سیاست‌های ارزی جدید و رشد غیرقابل توجیه قیمت مواد اولیه، چالش جدید صنعت ریخته‌گری

به گزارش می متالز، عدم ثبات اقتصادی در کشور، نبود ثبات در قوانین، نگاه سلیقه‌ای و عدم اجرای صحیح همین قوانین از سوی مراجع ذیصلاح از بزرگترین مشکلاتی هستند که فعالان اقتصادی را در حوزه‌های مختلف متاثر می‌کند. فعالان صنعت ریخته‌گری نیز از درگیری با مشکلات یاد شده، مثتثنی نیستند. چالش‌های یاد شده، امنیت سرمایه‌گذاری را تحت تاثیر قرار می‌دهد و مانعی در مسیر تامین نقدینگی مورد نیاز این فعالان اقتصادی خواهد بود.

افزایش مداوم نرخ ارز و بی‌ثباتی اقتصادی که پیشتر هم به آن اشاره شد، امکان برنامه‌ریزی برای تولید آتی را به چالش می‌کشد و مشکلات فراوانی برای تولیدکنندگان فراهم می‌آورد.توجه به این نکته ضروری به‌نظر می‌رسد که فعالیت‌های تولیدی به برنامه‌ریزی بلند مدت نیاز دارند.

متاسفانه چنین نوساناتی در ماه‌های اخیر به اوج خود رسیده و صنعت ریخته‌گری کشور بیش از پیش در معرض تهدید قرار گرفته است.تا جایی که قیمت مواد اولیه برای تولید در صنعت ریخته‌گری نسبت به مدت مشابه سال گذشته، در مواردی حتی رشد بالای 50 درصدی را تجربه کرده‌اند. جالب توجه آن‌که برخی از این مواد اولیه مثل آهن قراضه..حتی وارداتی نیستند که رشد قیمت آن‌ها را منوط به افزایش قیمت ارز دانست.

 نوسانات ارزی و تفاوت قیمت ارز دولتی و قیمت دلار در بازار غیر رسمی، انگیزه و رانت جدیدی به یک عده سودجو فراهم کرده که با ارز بانک مرکزی مواد وارد کرده و در بازار با نرخ ارز آزاد می‌فروشند و سودهای هنگفتی نصیبشان می شود؛ و از طرف دیگر عده‌ای هم با قیمت‌های بالاتر از قیمت واقعی جنس وارد می‌کنند و رانت جدیدی در اختلاف ارز مثل دهه شصت پیش آمده و تنها کسانی که ضرر می‌کنند تولیدکننده‌ها هستند.

بنابراین در شرایط کنونی کشور، عدم ثبات قیمت مواداولیه به دلیل نوسانات اخیر نرخ ارز و همچنین نبود آینده شفاف از بازگشت مجدد تحریم‌ها را باید از مهمترین مشکلاتی دانست که فعالان این صنعت با آن مواجه هستند. گفتنی است سهمی از مواد اولیه این صنعت، منوط به واردات است. درنتیجه با اعمال مجدد تحریم‌ علیه ایران امکان واردات مواد اولیه باکیفیت از میان خواهد رفت. همین مواد بی کیفیت نیز با قیمت‌های چندبرابری در دسترس تولیدکنندگان قرار خواهد گرفت و درنهایت صنعت کشور را متضرر خواهد کرد. بنابراین برای رفع این‌ دست آسیب‌ها باید دست‌یابی به مواداولیه مناسب تسهیل شود تا با رفع موانع موجود، فضای تولید بهبود یابد.

خالی بودن ظرفیت‌های تولید واحدهای ریخته‌گری، بعلت تحریمهای صنایع خودرو که در راه است و همچنین  توقف صادرات بخاطر مجبور کردن صادر کننده ها به برگشت ارز به سیستم بانکی با نرخ دولتی؛تولیدکنندگان این محصولات را با خسارت‌های غیرقابل جبرانی مواجه کرده است. چراکه در چنین شرایطی، قیمت تمام شده افزایش خواهد یافت و امکان رقابت از آن‌ها گرفته می‌شود. اگر امکان حضور در بازار صادراتی برای این تولیدکنندگان وجود داشت، بدون شک زمینه‌ای برای فعال شدن ظرفیت‌های خالی فراهم می‌شد. چراکه با تلاش برای تولید قطعاتی با کیفیت بالا، امکان رقابت این محصولات در بازار جهانی مهیا می‌شد؛ولی سیاست جدید دولت باعث خواهد شد بازار مختصر صادراتی را هم از دست بدهیم که بعدا" بازگشت آنها بسیار سخت خواهد شد.

نرخ بهره بانکی برای تسهیلاتی که در اختیار تولیدکنندگان قرار می‌گیرد، بسیار بالاست. مالیات بر ارزش افزوده را باید از دیگر مشکلات تولیدکنندگان این حوزه دانست. در واقع دولت نه‌تنها کمکی برای رفع موانع موجود نمی‌کند بلکه گاهی این مسیر را بیش از پیش دشوار می‌کند.

از مجموع موارد یاد شده می‌توان اینطور برداشت کرد که تولید در صنعت ریخته‌گری با چالش‌های متعددی همراه است. این مشکلات در سال آتی و با وجود شفاف نبودن وضعیت آتی اقتصادی بیش از پیش خواهد بود. بنابراین از دولت انتظار می‌رود حمایت از تولیدکنندگان داخلی را مورد توجه قرار دهد و اگر کمکی به آنها نمی کند لا اقل مانعی جدید برای تولیدکنندگان نتراشد...مرا به خیر تو امید نیست؛ شر مرسان!