به گزارش می متالز، طبق گفتههای رئیس هیات مدیره انجمن صنایع و معادن سرب و روی ایران تنها 12 درصد خاک روی مورد نیاز تولیدکنندگان از معدن انگوران، تامین میشود. چراکه معدن انگوران به عنوان بزرگترین معدن سرب و روی ایران و همچنین خاورمیانه بوده و طی این سالها بخش عمده ای از نیاز صنایع پایین دستی سرب وروی را تامین میکند؛ اما با روبه پایان رفتن ذخایر این معدن بزرگ و کم شدن عیار ماده معدنی آن، مشکلات تامین مواد اولیه کار را برای تولیدکنندگان سخت کرده است.
به گفته کارشناسان بخش معدن، در شرایط فعلی صنعت روی کشور به دلیل برنامهریزی نادرست از سمت مسوولین و ناهماهنگی بانکها و دستورالعملهای وزارت صمت، با مشکل جدی مواجه شده و این در حالیست که با جان گرفتن صنعت روی کشور، میتوان درآمدزایی خوبی از آن برای اقتصاد ایران حاصل کرد.
یکی از مهمترین اقداماتی که باید در راستای بهبود شرایط حاکم بر صنعت سرب و روی کشور انجام شود، بازنگری در تصمیماتیست که در وزارتخانه برای این صنعت اتخاذ میکند، در واقع باید این تصمیمگیری ها به گونه ای انجام شود که قابلیت اجرایی برای صنعتگران این بخش داشته باشد؛ برای رسیدن به امر، نیاز به مشورت با فعالان این بخش به ویژه فعالان بخش خصوصی بشدت احساس میشود. این ورش در واقع همان جلوگیری از تصمیم گیری در پشت درهای بسته دولتی است. موضوعی که همواره مورد گله و شکایت فعالان خصوصی بخش معدن از سرب و روی گرفته تا سنگهای تزیینی شنیده می شود.
همانگونه که اشاره شد، ذخیره سرب و روی موجود در معدن انگوران شاید تا 12 سال دیگر پاسخگوی نیاز صنایع باشد؛ کمااینکه اکنون بسیاری از تولیدکنندگان صنایع پایین دستی با مشکل تامین مواد اولیه مواجه اند. بنابراین با توجه به نیاز کشور به مواد اولیه سرب و روی، انجام اکتشافات برای کشف ذخایر جدید سرب و روی امری ضروریست. اما نکته اینجاست که به دلیل بالا بودن ریسک در اکتشافات معدنی، نیاز به تشویق فعالان معدنی به انجام اکتشافات در داخل کشور به شدت احساس می شود تا از این طریق بتوان ذخایر موجود را افزایش داد.
راه حل دیگر استفاده از فناوری های نوین و در دسترسی است که میتوان با آنها به استحصال خاک های کم عیار سرب وروی پرداخت. کما اینکه اکنون برخی از تولیدکنندگان به این روش روی آورده و توانسته اند از این طریق موفق به تولید کنسانتره شوند. (ایران به دلیل قرارگیری روی کمربند فلزی، ذخایر فراوانی از مواد معدنی را در خود جای داده؛ اما از آنجاییکه بیشتر برداشتها از منابعی با رخنمون های سطح بوده، در نتیجه اکنون برای برداشت بیشتر مواد معدنی یا باید به سراغ مواد معدنی کم عیار رفت و یا اینکه اکتشافات عمقی را در پیش گرفت).
یکی از راهکارهایی که می تواند روند فعالیتهای معدنی و فرآوری را در صنعت سرب و روی تسریع کند، همکاری میان مجموعه های کوچک و متوسط معدنی است؛ در واقع می توان گفت یکی از مشکلات اصلی، عدم همکاری بین واحدهای تولیدی است. چرا که در پروژههای مختلف می بینیم که تحقیقات موازی در حال انجام بوده و باعث از دست رفتن زمان شده و حتی هزینه های سنگینی را به همراه داشته است؛ بنابراین فعالیت در قالب یک مجموعه واحد، میتواند هم افزایش بهرهوری را به دنبال داشته باشد و هم اینکه هزینه تولید را کاهش دهد.
در شرایط فعلی که تحریمها مشکلات بسیاری را برای انجام صادرات فراهم کرده و از آنجاییکه محصولات سرب و روی عمدتا صادراتی هستند، نیار به داشتن بازارهای هدف در کشورهایی که مراوادات مناسبی با آنها داریم به شدت احساس میشود تا شاید از این طریق بتوان به درآمد و ارزآوری قابل قبولی برای کشور دست یافت. حضور در بازارهای صادراتی مثل ترکیه، چین و امارات و همکاری مثبت با آنها، میتواند از هدررفت سرمایه ها جلوگیری کند