به گزارش می متالز، صنعت باتریها بهعنوان یکی از صنایع بسیار مهم در حوزه الکترونیک و تجهیزات برقی محسوب میشود. رشد روزافزون وسایل نقلیه الکتریکی، گوشیهای تلفن همراه، لپتاپها و... منجر به تقاضای هر چه بیشتر این صنایع برای یک منبع مطمئن ذخیره انرژی الکتریکی شده است. در این مورد، 2 پارامتر وزن و میزان قابلیت شارژدهی از جمله مؤلفههای مهم در حوزه صنعت باتریها محسوب میشود.
وزن و حجم باتری در گوشیهای تلفن همراه در شکیل بودن آن و همچنین میزان شارژدهی آن در کارایی از جمله نکات قابل توجه برای تولیدکنندگان این باتریها است. به صورت مشابه این وضعیت برای وسایل نقلیه الکتریکی قابل مشاهده است. در این وسایل نقلیه وزن خودرو در میزان مصرف انرژی آن نقشی بسیار مهی دارد. در نتیجه تولید باتریهایی با وزن کمتر و شارژدهی بالاتر از جمله نگرانیهای سازندگان آنها است. شایان ذکر است در سالهای اخیر رویکرد جهانی در جهت کاهش استفاده از انرژیهای آلاینده فسیلی مانند نفت و گاز بوده است، در این راستا خودروهای برقی گام مهمی در دستیابی به این امر میتواند باشد. این خودروها قابلیت استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر را نیز دارند که بر درجه اهمیت آنها میافزاید.
باتریهای لیتیوم– یون یا به نقل از ایلان ماسک، «باتریهای نیکل- یون» (که گفته بود بهجای کلمه لیتیوم باید از نیکل استفاده شود چرا که نقش این فلز در باتریها هر روز در حال پررنگتر شدن است؛) این باتریها حجم بالاتری از نیکل را نسبت به سایر فلزات به کار رفته در آن استفاده میکنند و این امر با رشد روز افزون استفاده از نیکل در باتریها همراه بوده است. با استفاده از نیکل، میتوان باتریهایی با قابلیت ذخیرهسازی بیشتری از انرژی و همچنین وزن کمتری تولید کرد. البته میزان در دسترس بودن این ماده معدنی نسبت به سایر کانیها را نیز باید مد نظر قرار داد. طبق آمار تا سال 2016 نیکل چیزی در حدود 40 درصد از محتویات به کار رفته در باتریها و ترکیبات آن را تشکیل میداد، اما چنانکه اشاره شد با پیشرفت فناوری، بیشبینی میشود که استفاده از نیکل در این محصولات تا نزدیک به 60 درصد رشد خواهد کرد.
باتریهای لیتیوم- یون – نیکل چگالی انرژی بسیار بالایی را در عین وزن کم و نیز قیمت پایین ارایه میکنند که منجر به رقابتپذیری این نوع از باتریها نسبت به باتریهای وانادیومی و یا دیگر فلزات شده است.