به گزارش می متالز، یکی از نقاط قوت صنعت آلومینیوم در این کشور، توسعه واحدهای پاییندستی در مجاورت واحد ذوب است؛ امری که بسیاری از کشورهای منطقه را به پیروی از آن سوق داده است.
بحرین یکی از پایهگذاران صنعت آلومینیوم در خاورمیانه است. تولید آلومینیوم اولیه از منایع معدنی در این کشور به سال 1971 باز میگردد. شرکت آلومینیوم بحرین، آلبا، تولیدکننده آلومینیوم اولیه در بحرین فعالیت خود را از سال 1971 با بهرهبرداری از ظرفیتی به مقدار 120 هزار تن در سال آغاز کرد. در حال حاضر این شرکت، پس از شرکت آلومینیوم جهانی امارات، دارای بزرگترین ظرفیت تولید در خاورمیانه است.
هر چند که ظرفیت اسمی تولید آلومینیوم در این شرکت حدود 960 هزار تن عنوان شده بود، اما این شرکت طی سالهای گذشته با اجرای اصلاح عملیاتی در خطوط تولید، موفق به افزایش ظرفیت عملی خود شد تا جایی که حتی این شرکت در سال 2017 بیش از 980 هزار تن آلومینیوم تولید کرد. نمودار 1، تولید و مصرف آلومینیوم بحرین طی سالهای گذشته را نشان میدهد. همانطور که در این نمودار مشاهده میشود، مقدار تولید آلومینیوم اولیه بحرین، طی 6 سال گذشته بهطور متوسط در هر سال حدود 1.8 درصد رشد داشته است.
آلبای بحرین، با افزایش روزافزون تقاضای آلومینیوم و همچنین شتاب رقبا در افزایش تولیدات، بزرگترین طرح توسعهای در صنعت آلومینیوم منطقه را در دست اجرا دارد. طرح توسعه خط 6 این شرکت، با ظرفیت حدود 540 هزار تن، مجموع ظرفیت تولید این شرکت را به بیش از 1.5 میلیون تن افزایش خواهد داد و بنا به برنامهریزیهای بهعمل آمده تولید از این خط از اوایل سال 2019 آغاز خواهد شد. گفتنی است که این خط با هزینه سرمایهگذاری حدود 3 میلیارد دلاری، از تکنولوژی ابداعی در منطقه خاورمیانه (DX+ امارات) استفاده خواهد کرد.
یکی از نقاط متمایز صنعت آلومینیوم در بحرین نسبت به بسیاری از کشورهای دارای ظرفیتهای ذوب در منطقه، توسعه واحدهای پاییندستی آن در مجاورت واحد ذوب آلبا است. توسعه این واحدها در این کشور، سبب شده تا مصرف شمش آلومینیومی این کشور بسیار بیشتر از سایر کشورهای مشابه باشد. بهطور متوسط مقدار مصرف شمش آلومینیوم بحرین در طول 6 سال گذشته در هر سال بیش از 600 هزار تن بوده است. مجاور بودن واحدهای پاییندستی آلومینیوم با واحد ذوب در بحرین، امکان مصرف مذاب حاصل از واحد ذوب را بهطور مستقیم فراهم میآورد. این امر بهدلیل عدم نیاز به ذوب دوباره، از هزینههای تولید میکاهد. لازم به اشاره است که در دسترس بودن آلومینیوم اولیه برای این واحدها، سبب شده تا قراضه کهنه، بهعنوان منبع ثانویه آلومینیوم، سهم بسیار ناچیزی در مصرف داشته باشد و عمده منابع ثانویه مورد استفاده این کشور را قراضههای نو و داخل کارگاهی تشکیل دهد؛ بهطور میانگین طی 6 سال گذشته، مقدار قراضههای نوی تولید شده قابل مصرف در این کشور، تنها حدود 12 درصد مقدار آلومینیوم اولیه تولیدی آن بوده است.