غول نفت دنیا به‌دنبال برق و هیدروژن

به گزارش می متالز، شل (Shell Oil Company) شرکت نفت و گاز چندملیتی است که زیرمجموعه و شعبه رویال داچ شل (Royal Dutch Shell) قرار دارد و شرکت نفت و گاز هلندی-بریتانیایی است. این شرکت در زمینه توسعه و تولید نفت خام و گاز طبیعی، بازاریابی فرآورده‌های نفتی، همچنین تولید محصولات پتروشیمی ‌فعالیت می‌کند.

شل و رقبای اروپایی آن به دنبال مدل‌های جدید تجاری برای کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی هستند. شل استراتژی خود را در ١١ فوریه (پنج‌شنبه) ارائه می‌دهد و بر خلاف توتال (شرکت نفت و گاز فرانسوی) و BP (شرکت نفت و گاز بریتانیایی و چندملیتی)، این شرکت بیش از سرمایه‌گذاری میلیاردی در پروژه‌های تجدیدپذیر، تمرکز خود را بر تبدیل شدن به یک واسطه بین تولیدکنندگان برق و مشتریان بیشتر خواهد گذاشت. شل در ماه اکتبر اعلام کرد هزینه‌های خود را برای انرژی کم‌کربن به ٢٥ درصد از هزینه‌های کل سرمایه تا سال ٢٠٢٥ افزایش می‌دهد. این شرکت انگلیسی-هلندی، تولید  نفت و گاز خود را برای دهه آینده برای کمک به انتقال انرژی  تا حد زیادی ثابت نگه خواهد داشت. سخنگوی شل از اظهار نظر در مورد جزئیات استراتژی جدید این شرکت پیش از اعلامیه‌های ماه فوریه خودداری کرد.   در همین حال، BP قصد دارد تا سال ٢٠٣٠ میزان تولید نفت خود را ٤٠درصد کاهش دهد و تیم اصلی هسته‌ای و اکتشاف گاز خود را برای تمرکز بر انرژی‌های تجدیدپذیر کنار گذاشته است. همچنین قرار است هزینه‌های صرف‌شده برای انرژی کم‌کربن ١٠ برابر شود و به ٥ میلیارد دلار برسد.  شل در حال حاضر پیشرو در تجارت انرژی جهان است. این کشور با استفاده از یکی از بزرگ‌ترین ناوگان تانکرها، روزانه حدود ١٣ میلیون بشکه نفت یا ١٣درصد تقاضای جهانی (قبل از بیماری کرونا) نفت معامله می‌کند. به‌علاوه این شرکت بزرگ‌ترین تاجر گاز مایع (LNG) است و خرید و فروش انرژی، سوخت‌های زیستی، مواد شیمیایی و اعتبارات کربن را انجام می‌دهد و اکنون قصد دارد بازار انرژی کم‌کربن را که به سرعت در حال رشد است تسخیر کند.

 شل با گسترش تجارت تامین برق برای خانه‌ها و شبکه نقاط شارژ خودروهای الکتریکی و همچنین امضای توافق‌نامه‌های خرید طولانی‌مدت شرکت‌های بزرگ برق  قصد دارد پایگاه مصرف‌کنندگان خود را تقویت کند. شل در حال حاضر ۴۵هزار فروشگاه خرده‌فروشی در سراسر جهان دارد که بسیار بیشتر از رقبای اروپایی خود است و قصد دارد تا سال ٢٠٢٥، ۱۰ هزار مورد دیگر را به آن اضافه کند. افزون بر این گفته‌ها، شل می‌خواهد به عنوان یک تولیدکننده عمده سوخت‌های زیستی، تولید سوخت خود را از گیاهان و زباله‌ها به عنوان منبع جایگزین انرژی برای حمل‌ونقل افزایش دهد. در کنار همه این گفته‌ها، شرکت شل در مورد رشد آینده «هیدروژن» شرط‌بندی کرده است. هیدروژن یک بازار جذاب است که در ماه‌های اخیر نیز به عنوان یک جایگزین پاک برای گاز طبیعی برای صنایع سنگین و حمل‌ونقل مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. هیدروژن یا به اصطلاح هیدروژن سبز که صرفا با انرژی تجدیدپذیر ساخته می‌شود، اگرچه به هزینه‌های زیاد و زیرساخت نیاز دارد، اما  با وجود این، شل روى آن سرمایه‌گذاری می‌کند. البته رقبایی از جمله بی‌پی، توتال و رپسول (شرکت اسپانیایی فعال در صنایع نفت و گاز) نیز قصد دارند در بازارهای هیدروژن و سوخت‌های زیستی فعالیت کنند.  با این حال، شل آن اهداف بلندپروازانه را که برخی از رقبای اروپایی خود برای اضافه کردن ظرفیت تولید باد و خورشید در نظر دارند، دنبال نخواهد کرد و تجارت و فروش برق را در اولویت قرار خواهد داد. این شرکت، همچنان در حال تلاش براى گسترش ظرفیت تولید انرژی‌های  تجدیدپذیر خود است، به ویژه در مزارع بادی دریایی که معتقد است پس از سال‌ها فعالیت در مناطق نفت‌خیز از مزیت برخوردار است، اما توجه به این موضوع که تجارت به جای اندازه، به سودآوری مى‌پردازد، اهمیت دارد. به گفته یکى از مقامات ارشد این شرکت، شل اهداف بزرگى دارد، اما اینکه مرکز توجهش تنها  تولید انرژی تجدیدپذیر است می‌تواند خطرناک باشد. البته رقبا هم بیکار ننشسته‌اند. شرکت BP می‌خواهد تا سال ٢٠٣٠ ظرفیت تولید تجدیدپذیر خود را ٢٠ برابر کند و نیز توتال قصد دارد تا سال ٢٠٣٠، ظرفیت تولید ناخالص انرژی تجدیدپذیر خود را به ١٠٠ گیگاوات برساند. در این میان، سرمایه‌گذاران نگرانند، چراکه ممکن است با سرمایه‌گذاری در پروژه‌های تجدیدپذیر و پرهزینه که به طور معمول نرخ بازده کمتری نسبت به نفت دارند، باعث کاهش سود خود شوند.