عرضه اولیه اپال بخریم یا نه؟

به گزارش می متالز، از آن زمان تاکنون اطلاعات بیشتری از زمان عرضه آن منتشر نشده است اما با توجه به آنکه دوباره از هفته گذشته فرآیند عرضه اولیه سهم‌ها از سر گرفته شد، این احتمال وجود دارد که به زودی شاهد عرضه عمومی اپال کانی پارس هم باشیم. در گزارش هفتگی این هفته شرکت کیان، به تحلیل این شرکت پرداخته شده و عرضه اولیه اپال منصفانه اما غیرجذاب خوانده شده است. البته باید دید آیا قیمت عرضه آن در آینده تغییر می‌کند یا نه.

ارزشگذاری اپال منصفانه است؟

در یمت عرضه اولیه اپال، نرخ بازدهی داخلی دلاری آن با دید ۴ ساله در حدود ۱۵ درصد است. با توجه به شرایط کنونی اقتصادی و سیاسی کشور حداقل بازدهی مورد انتظار سرمایه‌گذاران نیز در همین حدود ارزیابی می‌شود.

آیا اپال برای سرمایه‌گذاری جذاب است؟

اما با توجه به سابقه عرضه‌های اولیه در دو سال اخیر، انتظار رشد قیمتی حداقل ۳۵ درصدی اپال پس از عرضه اولیه دور از انتظار نیست که سبب می‌شود که بازدهی دلاری سهم به کمتر از ۵ درصد برسد. با توجه به برنامه‌های بلندمدت بانک پارسیان جهت عرضه‌ شرکت‌های تابعه در بورس،‌ کاهش ۱۰ الی ۱۵ درصدی قیمت عرضه اولیه می‌تواند جذابیت این سهم برای سرمایه‌گذاری بلندمدت را بیشتر کند. در همین حال چند ریسک و ابهام مهم برای شرکت نیز برای آن دسته از فعالان بازار سرمایه که سرمایه‌گذاری در این سهم را مدنظر دارند، به صورت زیر است.

ابهام در تامین سنگ‌آهن

حداکثر میزان استخراج سالیانه سنگ‌آهن در سال‌های اخیر در معادن سنگان حدود ۹ میلیون تن بوده است. برای ظرفیت فعال حال حاضر کنسانتره‌سازی در آن منطقه نیاز به حداقل ۱۵ و برای سال آتی حداقل ۲۲ میلیون تن است. این سوال وجود دارد که آیا استخراج این مقدار سنگ‌آهن در کوتاه‌مدت و همچنین در افق ۴ ساله نزدیک به ۴۰ میلیون تن سنگ‌آهن در معادن سنگان ممکن است یا خیر.

ریسک افزایش نرخ سنگ‌آهن دریافتی

نرخ کلوخه سنگ‌آهن دریافتی اپال پارسیان سنگان از ایمیدرو در حال حاضر نزیک به ۵ درصد نرخ شمش فخوز است. اما قرارداد بلندمدتی بین این دو برای تامین سنگ‌آهن به قیمت ثابت وجود ندارد. از این رو پایدار ماندن نرخ کلوخه در بلندمدت جای سوال دارد. با توجه به ثابت بودن نسبت بهای کنسانتره و گندله به سنگ‌آهن، اگر قیمت آن‌ها رشد کند، قیمت سنگ‌آهن هم افزایش خواهد یافت.

ریسک تامین آب

طرح انتقال آب از دریای عمان و خلیج‌فارس به منطقه سنگان که اپال هم از آن بهره‌مند خواهد شد، پروژه‌ای عظیم با هزینه هنگفت است که نیازمند برنامه‌ریزی و اجرای بهینه است که در صورت عدم اجرای این طرح در ۵ سال آتی، برنامه استخراج ۴۰ میلیون تن سنگ‌آهن در منطقه سنگان با چالش جدی مواجه خواهد بود.

رقابت برای کنسانتره

یکی از ریسک‌های آینده شرکت بحث تامین کنسانتره است که می‌تواند منجر به افزایش بهای تمام شده آن برای شرکت شود. کنسانتره ماده اولیه تولید گندله است و با توجه به اینکه واحدهای گندله‌سازی اپال پیش از واحدهای کنسانتره‌سازی بهره‌برداری شده‌اند، شرکت ناچار به تامین کنسانتره خود از سایر شرکت‌هاست.

در همین حال برخی از تولیدکنندگان دیگر گندله از جمله فولاد مبارکه، فولاد خوزستان و فولاد خراسان هم واحد کنسانتره‌سازی ندارند و برای تامین آن رقیب اپال محسوب می‌شوند. حال آنکه بخشی از واحدهای کنسانتره‌ساز همچون کگهر و کنور هم در سال‌های آتی واحدهای گندله‌سازی راه خواهند انداخت و بنابراین بخشی از کنسانتره را خود مصرف خواهند کرد.

هزینه بالای سرمایه‌گذاری‌ها

بررسی‌های کیان نشان می‌دهد هزینه سرمایه‌گذاری اپال در پروژه‌ها حدود ۴۰ درصد بیشتر از رقباست. به طور مثال هزینه راه‌اندازی و بهره‌برداری اپال پارسیان سنگان (زیرمجموعه مهم شرکت) بیش از دو برابر هزینه‌های سرمایه‌گذاری انجام شده توسط فولاد مبارکه در معدنی فولاد سنگان بوده است که دلیل این اختلاف چشمگیر مشخص نیست.

اپال در مقایسه با رقبا در چه وضعیتی است؟

طبق برآوردهای کیان، سود شرکت در حالت پایدار ۳.۱ میلیون دلار خواهد بود. از ‌نظر‌ مقایسه‌قیمت بر درآمدپیشرو و ‌ارزش جایگزینی ‌با ‌رقبایی همچون گهرزمین و صبانور، اپال وضعیت متعادلی دارد. P/E پیشرو شرکت در محدوده ۶.۶ تخمین زده می‌شود.