد: دولت براساس کدام استدلال یک شبه تصمیم به ممنوعیت صادرات کالایی را می گیرد! تجار در آن بازار کار کرده و مشتری خود را پیدا کرده اند چطور می توان به همین راحتی گفت صادرات ممنوع است. در این شرایط تصمیم های غلط هزینه های سنگینی را به صادرکننده وارد میکند. 

دولت یارانه انرژی ارزان را حذف کند ولی همه شرایط تولید و تجارت ما را هم وزن دنیا کند

رئیس کمیسیون معدن و صنایع معدنی اتاق بازرگانی ایران با تأکید بر اینکه ما مخالف هر گونه دخالت دولت در قیمت گذاری و عرضه و تقاضای محصولات معدنی هستیم، گفت: سیاست گذاری باید عام و مطابق پنجره واحد باشد تا تمام فعالان اقتصادی بتوانند  به راحتی کسب و کار خود را ایجاد و ضمن فروش آسان صادارت را انجام دهند. در این شرایط دولت می تواند به عنوان یک راهبر با ابزار تعرفه در واردات مدیریت لازم را بر بازار  اعمال نکند نه اینکه با ابزارهای قیمت گذاری یا وضع تعرفه فضا را برای تولیدکنندگان سخت نماید.  

خبرنگار تسنیم پرسید: وی در پاسخ به اینکه درست است تولیدکننده باید با مکانیزم بازار و  عرضه و تقاضا اقدام به فروش محصولات خود کند اما یک مشکل وجود دارد، بخشی از تولید از یارانه انرژی استفاده می کنند اگر قرار است قیمت را بازار تعیین کند باید یارانه انرژی هم با قیمت آزاد محاسبه شود . در این خصوص باید اصلاحات لازم صورت گیرد. براساس محاسبات انجام شده گویا  یارانه پنهان حدود هزار هزار میلیارد تومان است که عمده آن در حوزه انرژی صرف می شود. اگر تولید متقاضی قیمت گذاری بازار است باید در رابطه با یارانه های پرداختی جراحی لازم صورت گیرد.

شکوری پاسخ داد: ما فعالان اقتصادی معتقدیم دولت هر میزان یارانه پرداخت کرده از ما بگیرد. ما می خواهیم در عرصه تجارت جهانی حضور داشته باشیم ما را با دنیا هم وزن کنید. در حال حاضر می گویند سوخت ارزان است پس باید هزینه های حمل و نقل هم ارزان باشد، اما اینگونه نیست. در دنیا سیستم حمل و نقل به سمت فن آوری نسل چهارم رفته اما ما هنوز در نسل دوم فن اوری حمل و نقل قرار داریم. در نتیجه هزینه های حمل ما علیرغم گازوئیل ارزان گران تر است.

شکوری با بیان اینکه بنادر ما مانند بنادر دنیا نیست، اظهار داشت: در بنادر توسعه یافته کشتی های 400 هزار تنی و 600 هزار تنی پهلو گرفته و به راحتی نقل و انتقال بار صورت میگیرد در این شرایط کرایه ها برای فعالان اقتصادی 5 دلار تمام می شود. اما در ایران کشتی های بیشتر از 80 هزار تن پهلو نمی گیرند و هزینه بار برای ما 25 دلار تمام می شود. باید بگویند این سوخت ارزان چه مزیتی برای تولیدکننده داشته است! تولیدکنندگان در برخی از بخش ها چندین برابر سوخت ارزان هزینه پرداخت می کنند. ما میگویم اگر می خواهیم با دنیا رقابت کنیم باید هم وزن آنها باشیم. در دنیا نرخ بهره بانکی زیر نیم درصد است. اما در ایران تولیدکننده باید وثیقه ملکی بدهد تا بتواند وامی را دریافت کند.

وی افزود: فرض کنید تمام دارایی یک تولیدکننده در بخش تولید هزینه شده اما وقتی به بانک مراجعه می کند باید برای دریافت تسهیلات وثیقه ملکی بدهد . بانک می گوید اینکه تو برند هستی یا کارخانه داری برای من مهم نیست باید وثیقه قابل قبولی را به هم ارائه دهید در نهایت این موضوع سبب می شود تولیدکننده به جای اینکه سرمایه خود را صرف تولید کند مجبور به خرید ملک می شود آنهم ملکی که سریع به پول برسد تا به واسطه آن بتواند از تسهیلات بانکی استفاده کند. با این گونه اقدامات تولید را متوقف یا توسعه آن را کند می کنیم.

یک شرکت معدنی که 60درصد تولید ناخلص داخلی ایران گردش مالی دارد

این فعال بخش معدن با اشاره به تجربه خود در همکاری با شرکت سوئدی گلینکور در معدن مهدی آباد، گفت: گردش مالی شرکت گلینکور 246 میلیارد دلار است این در حالی است که  تولید ناخالص ما 400 میلیارد دلار است به عبارتی 60 درصد تولید ناخالص ما  فقط گردش مالی این کمپانی است، این کمپانی یک برند صاحب نام است که با وجود آمدن آنها به ایران متأسفانه در شرایط تحریم امکان همکاری فراهم نشد و در نهایت قرار شد  آنها سوپروایزر ما بشوند. این نکته را برای این گفتم که وقتی حرف از برند  است دیگر صحبتی مطرح نمی شود اما بانک های ما این موضوع را توجه نداشته و فقط براساس قواعد خاص خود فعالیت می کنند. نمی گویند این شرکت با فلان برند مشغول فعالیت بوده پس اعتبار دارد و باید به آن تسهیلات دهیم. 

8 سال پیش همه به طرح تبدیل چابهار به هاب صادارت محصولات معدنی خندیدند

وی در ادامه افزود: من 8 سال پیش طرح  تبدیل چابهار به عنوان هاب صادرات محصولات معدنی کشور را تعریف کردم. آن مقطع مزیت های چابهار را در قالب طرح اعلام کردم و گفتم این طرح قابل اجرا بوده و عایدی خوبی برای کشور خواهد داشت اما همه خندیدند و طرح جدی گرفته نشد. متأسفانه ما از این فرصت استفاده نکرده و امروز پاکستان منافع خوبی را کسب می کند.  در آن مقطع اعلام کردم که  از شمال غرب چین تا شانگهای 3 هزار و 300 کیلومتر فاصله است و از آنجا 3 هزار کیلومتر تا پاکستان مسیر است و ما به راحتی می توانستیم در قالب ترانزیت نقش خوبی را ایفاء کنیم اما نکردیم و  پاکستان ریل این راه زده و مسیر را راه اندازی کرده است.

وی با اعلام اینکه اگر این مسیر به دست ما زده شده بود می دانید چه منابعی عاید کشور می شد، تصریح کرد: سنگاپور چگونه سنگاپور شد از همین پتانسیل ترانزیت کالا استفاده کرد. ما می توانستیم از بندر چابهار در ترانزیت کالا استفاده کنیم. هندی ها از طریق دریا با اروپا مراودات تجاری دارند. ایران می توانست از طریق زمینی مسیر غرب و شرق را راه اندازی و کسب درآمد کند و ما می توانستیم 35 درصد هزینه های حمل آنها را کاهش دهیم.

فقط 2.5 درصد معادن کشور تا 1404 می تواند به اندازه 60 درصد نفت درآمد ایجاد کند 

خبرنگار پرسید: کشور ذخایر معدنی و زیر زمینی سرشاری دارد اما سیاست های کلان از سالهای قبل از انقلاب تا الان به حوزه معدن بی توجه بوده است و نفت را فقط در اولویت قرار داده اند. مشکل اساسی مسئولین کشور هستند که معدن را ندیدند یا یک خط از بیرون کشور عدم توجه به بخش معدن را رقم زده است.  چرا برای توسعه بخش معدن اقداماتی انجام نشده این در حالی است که قبلاً وزارتخانه ای تحت عنوان وزارت معدن در کشور بوده است؟ ایراد کار کجاست، دلیل دیده نشدن معدن بیشتر غفلت بوده یا تعمدی در کار بوده است؟

شکوری پاسخ داد: منابع نفتی یک درآمد زیاد و سهل الوصول را برای دولت ها در قبل و بعد از انقلاب ایجاد کرده است که همین امر دلیل عدم توجه به سایر بخش ها و به ویژه معدن شد. طبیعی است وقتی  یک درآمد آسان در اختیار کشور است تمرکزی به سرمایه گذاری در سایر بخش ها از جمله معدن نداشته باشند.  البته فراماسونرها مشغول اداره دنیا هستند و  شاید کارهایی می کنند ما در راستای اهداف آنها حرکت کنیم. البته تعدادی هم از سر عدم فهم کافی در مسیری حرکت می کنند که سمت و سوی منافع کشور نیست.

وی اضافه کرد: در برخی از موارد خود حاکمیت هم اجازه توسعه بخش معدن را نمی دهد. آقای رئیس جمهور اخیرا در نشستی گفتند معادن را از حبس خارج کنید. من در یک میزگرد تلویزیونی اعلام کردم سهم کل مساحت پروانه های اکتشافی و بهره برداری معادن در کشور 5 درصد است که 50 درصد از این سهم به خاطر سیاست گذاری ها تعطیل است یعنی فقط 2.5 درصد باقی می ماند. ما با سهم  2.5 درصدی برای 1404 هدفگذاری کرده ایم که 700 میلیون تن ماده معدنی از جمله  55 میلیون تن فولاد، 10 تن طلا، 800 هزار تن مس  تولید کنیم. با این هدف گذاری ها من حساب کردم  معدن و صنابع معدنی در 1404 می تواند 60 درصد از درآمد نفتی را محقق کنند.

وی با بیان اینکه  فرض کنیم از این 2.5 درصد معادن نیم درصد را از حبس خارج کنیم چه اتفاقی خواهد افتاد، گفت: سهم صنعت و معدن از آب کشور حدود 2 درصد است. حال فرض کنید بخواهند اصلاً به صنعت و معدن اب ندهند چه اتفاقی خواهد افتاد ؟ طبیعی است که 2 درصد صرفه جویی انجام شده است. اما نکته اینجاست سهم آب شرب و خانگی هم 6 درصد است و  92 درصد از سهم آب مصرفی در بخش کشاورزی است. در این بخش بیش از 70 درصد منابع آبی که حدود  60 میلیارد متر مکعب است هدر می رود.

رئیس کمیسیون معدن و صنایع معدنی اتاق بازرگانی ایران افزود: اگر بتوانیم در بخش کشاورزی 10 درصد صرفه ایجاد کنیم عدد قابل توجهی خواهد بود. به عبارتی ما با صرف هزینه  23 میلیارد دلاری می توانیم مانع هدر رفتن 60 میلیارد دلار شویم.

انقلاب معدنی با سهم 2.5 درصدی معادن محقق نمی شود، باید 95 درصد مساحت کشور را از حبس خارج کنید

وی با بیان اینکه به معاونت امور معدنی وزارت صنعت گفتم اصلاً مشکل ما رفع حبس نیم درصد معادن کشور نیست، گفت: مشکل اساسی ما این است که 16.1 درصد مساحت کشور در اختیار سازمان انرژی اتمی قرار دارد. ما با سهم  2.5 درصدی وقتی می توانیم 60 درصد از درآمد نفتی را محقق کنیم با 16.1 درصد چه می توانیم بکنیم!! البته  11 درصد مساحت کشور هم در اختیار سازمان محیط زیست قرار دارد که اصلاً اجازه اکتشاف را در این مناطق نمی دهد. جالب اینجاست سازمان انرژی اتمی خودش معادن را در اختیار گرفته و با استخراج آن درآمد کسب می کند. مابقی مساحت کشور هم در اختیار منابع طبیعی قرار دارد.

به گفته شکوری، اگر در کشور می خواهیم انقلاب معدنی به راه بیندازیم انقلاب معدنی با 2.5 درصد سهم مساحت کشور محقق نخواهد شد بلکه باید 95 درصد مساحت کشور را ازحبس خارج کنیم نه اینکه متمرکز به رفع حبس نیم درصد معادن کشور باشیم. اخیراً به سازمان انرژی اتمی گفته ایم ، نمی توانید به بهانه اینکه این منطقه  پرتو زا است مانع فعالیت معادن شوید، باید یک سیستم بر عملکرد شما نظارت داشته باشد.

وی تصریح کرد: اولاً  باید ثابت شود آیا در یک منطقه مواد پرتو زا وجود دارد یا خیر! دوماً درصورت وجود مواد پرتو زا باید مشخص شود حد اقتصادی این مواد چقدر است. در همین راستا قرار است با حضور نمایندگان نظام مهندسی معدن ، وزارت صنعت و زمین شناسی کمیته ای تشکیل و عملکرد این سازمان در ممانعت از فعالیت معدنی در بخش هایی از کشور مورد ارزیابی قرار گیرد. حتی قرار است در این کمیته چگونگی بهره برداری از معادنی که اورانیوم  و مس دارند هم بررسی شود که آیا نخست سازمان انرژی اتمی بهره بردای را انجام دهد یا معادن نخست مس ها را برداشت و سپس سازمان ورود پیدا کند. علاوه بر این  قرار است با سازمان محیط زیست هم تعاملاتی انجام شود تا معدن کاران ضمن رعایت محیط زیست روند بهره برداری خود را انجام دهند.

وی با بیان اینکه وقتی در کشور 95 درصد مساحت در حبس است، یعنی ما از کل ذخایر معدنی بی اطلاع هستیم، اضافه کرد:  نکته قابل تأمل اینجاست حتی ما از ذخایر سطحی هم در این 95 درصد مساحت کشور بی اطلاع هستیم. معدن می تواند چندین برابر درآمد های نفتی برای کشور عایدی داشته باشد و نباید با درگیری های سازمانی مانع توسعه آن شد.

در دنیا از پساب معدن هم نمی گذرند

شکوری با اشاره به اینکه در دنیا تمرکز زیادی بر تولید کالاها آنهم با صفر رساندن ضایعات شده است، اظهار داشت:  در کشورهای توسعه یافته وقتی کارخانه مس زده می شود تمام مس موجود در خاک مورد بهره برداری قرار گرفته می شود و آن چیزی که از کارخانه می آید پساب و عاری از هر گونه ارزش  اقتصادی است. نکته مهم اینجاست تازه از آن پساب ها هم استفاده می کنند.  اما در ایران  پساب های کارخانه ها سرشار از مواد معدنی است که خودش یک معدن است. ما باید به سمتی برویم که تولیدات خود را با کمترین ضایعات تولید کنیم.

وی با اعلام اینکه متأسفانه ما دانش کافی در استفاده حداکثری از ظرفیت معادن نداریم، گفت: فن آوری ما نسل دوم است در حالی که دنیا با نسل چهارم فعالیت می کند.  البته در این بخش نباید نا امید شده و از ظرفیت شرکت های دانش بنیان و دانشگاه ها استفاده کنیم. صنایع باید برای رفع مشکلات خود به دانشگاه ها وصل شده و در قالب کارهای تحقیقاتی به حل مشکلات خود بپردازند. در برخی از مواقع خود تولیدکننده مشکلی در کار خود نمی بیند اما به کارگیری نیروی دانشگاهی ضعف آنها را شناسایی کرده و بستر لازم را برای تقویت بخش های تولیدی فراهم می کند.

بومی سازی 1300 قطعه در یک واحد معدنی/شاول 721 هزار دلاری را در تحریم به قیمت 76 هزار دلار ساختیم

رئیس کمیسیون معدن و صنایع معدنی اتاق بازرگانی ایران تصریح کرد: بنده در واحد تولیدی خود از پتانسیل دانشگاه ها استفاده کرده و با آموزش آنها توانسته اند بخش زیادی از نیاز واردات خود را در حوزه ماشین آلات برطرف کنم. به عنوان نمونه  من 6 شاول برای فعالیت معدنی خود از آلمان به ارزش 3 میلیون یورو خریداری کردم که امروز ارزش آن به 5 میلیون یورو رسیده است. وزن این شاول ها 260 تن است و به اندازه  یک ساختمان سه طبقه هستند که هر بار 45 تن بار را جابه جا می کنند. در این شاول ها اکر شابلون ها درست قرار نگرفته باشد امکان ساخت انها وجود ندارد ما در شرایط تحریم با تکیه بر دانش جوانان دانشگاهی توانستیم آن را بسازیم، قیمت  اصلی این  کالا حدود 721 هزار دلار بود که با 76 هزار دلار آن را ساختیم.

وی اضافه کرد: زمانی که مهندسان مشغول درست کردن این دستگاه بودند ایتالیایی ها به شرکت آمده  و با دیدن روند کار گفتند محال است این دستگاه کار کند، اما دستگاه کار کرد و آنها نیز با مشاهده این موفقیت گفتند بیاید با برند ما تولید کنید ما این کالا را با قیمت 500 هزار دلار به راحتی می فروشیم.علاوه بر این جعبه سیاه هایی که از ژاپن وارد می کردیم، به جای خرید تعمیر کردیم  این جعبه سایه ها  85 هزار دلار قیمت داشت که مهندسین ما با 11 هزار دلار از همین لاله زار تعمیرش کردند. جالب تر اینجاست که ما تاکنون  هزار و 300 قطعه را در کشور ساخته ایم.

شکوری با تأکید بر اینکه وقتی در این واحد تولیدی کوچک می توانم این اقدامات را انجام دهم به طور حتم در سطح واحدهای بزرگ این موضوع امکان پذیر بوده و صرفه جویی ارزی بالایی را ایجاد خواهد کرد، گفت: اگر بتوانیم از نوآوریهای جدید استفاده کنیم به طور حتم وابستگی ارزی خود را کاهش خواهیم داد. 

وی در پاسخ به اینکه باید حضور در بخش معدن را برای سرمایه گذاران جذاب کنیم، افزود: ما اتفاقاً جذابیتها را هم از بین می بریم. انقدر برای سرمایه مانع تراشی می کنیم که در نهایت خودش انصراف می دهد. بگذارید یک مثال بزنم در گرجستان یک ساختمان وجود دارد که هر کس برای ثبت شرکت یا سایر موارد ثبتی باید به آنجا مراجعه کند در این شرکت شما با اپراتور طرف هستید و او متناسب با درخواست شما مدارک را دریافت و درخواست شما را ثبت می کند. حدوداً ثبت یک شرکت در این ساختمان 20 دقیقه بیشتر زمان نمی برد و تمام کارها به صورت سیستمی انجام می شود، در این شرایط طبیعی است دیگر امضاء های طلایی و رابطه ها وجود نداشته و شما بدون دغدغه فعالیت خود را به راحتی انجام می دهید. جالب اینجاست بعد از ثبت شرکت به صورت سیستمی به تمام بخش ها از جمله بانک ثبت شرکت اطلاع داده شده و روند فعالیت برای متقاضی با سرعت بیشتری انجام می شود. اما آیا چنین روالی در کشور ما هم وجود دارد؟ به جای جذب سرمایه گذار او را فراری می دهیم .