به گزارش می متالز، چارلز مارتین هال در 6 دسامبر 1863 به دنیا آمد. این مهندس و شیمیدان آمریکایی و ابداع کننده روش استخراج آلومینیوم که با نام فرآیند هال شناخته میشود، در سن ۲۳ سالگی این فرآیند را ابداع کرد. پیش از ابداع این روش، آلومینیوم به علت کمیاب بودن گرانتر از طلا و نقره بود. هال آزمایشهای اولیه خود را برای پیدا کردن این روش در سال ۱۸۸۱ انجام داد، اما تلاش او برای تولید آلومینیوم از گداختن خاک آلومینیوم با کربن در تماس با زغال و کلرات پتاسیم ناموفق بود. در کنار این تلاش او برای بهبود روش الکترولیتی که قبلاً به عنوان روش ارزانتری برای تولید کلرید آلومینیوم انجام میشد نیز ناموفق بود. در سالهای پایانی، او اقدام به الکترولیز فلوراید آلومینیوم کرد، اما قادر به تولید آلومینیوم در کاتد نشد. در سال ۱۸۸۴، پس از راه اندازی کوره درونسوز زغال سنگی در کارگاه ریختهگری پشت خانه خود، او دوباره سعی برای پیدا کردن یک کاتالیزور کرد که اجازه میداد آلومینیوم با کربن در دمای بالا احیا شود. او مجبور بود بیشتر دستگاههایش را خود بسازد و مواد شیمیایی را خودش آماده کند، دستیار او در این کار خواهر بزرگترش جولیا برنرد هال بود. اختراع بنیادین او شامل عبور جریان الکتریکی از درون محلول الکترولیتی آلومینیوم حل شده در کریولیت بود، که موجب تشکیل رسوب از جنس آلومینیوم میشد. در تاریخ ۹ ژوئیه ۱۸۸۶، هال اولین اختراع خود را به ثبت رساند. این فرآیند همچنین در همان زمان توسط فرانسوی پل هرولت کشف شد، و این فرآیند به عنوان روش هال - هرولت شناخته شد. پس از عدم موفقیت در پیدا کردن پشتوانه مالی در میهنش، هال به پیتسبورگ رفت و در آنجا موفق شد با فلزکار مشهور آلفرد ایی. هانت آشنا شود. آنها شرکت تولید پیتسبورگ را که اولین شرکتی بود که در مقیاس بزرگ نیروگاههای تولید آلومینیوم را باز کرد تأسیس کردند. این شرکت تولید آلومینیوم سپس به یک شرکت آلومینیوم آمریکایی و سپس به شرکت آلکوا تبدیل شد. هال از سهامداران عمده بود، و سپس در نتیجه آن ثروتمند شد. هال در سال ۱۹۱۱ موفق به کسب مدال پرکین، بهترین جایزه در علوم مواد شیمیایی صنعتی آمریکا شد. او در ۲۷ دسامبر ۱۹۲۳ در سن 60 سالگی در پاریس درگذشت.