او ادامه داد: با راه اندازی کارخانه سیمان مارگون ظرفیت سیمان کشور بالا میرود و سال آینده طرح دیگری در استان خراسان در دست افتتاح داریم که امیدواریم با راه اندازی آن تا پایان سال ظرفیت سیمان کشور به ۸۳ میلیون تن در سال برسد.
با این حال وضعیت سیمان چندان رو به راه نیست و کمبود تقاضا باعث شده که مقداری از محصولات کارخانه های سیمان دست نخورده در انبارها باقی بماند. به گزارش سیمان خبر، مرتضی لطفی، عضو هیات نمایندگان اتاق تهران درباره وضعیت سیمان و ظرفیت تاسیس واحدهای جدید تولیدی به سایت خبری اتاق تهران گفت: در حال حاضر ۸۰ میلیون تن ظرفیت تولید داریم و ۲۵ میلیون تن دیگر هم در دست اقدام است. این واحدهای جدید تا به الان بیش از ۵۰ درصد پیشرفت فیزیکی داشته اند. بنابراین باید ظرفیت آتی تولید را ۱۵۰ میلیون تن ببینیم.
لطفی همچنین ادامه داد: انجمن کارفرمایان تولیدکننده سیمان از دستگاه های دولتی تقاضا کرده که مجوز جدید برای واحدی سیمان صادر نکند. عملا هم صدور مجوز جدید متوقف شده است، اما برای پروژه هایی که بیش از ۵۰ درصد پیشرفت فیزیکی داشته اند اوضاع متفاوت می شود. به هرحال آنها هزینه کرده اند و نمی شود در این مرحله مجوز برایشان صادر نکرد. خوشبختانه وزارت صنایع هم به این موضوع توجه کرده است و اخیرا مجوزی در این رابطه داده نشده است.
براساس صحبت های این فعال حوزه سیمان، افتتاح سیمان مارگون هم در ارتباط با همین سیاست پیش رفته است. او تاکید کرد: با توجه به ارتباط مستقیم تولید و مصرف سیمان و با رشد اقتصادی کشور امید است که بتوانیم در سال های آتی از رکود خارج شویم و مصرف این کالای استراتژیک را از ۶۵۰ کیلو به ۷۰۰، ۸۰۰ کیلو برسانیم.
لطفی با اشاره به موانع پیش روی این موضوع تاکید کرد: موانع جدی برای افزایش مصرف وجود دارد. امیدواریم که دولت تمهیدات بیشتر و جدی تری را در قالب مشوق های لازم برای صادرات سیمان ایجاد کند. البته سال گذشته در کارگروه ستاد اقصاد مقاومتی کشور، کمیته ای درباره سیمان ایجاد شد که موضوع حمل و نقل که سهم ۴۰ درصدی در هزینه صادرات سیمان دارد را بررسی کرد. در این زمینه دولت مشوق و یارانه ای را اختصاص داد. البته که این یارانه هزار میلیارد تومان بود اما تنها ۲۰ میلیارد از آن جذب شد. همچنین هم پیش بینی می شود در بودجه سال جاری هم همان هزار میلیارد تومان برای یارانه حمل و نقل صادرات سیمان در نظر گرفته شود.
لطفی همچنین گفت: به گمان من با توجه به معادن خوب، نیروی متخصص و توانمندی های لازم که تقریبا صنعت سیمان را در کشور بومی کرده است ما می توانیم به یک قطب صادراتی در منطقه تبدیل شویم. به هرحال در میان کشورهایی همسایه، کشورهایی وجود دارند که یا از لحاظ معادن مشکل دارند یا قیمت انرژی در آنجا بالاست و یا اینکه توانایی تولید سیمان ندارند و یا درگیری های داخلی و ظرفیت مصرفشان بالاست. با توجه به این شرایط ایران می تواند جایگاه بهتری پیدا کند. به این ترتیب این وضعیت، فرصت بسیار خوبی است که با یک تعامل مشترک بین تولیدکننده خصوصی و حمایت دولت بتوانیم ظرفیت صادرات -که البته امروز رتبه اول جهان را در اختیار داریم- را ارتقا و حفظ کنیم. به این ترتیب می توانیم سهم بیشتری را در ظرفیت سازی و پیش بینی بازارهای جدید در آن سمت مرزهای کشور داشته باشیم تا واحدهای فعلی بتوانند با ظرفیت ۱۰۰ درصدی تولید کنند.