به گزارش می متالز، حسن حسینقلی، رئیس اتحادیه صادرکنندگان سرب و روی ایران گفت: اگرچه شنیدن این خبر که منابع تازهای قرار است در بخش معدن برای رونق وارد شود خوشحال کننده است؛ اما نباید فراموش کنیم که اصولا در فرآیند تولید و سرمایهگذاری تنها پول مطرح نیست و قوانین ساده و نبود گلوگاه در فرآیند اثرگذاری بیشتری نسبت به پول دارد.
حسینقلی در ادامه افزود: سرمایهگذاران در بخشهای مختلف تولیدی، اقتصادی و البته معادن اصولا با استفاده از منابعی که در اختیار دارند در بخش مورد نظرشان سرمایهگذاری میکنند و در مراحل اولیه احتمالا نیازمند منابع مالی مثل وام یا اعتبارات هستند و وقتی چرخ تولید به حرکت درآمد اگر همه شرایط مهیا باشد درآمد فعالیت اقتصادی یا تولیدی آنها نیازشان را تأمین میکند و درصورتی که طرحهای توسعهای داشته باشند ممکن است برای تأمین نقدینگی دوباره به این نوع منابع نیاز داشته باشند.
وی تاکید کرد: بنابراین بادرنظر گرفتن این قاعده اصولی آن بخش از سرمایهگذارانی که قبلاً کارشان را آغاز کردهاند امروز علیالقاعده نیازی به منابعی مثل وام نبایدداشته باشند. اما به دلیل سیاستهای اشتباه و غیر اصولی که به آنها تحمیل شده اغلب با مشکلاتی روبرو شدهاند که برای نجات کسب و کارشان بدون اینکه طرح توسعهای داشته باشند یااینکه موضوع سرمایهگذاری جدید در میان باشد برای حیات اقتصادی خود نیازمند منابع تازه شدهاند که این نشان دهنده نقص در فرآیند است.
به گفته حسینقلی برای رسیدن به واقعیت مشکل و عدم تاثیرگذاری توزیع پول در صنایع فقط کافی است که افزایش میزان بدهی تولیدکنندگان در بخشهای مختلف صنعت دقت کنیم چون بسیاری از آنها تا مرز ورشکستگی رفتهاند. درحالی که باید تولید انجام شود درآمدی از آن حاصل شود و دولت با دریافت مالیات دوباره با توسعه زیرساختها در همان بخش زمینه سرمایهگذاری را فراهم کند.
رئیس اتحادیه صادرکنندگان سرب و روی ایران با اشاره به قوانین خلقالساعه و البته تجارب وامهای گذشته درصنایع مختلف تصریح کرد: قوانین خلقالساعه در تمامی موارد صنایع را زمینگیر کرده که این روند در معادن بسیار واضحتر دیده میشود و در عین حال پرداخت وامهای کم بهره یا وامهای رونق تولیدی هم که در گذشته پرداخت شد نتایجی کاملا مشخص داشت. بنابراین تجربه دوباره همین روند منطقی نیست.
حسینقلی گفت: بررسی چندین ساله سیاستگذاری در بخش معدن نشان میدهد وضع قوانین عجیب در این زمینه باعث شده در بسیاری از موارد ارزش افزوده معادن از دست رفته باشد و محصولی که تولید میشود یا خریدار داخلی ندارد یااینکه در بازارهای بینالمللی هم با اما و اگر درگیر چالشهای متفاوت است.
به گفته وی این نوع سیاستگذاری در واقع باعث شده تا سرمایهگذاران در معادن هرگونه ارزش افزودهای که ایجاد میکنند دولت آن را از آن خود دانسته و به معادن دقیقا مثل یک دکان نگاه میکند و قصد دارد برای خود منافعی ایجاد کند درحالی که معادن چاههای نفتی آینده هستند.
حسینقلی همچنین با اشاره به دستورالعملهای صادراتی و دریافت مالیاتها یا عوارض تعیین شده اخیر تصریح کرد: این سیاستها عاملی شده تا صادرکنندگان با سابقه و شناسنامهدار کلا فعالیتهایشان را کنار گذاشته باشند که این اتفاق و عواقب اقتصادی آن در آمارهای سال آینده کاملا خودنمایی خواهد کرد.
رئیس اتحادیه صادرکنندگان سرب و روی ایران معتقد است عوارض، حقوق دولتی و مالیاتهای مختلفی که اکنون برای فعالان عرصه معدن یا صادرکنندگان این بخش تعیین شده باعث شده تا هیچ منافع اقتصادی منطقی و قابل قبولی برای آنها نمانده باشد و همین روند مانعی قابل توجه در رونق معادن شناخته میشود که باید برای آن برنامهریزی و راهکار منطقی ارایه کنیم.
وی در این زمینه افزود: تصمیمگیریهای مختلف آنهم پشت درهای بسته عاملی بوده تا اقتصاد معدن علیرغم تمام پتانسیلهایی که ایران در اختیار دارد تقریبا از دست رفته باشد و حالا حتی با تزریق منابع بازهم به دلیل زیرساختها نا مناسب نمیتوان امید اتفاق چندان بزرگی داشته باشیم.
حسینقلی درپایان تصریح کرد: برای اینکه مشکلات را برطرف کنیم ابتدای باید علت و دلیل بروز مشکلات را شناسایی کنیم و بعد براساس آن مشکل راه حل ارایه کنیم و اکنون هم مشکل رونق معادن فقط پول یا منابع مالی نیست بلکه اصلیترین مشکل قوانین دست و پاگیر و بعضا خلقالساعه است که اقتصاد معدن را زمینگیر کرده است، درحالی که همه میدانیم منابع معدنی و مزیتهای مختلفی که داریم میتواند درآمدهای بسیار سرشاری به اقتصاد کشورمان هدیه دهد.