به گزارش می متالز به نقل از همشهری، مرضیه شهیدیپور، کارشناس صدور پروانه در معاونت شهرسازی و معماری شهرداری منطقه یک درباره روند صدور مجوز نمای ساختمان میگوید: «موارد مختلفی برای صدور مجوز نمای ساختمان مورد بررسی قرار میگیرد تا نمای ساختمان از ویژگیهای مناسب یک نمای شهری برخوردار باشد. جنس مصالح مورد استفاده، رنگ و طرح، میزان پیش آمدگی نما، تطابق با بافت ساختمانهای مجاور و محله ودرصد استفاده از شیشه، بعضی از این موارد است.
نقشه سه بعدی نما هم بررسی میشود تا مطمئن شویم بین نمای ساختمان در حال ساخت با بناهای مجاور تناسب وجود دارد.» مالکان باید طرح مورد نظر خود را بهصورت کامل همراه با پلان ساختمان و محل قرارگیری آن به کمیته نما دهند تا در جلسهای که با حضور استادان شهرسازی و معماری برگزار میشود پذیرفته یا مشروط شود. هر پرونده مشروط، بعد از بازنگری به تأیید کمیته نما میرسد.
با تعیین مقررات، طراحی نما به طراح متخصص سپرده میشود. شهیدیپور ادامه میدهد: «نمای کلاسیک یا شبه کلاسیک یونانی و ایتالیایی در نمای ساختمان پذیرفته نمیشود. الحاقات و تزیینات هم باید ساده باشد تا به آرامسازی محیط کمک کند. حداکثر پیش آمدگی در نمای ساختمان میتواند ۱۰ سانتیمتر باشد. نمای ساختمان باید با ساختمانهای دیگر گذر یا کوچه در هماهنگی باشد. زیرا در غیراین صورت اصلاحی میخورد.»
قصد این کمیته از بررسی نمای ساختمان و صدور مجوز این است که آرامش در شهر حفظ شود. با حفظ خط آسمان، یعنی مرز ساختمانها در اتصال به آسمان، محله بهصورت یکپارچه دیده میشود. در برخی محلههای شمیران مانند دربند و باغ شاطر با توجه به اقلیم و هویتشان مصالح غالب در نمای ساختمان، آجر معرفی میشود. برای حفظ آرامش و جلوگیری از اغتشاش بصری هم بیشتر از ۲ نوع مصالح در نما به کار نمیرود. استفاده از شیشه در نمای ساختمانها باید به حداقل برسد. زیرا علاوه بر ناایمنی در زمان زلزله مصرف انرژی در فصول مختلف به میزان زیادی بالا میرود. رنگ نما باید با ساختمانهای مجاور هماهنگ باشد. علاوه بر فرم و شکل نما، رنگ از موارد مهمی است که کمیته نما بر آن نظارت دارد.
ازآنجاکه منظر شهری بر روحیه شهروندان بسیار مؤثر است، رنگهای تند در نمای ساختمان و گوشههای تیز در نما بهکار نمیرود. به این ترتیب نماسازی بهدست طراحان و متخصصان انجام میشود و سلیقه شخصی در آن اعمال نمیشود. نمای ساختمان جزئی از شهر و شهر متعلق به همه شهروندان است».