به گزارش می متالز، طبق شواهد و پیشبینیهای انجام شده، چین بیشترین میزان این دسترسی را به خود اختصاص داده که از مهمترین دلایل آن افزایش چشمگیر مصرف فولاد در دهههای گذشته است.
طبق بررسیها و برآوردهای انجام شده توسط انجمن جهانی فولاد، بهعنوان منبعی معتبر در مجموعه اطلاعات فولادی، میزان دسترسی جهان به قراضه آهنی در سال ۲۰۱۷ حدود ۷۵۰ میلیون تن بود که از این مقدار حدود ۶۳۰ میلیون تن آن توسط صنایع ریختهگری فولاد جهان و کورههای ریختهگری بازیافت شد. طبق پیشبینیهای انجام شده توسط کارشناسان این انجمن، انتظار میرود که این میزان فولاد قراضه در سال ۲۰۳۰ به حدود یک میلیارد تن برسد که این مقدار رشد ۲۵۰ میلیون تنی را تا ۱۳ سال دیگر نشان میدهد.
انتظار میرود که بهجز مناطق گفته شده در بالا، دسترسی به قراضه آهنی در کشورهای توسعه یافته، با نرخ کمتری نسبت به سایر کشورها افزایش یابد.
در حال حاضر میزان دسترسی به قراضه آهنی در مناطق کشورهای آمریکای شمالی (ایالات متحده آمریکا، کانادا و مکزیک)، اتحادیه اروپا، ژاپن و نیز کشورهای توسعه یافته، حدود ۳۲۰ میلیون تن است که این مقدار تا سال ۲۰۳۰، تا حدود ۳۵۰ میلیون تن افزایش خواهد یافت؛ این میزان از افزایش نشاندهنده رشد تنها ۳۰ میلیون تنی در این مناطق است در حالی که این میزان برای کشور چین حدود ۲۵۰ میلیون تن برآورد شده است. این امر به این دلیل است که میزان دسترسی و جمعآوری قراضه در چنین کشورها در حال حاضر در سطح بالایی قرار دارد؛ بهطوری که قراضههای جمعآوری شده در ایالات متحده آمریکا بسیار بیشتر از تقاضای داخلی آن بوده که باعث شده تا این کشور به بزرگترین صادرکننده قراضه آهنی تبدیل شود.
رشد سالیانه دسترسی قراضه آهنی نشان میدهد که در بلند مدت قراضه آهنی میتواند جایگزین خوبی برای منابع طبیعی باشد. این جایگزینی سودهای فراوانی را به همراه خواهد داشت که حفظ مواد خام، حفظ انرژی و کاهش انتشار CO۲ از جمله این محاسن بهشمار میآید.