به گزارش می متالز، در این شرکت زیر مجموعه هلدینگ خلیج فارس، پروژه هایی همچون واحد شیرین سازی، بازسازی و ارتقاء واحد۸۰۰، تعویض کاتالیست راکتور R-8001 و پروژه تخلیه، بهینه سازی و بارگیری برج های جذب تماما به دست توانای فرزندان ایران زمین در دست اجراست.
برش سبک نفتا، یکی از محصولات جانبی مجتمع پتروشیمی بوعلی سینا است. به دلیل وجود ترکیبات سولفوره در این محصول، پتروشیمی امیرکبیر تنها مشتری آن است. زمانی که پتروشیمی امیرکبیر به هر علت از سرویس خارج شود، به دلیل پر شدن مخازن ذخیره این محصول، بخشی از پروسه تولید در این مجتمع متوقف می شود. هدف از واحد شیرین سازی، رفع این تنگنا است.
علیرضا قاسمی رئیس بهره برداری پتروشیمی بوعلی سینا در رابطه با این پروژه می گوید: هدف از احداث واحد شیرین سازی، ایجاد محصولاتی با ارزش افزوده بیشتر بود.
او می گوید: در احداث واحد شیرین سازی هیچ مشاور و سازنده خارجی دخیل نبوده و تماما به دست متخصصان داخلی ساخته شده، به عنوان مثال کاتالیز راکتور ۲۱۰۱ ما کاملا داخلی است در صورتیکه قبلا از شرکت های خارجی تهیه می شد.
با راه اندازی این واحد، امکان افزایش ظرفیتِ تولید مجتمع پتروشیمی بوعلی سینا تا ۱۱۰ درصدِ طراحی محقق و از توقف ناخواسته ی تولید جلوگیری خواهد شد.
علی صالحی رئیس تعمیرات و مدیراجرایی پتروشیمی بوعلی سینا نیز در این رابطه می افزاید: ما هم اکنون در مرحله پیش راه اندازی هستیم و مرحله نصب هم تماما توسط شرکت های توانمند داخلی و نیروهای اکثرا بومی اجرا می شود.
در واحد شیرین سازی پتروشیمی بوعلی سینا، علاوه بر طراحی، تجهیزات نیز از برج ها، راکتور، مبدل هاتا فن های هوایی تماما با دانش داخلی طراحی و ساخته شده است.
باز سازی و ارتقاء واحد ۸۰۰ از دیگر پروژه های در دست اجرای پتروشیمی بوعلی سینا است که طراحی و ساخت آن با تکیه بر دانش شرکت های داخلی صورت گرفته است . این پروژه شامل یک برج و دو کوره می باشد.
علی نصاری رئیس واحد پارازایلین پتروشیمی بوعلی می گوید: این پروژه متشکل از بزرگترین برج خاور میانه است که هم اکنون توسط یک شرکت داخلی در حال انجام است و همچنین ۲ عدد کوره ۸۰۰۱ و ۸۰۰۳ برای اولین بار توسط متخصصین داخلی ،طراحی و در حال ساخت است و انشالله در سال ۱۴۰۰ به اتمام خواهد رسید
علی مرساق محمدی از مهندسین این شرکت در رابطه با این پروژه می گوید: وظیفه این برج جداسازی مخلوط زایلین ها از دیگر مواد هیدروکربنی است که بعد از جداسازی وارد برج های جذب شده وپارازایلین آن جدا می شود.
در گذشته ساخت کاتالیست این نوع راکتور در اختیار تنها چند شرکت خارجی بود که تهیه آن باعث خروج ارز از کشور می شد . ساخت این کاتالیست باتکیه بر دانش فنی داخلی، علاوه بر جلوگیری از خروج ارز از کشور، قابلیت رقابت با نمونه خارجی را نیز دارد.
مخلوط زایلین تولید شده در واحد ۸۰۰ وارد برج های جذب شده و از طریق مکانیسم جذب سطحی ، پارازایلین از دیگر مخلوط زایلین ها جدا می شود.
فاز اول این پروژه شامل جداسازی حلال و زایلین استحصال شده، بدون حضور کارشناسان خارجی و با تکیه بر دانش مهندسان شاغل در مجتمع در حال انجام است.
علی نصاری رئیس واحد پارازایلین پتروشیمی بوعلی سینا در این رابطه تصریح می کند: با راه اندازی واحد ۸۰۰، زنجیره تولید بوعلی سینا تکمیل می شود و محصول اصلی مجتمع به نام پارازایلین در واحد ۹۰۰ تولید خواهد شد.
همچنین فاز دوم این پروژه شامل تخلیه و اصلاح داخلی و بارگیری مولکولارسیو های برج های جذب برای اولین بار بدون حضور کارشناسان خارجی، توسط متخصصین داخلی درحال انجام است.
شهرام سعدی از دیگر مهندسین شرکت پتروشیمی بوعلی سینا می گوید: برنامه بعدی ما عملیات لودینگ برج های جذب خواهد بود که شامل نصب سینی ها و پنل ها و شارژ جاذب جدید است که این جاذب قابلیت های بسیار فراوانی نسبت به جاذب فعلی دارد.
با انجام وتکمیل پروژه برج های جذب واحد۸۰۰ سالانه بیش از چهار صد هزار تن محصول پارازایلین تولید و بدون هزینه لجستیکی به شرکت پتروشیمی شهید تندگویان ارسال خواهد شد.
پروژه مخزن ۲۰۰۱c از دیگر پروژههای در دست احداث شرکت پتروشیمی بوعلی سیناست که تماما به دست متخصصین داخلی و توسط شرکت ماشین سازی اراک در حال اجرا میباشد.
این مخزن با ارتفاع ۲۰ متر، قطر ۵۲ متر و ظرفیت ۲۵۰۰۰ تن با سقف ثابت و شناور محل ذخیره خوراک نفتا ست و پیش بینی میشود تا بهار ۱۴۰۰ به بهره برداری برسد.
در روزهایی که تحریم های ضالمانه و یکجانبه کشورهای غربی در تلاش بود تا صنعت پتروشیمی کشور را از پای درآورد، شرکت پتروشیمی بوعلی سینا توانسته ماموریت خود را که همان تولید محصولات آروماتیکی باکیفیت جهانی، بی نیاز کردن بازار داخلی از محصولات خارجی، با تکیه بر نیروهای متخصص داخلی، کار تیمی، وفاداری نسبت به سازمان و کشور و ایجاد شرکتی سبز، ایمن و پایدار است را محقق سازد.
مجتمع پتروشیمی بوعلی سینا در زمینی به مساحت ۳۶ هکتار در شمال غربی خلیج فارس در استان خوزستان و در منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی قرار دارد. این مجتمع، سومین طرح آروماتیکی صنایع پتروشیمی ایران است که عملیات اجرایی آن در فروردین ماه ۱۳۸۰ آغاز شد و واحدهای تولیدی آن در سال ۱۳۸۳ راه اندازی گردید.