این نوع خودرو در واقع در ابتدا هیچ اسم خاصی نداشت زیرا میان سدان، شاسیبلند و مینیون بود اما آن خودروی ناشناخته حالا بازارهای اروپا و امریکا را در اختیار خود گرفته و سلطنت میکند.
سال ۲۰۱۶م (۹۵-۹۴) یک رکورد جدید در دو سوی اقیانوس اطلس (امریکا و اروپا) ثبت شد. تقاضا برای کراساوورها و شاسیبلندها در این دو منطقه دنیا افزایش چشمگیری یافت. ماجرا زمانی روشنتر میشود که بدانیم ۴۰ درصد کل فروش خودرو در امریکا و ۲۵ درصد مجموع فروش خودرو در اروپا به کراساوورها و شاسیبلندها اختصاص داشت اما حتی با این سطح بیسابقه تقاضا هم نمیتوان گفت که همه مشتریهایی که کراساوور یا شاسیبلند به آنها فروخته شده از ابتدا قصد خرید و مالکیت آن را نداشتهاند. از تمامی ۱۷/۵میلیون دستگاه کراساوور و شاسیبلند فروختهشده در ۱۲ ماه سال ۲۰۱۶ (۹۵-۹۴) ۶/۷ میلیون دستگاه کراساوور یا شاسیبلند و ۲/۷میلیون پیکاپ بودند.
همزمان با افزایش فروش ۴×۴، همه انواع وسایل نقلیه دیگر در سراشیبی سقوط محبوبیت قرار گرفتند. فروش خودروهای بزرگ در امریکا ۴۴/۷ درصد در سال ۲۰۱۶م (۹۵-۹۴) کاهش داشت، حال آنکه فروش شاسیبلندهای بزرگ افزایش ۲۱/۶ درصدی را نشان داد. کراساوورهای سیآر-وی هوندا ۳۵۷هزار و ۳۳۵ دستگاه، راجرزهای نیسان ۳۲۹هزار و ۹۰۴ و راو۴ تویوتا ۳۵۲هزار و ۱۳۹ دستگاه در امریکا فروختند. اگرچه در امریکا اکنون محبوبترین خودرو، تویوتا کمری است و از این نوع خودرو در سال گذشته میلادی ۳۸۸هزار و ۶۱۶ دستگاه فروش رفت اما همین خودرو کاهش ۹درصدی فروش در این کشور داشته است. این عدد زمانی مهم میشود که بدانیم نیسان روگ که یک خودروی کراساوور به شمار میرود، در ۱۲ ماه سال ۲۰۱۶م (۹۵-۹۴) ۱۴/۹ درصد افزایش تقاضا داشت. براساس اعلام شرکت بینالمللی خدمات بازاریابی جیدیپاور امریکا، ۵ سال طول میکشد تا سهم شاسیبلندها و کراساوورها از ۳۴ درصد به ۴۲ درصد برسد. دیو سرجنت، معاول جهانی بخش صنعت خودروی جیدیپاور دراینباره گفت: نرخ پایین سوخت، قراردادهای لیزینگی مطلوب و دسترسی به وامهای کمبهره از دلایل جذابیت شاسیبلندها و کراساوورها برای خریداران است. شیفتگی نسبت به کراساوورها در اروپا اینروزها هم بیداد میکند. برای نخستینبار، کامیونها، ونها و تریلرها که به دلیل بلندتر بودن دیواره کناری نسبت به خودروهای معمولی به آنهاهای سایدد (High Sided) گفته میشود، رکوردی جالب بر جای گذاشتند.
برایناساس از هر ۴ خودروی فروختهشده در قاره سبز در سال ۲۰۱۶م (۹۵-۹۴) یک خودرو از این نوع بود. این را جاتو داینامیکز (JATO Dynamics)، یک شرکت تامینکننده جهانی اعلام کرد. براساس اعلام این نهاد، ثبت این نوع خودروها در سال گذشته میلادی ۲۱/۲ درصد افزایش داشت. در سال پیشین میلادی فروش خودرو در بالاترین سطح ممکن در تمام بخشها در یک دهه گذشته بود. فیلیپه مونوز، تحلیلگر جهانی خودرو در سازمان جاتو گفت: «سال گذشته پس از سال ۲۰۰۷م (۸۶-۸۵) که بیشترین ثبت تقاضا برای خودرو انجام شد، بهترین سال برای فروش خودرو بود. ثبت خودروهای اروپایی وضعیت بسیار خوبی را نشان داده است. در این سال از ۲۹ بازار موجود در اروپا ۲۷ بازار رکورد مثبتی از خود به جای گذاشتند.» امسال میلادی نیز باید منتظر تلاشهای بیشتر شرکتهای خودروسازی برای تولید و عرضه شاسیبلندها و کراساوورها باشیم. شرکتهایی چون آئودی، بامو، شورولت، مرسدسبنز نیسان و فولکسواگن همه تلاش خواهند کرد در میان رقبای خود سرآمد تولید کراساوور و شاسیبلند باشند.
اما در این میان تحلیلگران جیدیپاور تاکید دارند که سلطنت شاسیبلندها و کراساوورها دوام زیادی نخواهد داشت زیرا خریداران امریکایی خودرو تلاش میکنند در برابر غرق شدن بازار در شاسیبلندها و کراساوورها مقاومت نشان دهند. تنها ۲۴ درصد از ۲۷هزار و ۵۰۰ مالک خودرو شرکتکننده در تازهترین مطالعه اوتو ادوایزر (Auto Adviser) شرکت جیدیپاور اعلام کردند که قصد و تصمیم خرید یک شاسیبلند یا کراساوور بهجای هر نوع خودروی دیگری را دارند. دیو سرجنت در اینباره اظهار کرد: «از آنجایی که مشتریها بهطور میانگین برای شاسیبلندها و کراساوورها تنها ۹درصد حق بیمه در مقایسه با سدانهایی که به طور تقریبی از همه امکانات برخوردارند میدهند، بسیاری از مشتریها هنوز به دنبال شاسیبلندها و کراساوورها هستند.» از این گذشته، در چرخههای خرید خودرو در امریکا، شاسیبلندها و کراساوورها در تلاش برای رسیدن به سطح رویایی هستند که سایر انواع وسایل نقلیه به آن دست یافتهاند. اکنون ۳۸ درصد از صاحبان شاسیبلندها و کراساوورها مشتریان جدید سازندگان وسایل نقلیه هستند. اما کراساوورها از سال ۲۰۱۴م (۹۳-۹۲) شروع به باز کردن جای خود در دل مردم امریکا کردند.
آن زمان کراساوورها سبک تازهای از انواع خودرو بودند که در پارکینگها، بزرگراهها و خیابانها زیاد دیده میشدند. کراساوورها در واقع ترکیبی از شاسیبلندها، سدانها و مینیونها بودند که با هم یک نوع خودروی جدید شکل داده بودند. نخستینبار تجربه شیرین کراساوورها را شرکتهای تویوتا، هوندا و سوبارو در نیمههای دهه ۹۰م (حدود ۲۰ سال پیش) به مردم دنیا شناساندند. این بزرگترین شکل از خودروها بعد از سدانها بود که در میان مردم با واژه ساده «ماشین» شناخته میشد. در آن زمان میشد پارکینگی با ۲۴ جای پارک دید که در همه آنها یک کراساوور پارک بود. در واقع کراساوورها برای صاحبان کسبوکار در صنعت خودرو یک تغییر نسل بهیادماندنی بودند که روند بازار را تغییر دادند. وجود کراساوور اگرچه یک نوع تغییر نسل بود اما نمیتوان اثرگذاری آن را مانند اپلیکیشنهای اندروید یا واتسآپ دانست که از اساس بسیاری از ارتباطها را با دگرگونی مواجه کردند. در این حال، کراساوورها نسلی بودند و هستند که نیاز به کارخانههای جدید برای ساخت انواع متفاوتی از خودرو دارند.
کراساوورها خودروهایی هستند که هم برای خانواده، هم برای افراد مجرد، هم برای پیدا شدن جای پارک و هم برای خانوادههایی که جادار بودن خودرو برای آنها اهمیت دارد، بسیار مناسب هستند. این نوع خودرو بهگونهای طراحی و ساخته شده که علاوه بر جای راحت برای سرنشینان، جاداری زیادی برای بار دارد و میتوان پارکینگ را با سختی کمتری دست و پا کرد. در کراساوورها از پلتفرم خودروهای سواری استفاده میشود، هرچند فضا و بدنه آن شبیه شاسیبلندهاست. این نوع خودرو صندلی راحتتری دارد و بر دید راننده میافزاید. از دیگر فواید این خودرو میتوان اشارهای به فضای داخلی زیاد در کنار ایمنی بیشتر در تصادفها داشت. البته خودروهای شاسیبلند نیز از تمامی این موارد بهره میبرند اما دارای چندین نقطهضعف هستند. از آنجایی که خودروهای شاسیبلند سوار بر پلتفرم کامیون هستند، وزن زیادی دارند که خود منجر به کارآیی نامناسب ترمزها برای توقف و افزایش مصرف سوخت میشود. همچنین این خودروها برای رانندگی در مسیرهای آفرود به سیستم تعلیق محکمتری مجهز هستند، در حالی که در مسیرهای هموار بسیار خشک و ناخوشایند به نظر میآیند. شاسیبلندها یک ایراد دیگر دارند و آن داشتن جثه بسیار بزرگ است که رانندگی با آنها را کمی دشوار میکند. با این تفاسیر تعجب چندانی ندارد که کراساوورها بازار سکهای داشته باشند.