با عددسازی‌ نباید به سراغ سرمایه‌گذاری در حوزه آلومینیوم رفت

به گزارش می متالز، مهدی تهرانی اظهار داشت: در حال حاضر، 40 تا 45 هزار تن ورق و فویل آلومینیومی در کشور در حال تولید است. در زمینه تولید سیم و کابل هم حدود 80 تا 90 هزار تن ظرفیت ایجاد شده است که به این علت که مشتری برای آن وجود ندارد، اکثرا یا نیمه‌تعطیل و یا به صورت کامل تعطیل هستند. در حوزه تولید بیلت آلومینیومی نیز با کمبود مواجه هستیم. مدتی پیش، یک خط تولید بیلت آلومینیومی با ظرفیت 90 هزار تن در سال در استان اراک راه‌اندازی شد و قرار است که فاز دوم این کارخانه نیز با همان ظرفیت راه‌اندازی شود. این در حالی است که بدون وجود این خط تولید، تا سال گذشته در زمینه تولید بیلت آلومینیومی دچار کمبود شدیدی بودیم.

دسترسی آسان به مواد اولیه، مهم‌ترین مزیت «آلوم‌شهر»

مدیرعامل شرکت محصولات نورد تخت آلومینیومی آلورین در رابطه با حضور صنایع پایین‌دستی آلومینیوم در منطقه ویژه لامرد، تصریح کرد: راه‌اندازی «آلوم‌شهر» در منطقه ویژه اقتصادی لامرد و استقرار صنایع پایین‌دستی آلومینیوم، بستگی به آن دارد که چه چشم‌اندازی برای بازار محصولات این صنایع ترسیم شده باشد. در برخی از گزارش‌هایی که طی چند هفته اخیر مطالعه و بررسی شده، این نکته به صورت واضح مشهود است که حضور این صنایع در لامرد، آنچنان تاثیر و منفعتی برای آن‌ها ندارد و تنها مزیت موجود، در تامین مواد اولیه به صورت مذاب و شمش آلومینیومی است که این شرکت‌ها می‌توانند مواد اولیه مورد نیاز خود را به صورت مستقیم از سالکو آن هم در فاصله مکانی و زمانی بسیار اندک، تامین کنند. به این ترتیب، نمی‌‌توان با قاطعیت تایید کرد که این طرح صد در صد اقتصادی بوده و از بازار تقاضا و فروش مناسبی نیز برخوردار است.

وی اضافه کرد: صرفا تولید شمش آلومینیومی و تبدیل آن به محصولات پایین‌دستی، به منزله انجام یک امر اقتصادی نیست. باید بازار این محصولات چه از نظر داخلی و چه منطقه‌ای، دیده شود و تکنولوژی درستی برای خطوط تولید حاضر در «آلوم‌شهر» در نظر گرفته شود تا این طرح بتواند شاخص‌‌های اقتصادی مناسبی داشته باشد.

برای ایجاد ظرفیت تولید جدید، باید مطالعه کافی انجام شود

تهرانی با اشاره به لزوم نیازسنجی در طرح «آلوم‌شهر»، عنوان کرد: شمش آلومینیومی به میزان کافی در دویژه لامرد توسط کارخانه سالکو تولید می‌شود و باید دید به چه صنایع پایین‌دستی نیاز داریم که در این منطقه احداث شود. برای مثال، در زمینه تولید ورق آلومینیومی، شاید تقاضای داخلی بیش از 100 هزار تن نباشد و اگر یک شرکت بخواهد بر اساس همین مقدار ذکر شده، کارخانه‌ای احداث کند، می‌توان گفت این امر هیچ توجیه اقتصادی در بر نخواهد داشت چراکه لازمه احداث کارخانه، بررسی بازار داخلی و بین‌المللی محصول مورد نظر است و یک حداقل ظرفیت اقتصادی برای آن واحد باید تعریف شود.

با داده‌های اشتباه، نباید سرمایه را به هدر داد!

این فعال صنعت آلومینیوم اظهار کرد: در صنعت آلومینیوم، هزینه ساخت کارخانه بسیار بالا بوده و با صنعت فولاد کاملا متفاوت است؛ سرمایه‌گذاری صنعت آلومینیوم در کشور نیز،  با صنعت فولاد بسیار متفاوت است. برای مثال برای خط تولیدچهار میلیون تنی نورد گرم فولاد با تکنولوژی و تجهیزات پیشرفته، هزینه‌ای برابر با 400 تا 500 میلیون یورو برآورد شده است اما در صنعت آلومینیوم برای خط تولید 200 هزار تنی نورد گرم آلومینیوم با تکنولوژی و... هزینه‌ای بالغ بر 250 تا 300 میلیون دلار نیاز است. رقم سرمایه‌گذاری در صنعت آلومینیوم به ازای هر تن بسییار بالاتر از فولاد است بنابراین روی بازار این صنعت باید توجه ویژه و با دقتی داشت و با عددسازی‌ها و یک سری داده‌های اشتباه گمرکی، نباید به سراغ آن رفت.

هدف تولید باید بازار صادراتی باشد

مدیرعامل شرکت محصولات نورد تخت آلومینیومی آلورین اذعان کرد: صرفا نباید به فکر تولید محصول برای تامین نیاز داخلی کشور باشیم زیرا در این صورت، قطعا تولیدکننده‌ای که این هدف را در نظر دارد تا عملیاتی کند، شکستی سنگین خواهد خورد. به عنوان مثال، در بازار داخلی با وجود همه تولیدکنندگان، تنها به 300 هزار تا 350 هزار تن شمش آلومینیومی برای تولید محصولات پایین‌دستی نیاز است و باید برای 100 هزار تن ظرفیت تولیدی که به مجموع تولید شمش آلومینیوم کشور اضافه شده است، به فکر بازار صادراتی آن بود چون در داخل کشور مصرف‌کننده برای این میزان مازاد تولید شده نیست.

صنعت آلومینیوم شکننده است

تهرانی بیان کرد: بالا بودن قیمت شمش آلومینیومی در بازار داخلی که افزایش آن ارتباط مستقیم با نوسانات نرخ ارز دارد، باعث شده تا در ساخت محصولاتی مانند قوطی‌های نوشابه و پروفیل‌های در و پنجره آلومینیومی، از PVC و UPVC به جای آلومینیوم استفاده شود. برای جلوگیری از وارد آمدن هرگونه آسیب به این صنعت، باید تکنولوژی مناسب انتخاب شود و با احتیاط و برنامه‌ریزی صحیح اجرا شود. همچنین به صورت کامل تمام هزینه‌های تولید از ابتدا تا انتها برآورد و سپس اقدام به ساخت کارخانه و شروع تولید محصول جدید آلومینیومی شود.

باید فکری به حال مازاد تولید کرد

مدیرعامل شرکت محصولات نورد تخت آلومینیومی آلورین در پاسخ به سوال خبرنگار «فلزات آنلاین» مبنی بر اینکه چه میزان صادرات برای صنایع پایین‌دستی الزام دارد، گفت: با توجه به اطلاعاتی که در دسترس است، به عنوان مثال، در صنعت سیم و کابل کشور، با مازاد ظرفیت مواجه هستیم و سرمایه‌گذاری در این صنعت، شکست خورده محسوب می‌شود چراکه بدون برنامه‌ریزی و برآورد هزینه اقدام به تولید در این زمینه شده است.

وی ادامه داد: همچنین در صنعت ساخت رینگ‌های خودرو، مشاهده شده که به جای استفاده از آلومینیوم، فولاد جایگزین این فلز شده است. باید به این نکته توجه کرد که بدون در نظر گرفتن شرایط اقتصادی صنعت و عدم برآورد صحیح هزینه‌ها، طرح‌های تولیدی در زمینه‌های مختلف با شکست مواجه شده‌اند و باید از ادامه این روند جلوگیری کرد تا سرمایه بیش از پیش هدر نرود.

تهرانی درباره شرایط صادرات برای واحدهای مستقر در «آلوم‌شهر»، عنوان کرد: در گذشته در مناطق ویژه اقتصادی، برای صنایعی که صادرات انجام می‌دهند معافیت‌های گمرکی در نظر گرفته شده بود و توقع می‌رود این روند ادامه پیدا کند چراکه با مازاد تولیدی که در کشور به وجود آمده است، باید به فکر صادرات بود و از اشباع محصولات در بازار داخلی جلوگیری کرد.

عدم وجود گزارش صحیح و دقیق

این فعال صنعتی آلومینیوم در ارتباط با مطالعات طرح احداث «آلوم‌شهر»، تاکید کرد: یکی از عظیم‌ترین مشکلاتی که در حال حاضر مطرح است، عدم وجود گزارش‌‌‌‌‌های دقیق از بازار است که برای بررسی و مطالعه در اجرای طرح‌های اقتصادی، به آن‌ها نیاز داریم و یکی از اصلی‌ترین وظایف سندیکای صنایع آلومینیوم ایران، جمع‌آوری همین گزارش‌ها است. متاسفانه به دلیل تحریم‌های شدیدی که علیه کشور اعمال شده، طرف‌های خارجی نیز به هیچ وجه حاضر به ارائه گزارش‌ از بازارهای بین‌المللی، نیستند. تا زمانی که گزارش دقیقی نداشته باشیم، نمی‌توانیم بدون ریسک پروژه‌ها را جلو ببریم و به نتیجه مطلوب برسانیم.