به گزارش می متالز، اقتصاد نفتبنیان عربستان روند مصرف و توسعه در این کشور را با قیمت نفت گره زده است. با سقوط قیمت نفت در سال 2014 اقتصاد عربستان رشد منفی را تجربه کرد. تا جایی که تولید ناخالص داخلی این کشور در سال 2015 با کاهش حدود 14 درصدی نسبت به سال 2014 همراه بود. همراه با کاهش رشد اقتصادی عربستان، مصرف ورق زنگنزن نیز از سال 2014 روند نزولی را طی کرد؛ بهطوری که مصرف ورق زنگنزن عربستان بین سالهای 2013 تا 2016، بهطور متوسط سالانه 20 درصد کاهش داشته است. با وجود این که گفته شده این کشور قصد دارد تا طی سالهای آتی از وابستگی اقتصاد خود به نفت بکاهد، اما با توجه به این که عربستان اولین تولیدکننده نفت جهان در سال 2016 بود و همچنین، با نگاهی به جغرافیا و صنایع این کشور این امر بسیار زمانبر و شاید حتی در سطح عالی امکانپذیر نباشد؛ از این رو همچنان طلای سیاه بزرگترین سرمایه عربستان باقی خواهد ماند که آینده این کشور را رقم میزند.
با تلاشهای اوپک و محدودیت عرضه نفت، قیمت جهانی آن از سال 2017 بازیابی شد. افزایش قیمت مجددا موجب افزایش درآمد نفتی عربستان شد. همچنین عربستان طی توافقی با اوپک برای پیشگیری از کاهش عرضه جهانی نفت با توجه به رشد تقاضای جهانی و همچنین جبران کاهش سهم ایران در بازار (ناشی از بازگشت تحریمها)، برنامه افزایش تولید نفت خام در آینده تا چند صد هزار بشکه را دارد. به گزارش فلزات آنلاین، این موارد همگی خبر از افزایش درآمد حاصل از فروش نفت در عربستان میدهند. همچنین عربستان برنامههای توسعه بسیاری برای افزایش ظرفیت محصولات پتروشیمی دارد. مجموع این عوامل روند مصرف ورق زنگنزن عربستان در آینده را صعودی میکند. همانطور که نمودار 1 مشخص است؛ پیشبینی میشود تقاضای ورق زنگنزن در این کشور با نرخ سالانه 3.6 درصد افزایش یافته و به 31 هزار تن در سال 2022 برسد. از آنجایی که مراجع بینالمللی قیمت نفت را در خوشبینانهترین حالت حدود 70 دلار در هر بشکه پیشبینی میکنند؛ مصرف ورق زنگنزن عربستان هر چند افزایش خواهد یافت اما انتظار نمیرود به پیک تقاضای سالهای گذشته برسد.