یک گام بزرگ فضایی در یک کشور ۶۰۰ هزار نفری

به گزارش می متالز، به نقل از ماینینگ، لوکزامبورگ یکی از نخستین کشورهایی است که بر ذخایر احتمالی موجود بر سایر سیاره‌ها و خرده‌سیاره‌ها چشم دوخته است. این کشور چهارشنبه ۲۱ شهریور (۱۲ سپتامبر) به طور رسمی نخستین آژانس فضایی خود را برپا کرد. هدف اصلی این پروژه، ارتقای اکتشاف و بهره‌برداری تجاری از خرده‌سیاره‌هایی است که در نزدیکی زمین قرار دارند.
اتی‌یِن اشنایدر، معاون نخست وزیر و وزیر اقتصاد لوکزامبورگ در آیین برپایی آن حضور داشت. این آیین به صورت زنده در وب‌سایت دولت به زبان انگلیسی پخش شد، در حالی که ۳ زبان آلمانی، فرانسوی و لوکزامبورگی، زبان‌های اصلی این کشور به شمار می‌آیند.
لوکزامبورگ کوچک که ۲هزار و ۵۸۶ کیلومتر مربع مساحت و کمی بیش‌ از ۶۰۰هزار نفر جمعیت دارد، یکی از ثروتمندترین کشورهای حوزه یورو به شمار می‌آید و پیشینه فعالیت طولانی‌مدتی در صنعت فضا داشته است. این کشور در توسعه ارتباط ماهواره‌ای نیز از سرآمدان جهان است.
از جمله فعالیت‌های لوکزامبورگ، راه‌اندازی شرکت «اس‌ای‌اس» مخفف عبارت فرانسوی (Société Européenne des Satellites) است که به فارسی، انجمن اروپایی ماهواره‌ها معنی می‌دهد. این شرکت یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های خدمات ماهواره‌ای در جهان است.
پل زِنِرس، مشاور دولت لوکزامبورگ در ایمیلی به ماینینگ خبر می‌دهد که حالا این کشور می‌خواهد نخستین مرکز استخراج مواد معدنی از فضا در اروپا باشد. به همین دلیل برخلاف آژانس فضایی امریکا (ناسا) آژانس فضایی لوکزامبورگ هیچ پژوهش یا پرتابی به فضا انجام نمی‌دهد و درحال‌حاضر هدف این آژانس این است که به همراه شدن با کشورها، سرمایه‌گذاران و دیگر فعالانی که پروژه‌های اقتصادی فضایی را در دست دارند، سرعت بخشد.
او می‌افزاید: این آژانس همچنین همه برنامه‌های فضایی لوکزامبورگ و روابط فضایی اروپا با دیگر نقاط جهان را مدیریت خواهد کرد.
از اوایل سال ۲۰۱۶ میلادی (اواخر ۱۳۹۴ خورشیدی) و زمانی که لوکزامبورگ به طور رسمی خبر یک اقدام نوآورانه را در زمینه ارتقای استخراج منابع معدنی موجود در خرده‌سیاره‌ها داد، پیشرفت‌های چشمگیری ایجاد شده است.
در همان سال، دولت لوکزامبورگ با شرکت امریکایی «دیپ‌اِسپِیس‌اینداستریز» برای اجرای ماموریت‌های اکتشاف آب و مواد معدنی در فضای بیرون از زمین به توافق رسید. این دو شریک در حال کار بر پیشبرد سفینه‌ای به نام «پروسپِکتر-ایکس» هستند.
پروسپِکتر-ایکس، سفینه‌ای کوچک و آزمایشی است که فناوری‌های مربوط به اکتشاف و معدنکاری در خرده‌سیاره‌های نزدیک زمین را پس از سال ۱۳۹۹ خورشیدی (۲۰۲۰ میلادی) آزمایش می‌کند.
کمی پس از آن، لوکزامبورگ خبر از بازگشایی یک خط اعتباری ۲۰۰ میلیون یورویی داد. ارزش این خط درحال‌حاضر به ۲۳۲ میلیون دلار می‌رسد و به شرکت‌های کارآفرینی اختصاص داده می‌شود که در سراسر جهان در زمینه هواوفضا فعالیت دارند و می‌توانند دفاتر اروپایی خود را حوالی مرزهای این کشور مستقر کنند.
این خبر پس از این اعلام شد که دولت لوکزامبورگ سهم زیادی را از شرکت پلنتری‌ریسورسِز به‌دست آورد؛ شرکتی امریکایی که بر استخراج مواد معدنی از خرده‌سیاره‌ها تمرکز دارد. لوکزامبورگ برای اینکه این سهام را خریداری کند، ۲۵میلیون یورو (۱۷.۴ میلیون دلار) پرداخت کرد.
هدف این سرمایه‌گذاری، این است که در نهایت به شرکتی به نام رِدموند که دفتر مرکزی آن در واشنگتن قرار دارد، کمک شود تا نخستین ماموریت اکتشافی خود را تا سال ۱۳۹۹ خورشیدی (۲۰۲۰ میلادی) انجام دهد. این ماموریت جنبه تجاری دارد و لوکزامبورگ و سایر سرمایه‌گذاران به دنبال بهره‌برداری مالی از آن هستند.
اما شاید اساسی‌ترین کاری که لوکزامبورگ در این زمینه انجام داد، وضع قانون استخراج فضا در سال گذشته میلادی بود. این قانون، تعیین‌کننده شرایطی است که شرکت‌ها باید داشته باشند تا مجوز پرتاب یک ماموریت معدنکاری در فضا را به‌دست آورند. تا آن زمان، تنها امریکا در زمان ریاست جمهوری باراک اوباما، رئیس‌جمهوری پیشین این کشور، قوانینی مرتبط با فضا وضع کرده بود.
این دولت در سال ۱۳۹۴ خورشیدی (۲۰۱۵ میلادی) قانونی را امضا کرد که بنا بر آن به هر شهروند امریکایی حق مالکیت بر منابعی که از فضا به‌دست می‌آمد، اعطا می‌شد.
در همین حال، تنها قانونی که در این زمینه در دسترس است به سال ۱۳۴۶ خورشیدی (۱۹۶۷ میلادی) برمی‌گردد. این قانون «پیمان فضای بیرونی» نام دارد و روسیه، امریکا و شماری دیگر از کشورها، آن را امضا کردند که بنا بر آن، هیچ کشوری نمی‌تواند قلمرویی را در فضا تصاحب کند و به مالکیت خود درآورد.
همچنین بنا بر این قانون، فضای بیرون از جو زمین باید برای اکتشاف و بهره‌برداری در اختیار همه دولت‌ها و کشورها باشد.
زمین‌شناسان بر این باورند که خرده‌سیاره‌های اطراف سیاره زمین، پوشیده از سنگ آهن، نیکل و فلزات گرانبها هستند؛ تمرکز آنها در این سیاره‌ها از تمرکز این مواد بر زمین بیشتر است و ارزش آنها تا تریلیون‌ها دلار برآورد می‌شود.