به گزارش می متالز، در شرایطی که تحریم های اعمال شده از سوی آمریکا کشور را در تنگناهای فراوانی قرار داده است، تحریم کنندگان داخلی بیش از هر عامل دیگری برای فعالان تجهیزات صنعت نفت مانع تراشی می کنند.آنها با انحصار،بخش خصوصی را در تنگناهایی هولناک تر از تحریم های خارجی قرا داده اند.
مجید محمد پور رییس هیات مدیره انجمن سازندگان تجهیزات صنعت نفت ایران ( استصنا) ضمن اشاره به مطلب فوق اظهار کرد؛ سازندگان داخلی تجهیزات صنعت نفت این روزها بیش از هروقت دیگری تحت فشار بی مهری های داخلی هستند و مسوولان و تصمیم سازان با بی برنامگی ها، صدور بخشنامه های خلق الساعه، باطل کردن دستورات پیشین و در نهایت،بی توجهی به موانع کسب و کار عملا تولید را برای صنعتگران بسیار دشوار کرده اند.
وی در خصوص این که آن مشکل قدیمی مربوط به مطالبات بخش خصوصی سازنده تجهیزات صنعت نفت از شرکت ها ی دولتی به چه وضعیتی رسیده است نیز گفت: متاسفانه این مشکل قدیمی همچنان به قوت خود باقی است و طلب سازندگان داخلی از نهادها و شرکت های دولتی و خصولتی طی این سال ها انباشته تر هم شده است.
محمد پور اضافه کرد: عجیب این جاست که خریداران این تجهیزات که عمدتا دولتی هستند در برابر شرکت های خارجی هیچ مانعی ایجاد نمی کنند و خود را موظف می دانند که به میل آنها رفتار کرده و تسویه حساب ها را به عینه و سروقت و بدون تاخیر انجام دهند اما به سازندگان داخلی که می رسند گرفتاری ها شروع می شود و مدت های مدید آنها را در پی طلب خود معطل نگه می دارند.
حیات صنعتی با این وضع امکان پذیر نیست
وی با اشاره به اینکه با چنین وضعیتی تولید کننده داخلی هرگز موفق به ادامه حیات صنعتی خود نخواهد شد گفت: برخی از صنعتگران تجهیزات نفت و گاز و پتروشیمی ۴ سال است که موفق نشده اند طلب خود را از شرکت های دولتی دریافت کنند و حتی یکی از تولید کنندگان بیش از ۷ میلیون یورو طلب دارد.
این فعال سازنده تجهیزات صنعت نفت در خصوص طلب بخش خصوصی از نهادهای دولتی وشبه دولتی گفت:آمارها نشان می دهد تا ابتدای سال ۹۹، ۳۰ شرکت فعال بخش خصوصی حدود ۹۸۲ میلیارد تومان طلب دارند که ده درصد این شرکت ها حتی تا ۵۰ درصد مطالبات خود را هم دریافت نکرده اند.
محمدپور افزود: تجهیزات ساخته شده در داخل کشور به لحاظ کیفی بسیار مطلوب هستند اما بدلیل تحریم ها و اخذ نشدن استاندارد جهانی API نمیتوان این کالاهای مرغوب صنعتی را به کشورهای دیگر صادر کرد.
رییس هیات مدیره استصنا با بیان این که بیش از۱۰۰ سال است که صنعت نفت در ایران فعال است و تولیدنامرغوب و غیر استاندارد تجهیزات نفتی به لحاظ ماهوی هیچ جایی در این صنعت حساسیت برانگیز پیدا نخواهد کرد گفت: سازندگان داخلی به خوبی آگاهند که در ساخت تجهیزات این صنعت هیچ جایی برای اشتباه نیست و متاسفانه از آنجا که استانداردهای جهانی به دلیل قطع ارتباط کشور ما با دیگر فعالان این صنعت در سطح بین الملل با سد تحریم روبروست، کیفیت کار ما مهر تایید نمی خورد اما این بدان معنی نیست که تولیدات ایران کارایی نداشته باشد و این در حالی است که هم اکنون ۸۵ درصد تجهیزات صنعت نفت در داخل کشور وبه دست بخش خصوصی ساخته می شود و در این صنعت به کار گرفته می شود.
رییس هیات مدیره استصنا بیان کرد: در حال حاضر همه کالاهای ساخته شده داخلی صنعت نفت با بهترین کیفیت اروپایی تولید می شود اما به قیمت جنس چینی به فروش می رود که برای تولیدکننده داخلی بشدت چالش برانگیز است.
وی همچنین گفت: شرایطی که تولیدکنندگان داخلی دارند اصلا مطلوب نیست و آنها در رقابتی نابرابر قرار دارند.
محمد پور از تصمیمات و بخشنامه های خلق السائه بانک مرکزی ودیگر نهاد ها مانند گمرک نیز گلایه کرد و گفت:تصمیمات غیرکارشناسانه تمامی ندارد و این در حالی است که تولید کنندگان که تسهیلات دریافت کرده اند باید سر وقت قسط های خود راپرداخت کنند .
وی همچنین تصریح کرد: تسهیلات هم در ظاهر ۱۷ درصد است در حالی که گاهی تا بالای ۲۱ درصد هم می رسد و این موضوع تولید کنندگان را در فشاری مضاعف قرار می دهد.
محدپور افزود: اگر بگوییم که ما با ده ها و بلکه صدها ترامپ کارشکن در داخل روبرو هستیم اغراق نکرده ایم، چرا که می توانیم در تجهیزات صنعت نفت هاب سازندگان منطقه باشیم اما به دلیل دیپلماسی ضعیف از این امکان محروم شده ایم.
این فعال بخش خصوصی سازنده تجهیزات صنعت نفت همچنین گفت:مشکلاتی که بخش خصوصی دارد عمدتا چندان ربطی به تحریم های خارجی ندارد، چون این بخش پویایی خودش را دارد و کار خودش را می کند اما نهاد های مسوول نه تنها از این تولیدکنندگان حمایتی به عمل نمی آورند بلکه در مقابل آنها موانعی ایجاد می کنند که تولید وخلق ارزش افزوده را مختل می کند.
محمد پور در عین حال تاکید کرد که فعالان بخش خصوصی هیچ تقاضایی برای مورد حمایت قرار گرفتن از سوی دولت ندارند بلکه آنها فقط می خواهند شرایطی برای کار داشته باشند و با آنها همانطور رفتار شود که با شرکت های خارجی می شود.
وی در عین حال بیان کرد: اعضای انجمن سازندگان تجهیزات صنعت نفت بیش از ۲۵۰ هزار شغل ایجاد کرده اند و این بدان معناست که آنها با جان ودل برای کشور کار می کنند و هیچ چیزی آنها را از فعالیت باز نداشته است و اکنون این بی مهری ها که در حق آنها می شود منصفانه نیست.
تجارت در سوریه را بسادگی از دست دادیم
محمد پور با تصریح این که کشور ما همواره حامی کشورهای مظلوم منطقه مانند سوریه بوده است گفت: شهید سردار سلیمانی از ایران برای ایثارش در سوریه به شهادت رسید اما مسوولان ما این نکته را فراموش کرده اند که ما غیر از عرصه سیاسی می توانستیم در حوزه اقتصادی نیز یاریگر این کشور باشیم ولی متاسفانه بازار سوریه توسط ترکیه در اختیار گرفته شد و ما این هدف تجاری را نیز بسادگی از دست دادیم.
وی تاکید کرد: سران منطقه مانند اردوغان بطور مرتب با فعالان اقتصادی کشورشان جلسه و دیدار دارند اما بخش خصوصی ما از دیدار با مقامات دولتی و برداشتن موانع کسب و کار از سوی آنها محروم است.
وی در پایان در خصوص فشارهای مالیاتی از سوی دولت سخن گفت و اظهار داشت:بیش از ده سال است که پیش دولت فریاد می زنیم که روی مواد اولیه برای سهولت تولید، سرمایه گذاری کند و نگذارد این موقعیت در دست نا اهلان بیافتد اما گوش شنوایی نیست.
دولت بخش خصوصی را طرف مشورت قرار نمی دهد
بنا به این گزارش همچنین محمد حسن دیده ور عضو هیات مدیره انجمن سازندگان تجهیزات صنعت نفت ایران نیز اظهار کرد: ما از رسانه ها توقع داریم که صدای ما را به گوش مسوولان ذیربط برسانند و از مشکلاتی که بر سر راه تولید با آن روبرو هستیم پرده بردارند.
وی افزود:به راستی معلوم نیست چرا وقتی دولت قصد دارد تصمیمی در حوزه تولید تجهیزات صنعت نفت بگیرد به یاد مشورت با بخش خصوصی نیست و این بخش را به کلی فراموش می کند.
دیده ور اضافه کرد: اگر بخش خصوصی طرف مشورت دولت قرار بگیرد مشکلاتی از این دست که اینک وجود دارد هرگز بروز نخواهد کرد.
این پیشکسوت صنعت نفت ایران همچنین گفت: بخش خصوص تمام مصائب و مشکلات را طی سال های دفاع مقدس و تحریم تجربه کرده و آبدیده شده است، بنابراین اگر قرار بود این تولید کنندگان عرصه را خالی کنند تا الان این کار را کرده بودند و این نشان دهنده این موضوع است که آنها علاقمندند با عشق هرچه تمام تر به تولید در داخل کشور ادامه دهند، بنابر این بی مهری و بی توجهی به آنها جایز نیست.
وی در خصوص تعیین دستمزدها از سوی دولت نیز گفت: بی شک با شرایط اقتصادی فعلی دستمزد کارگران کفاف زندگی آنها را نمی دهد اما تعیین دستمزد از سوی دولت بدون توجه به توان واقعی صنعتگران نیز کار را مشکل تر می کند و این در حالی است که دولت می تواند در این حیطه بخشی از کار را تسهیل کرده و مثلا با به عهده گرفتن بیمه آنها، کمک حال بخش خصوصی شود.
دیده ور همچنین اظهار کرد: صادرات تجهیزات صنعت نفت عملا غیر ممکن شده است و این مشکل بطور مشخص بخاطر بخشنامه هایی است که از سوی بانک مرکزی صادر شده است که هم وارده کننده را دچار مشکل کرده و هم صادر کننده باید با آن دست و پنجه نرم کند.
این صنعتگر قدیمی حوزه نفت و گاز و پروشیمی ادامه داد: تولید کننده هربار خواسته خود را با بخشنامه جدید هماهنگ کند این بخشنامه با بخشنامه ای جدید ملغی می شود و بدین ترتیب سردرگمی های فراوانی برای تولید داخل ایجاد می گردد.
وی به یکی از بخشنامه های عجیب بانک مرکزی اشاره کرد و گفت: از سوی این بانک به تولید کنندگان تاکید شد از زمانی که ارز برای کالا خریداری می شود تا تحویل گواهی مبدا و برگ گمرکی آن ۲ ماه فرصت داده می شود و جالب این جاست که بانک مرکزی اصلا زمان تولید یک تجهیز صنعت نفت را در این محاسبه خود نیاورد و حساب نکرد که تولید کنند چه بسا نتواند بخاطر نقل و انتقال مواد اولیه از کشورهای دیگر،در این دو ماه کالا را تولید کند!
وی افزود:البته پیگیری های فعالان اتاق بازرگانی و فشار آنها به بانک مرکزی این مشکل را تاحدودی رفع کرد.
دیده ور با بیان این که کشور قطر می توانست یکی از بازارهای مهم صادرات تجهیزات ساخت ایران باشد گفت: متاسفانه به خاطر اهمال ها و بی توجهی ها و همچنین ایجاد موانع مکرر در مسیرکسب و کار و صادرات این هدف صادراتی به راحتی از دست رفت و به کشور ترکیه سپرده شد.
وی در پایان گفت:ترکیه به راحتی ۴۰-۵۰ هواپیمای مسافری خود را به هواپیمای باربری تبدیل کرد و خیلی زود تمام نیازهای قطر در همه زمینه ها را تامین کرد وتجهیزات پرمصرف صنعت نفت نیز یکی از آنها بود که از کف ما رفت.
بدین ترتیب به نظر می رسد بخش خصوصی سازنده تجهیزات صنعت نفت ایران نیز عنقریب به شرایطی دچار شود که عطای تولید را به لقایش ببخشد.
فعالان صنعتی درچنین تنگناهایی که از سوی منفعت طلبان و انحصارگران از یک سو و اهمال و بی توجهی نهادهای مسوول و تصمیم ساز از سوی دیگر ایجاد شده است هرگز توان ادامه کار را نخواهند داشت و بی شک تسلط بازار چین بر صنعت نفت ایران در حوزه تجهیزات را بزودی شاهد حواهیم بود.
فعالان بخش خصوصی سازنده تجهیزات صنعت نفت پس از آن که بانک مرکزی اعلام کرد ۱۷ میلیارد دلار ارز گرفته شده بخش خصوصی باز گردانده نشده بارها با نامه و کتبا از مسوولان این بانک در خواست کردند که نام این بدهکاران را فاش کند و معلوم کند چه تعدادی از آنها عضو اتاق بازرگانی هستند، اما هربار به در بسته کوبید و نام این افراد یا شرکت ها اعلام نشد و در نهایت پس از پیگیری های بسیار معلوم شد فقط ۶ میلیارد دلار این میزان ارز متعلق به بخش خصوصی بوده که آنها هم بخاطر تحریم نتوانسته بودند پول کالایی را که صادر کرده بودند پس بگیرند.
بنابراین به نظر می رسد اگر مدیران ارشد تصمیم ساز برای رفع و رجوع مشکلات جاری در این حوزه هرچه زودتر دست به کار نشوند خیلی زود همین ته مانده توان داخلی نیز از بین خواهد رفت و کشوری که می توانست با اتکا به توان داخلی حرف های بسیاری برای گفتن داشته باشد به یک وارد کننده تمام عیار تجهیزات صنعت نفت تبدیل خواهد شد.