به گزارش میمتالز، کیوان جعفری طهرانی اظهار داشت: ایران به دلیل وجود ذخایر زیاد سنگآهن، بهتر است به جای واردات، سرمایهگذاری را در بخش توسعه و اکتشاف انجام دهد و یکی از گزینههای بسیارخوب همکاری با سرمایهگذاران چینی در ایران است.
وی در ادامه مطرح کرد: ذخایر هماتیت در کشور از اهمیت فروانی برخوردار هستند. برای نمونه، کشور هندوستان دوسوم از ذخایر، استرالیا ۱۰۰ درصد و برزیل یکسوم از ذخایر خود را به صورت ذخایر هماتیی اکتشاف میکند. این امر نشان میدهد سنگآهن هماتیتی مناسب برای تولید فولاد بوده و تکنولوژِی استخراج این نوع سنگآهن تا حدی بومی شده است و حتی میتوان نسبت به خرید تکنولوژهای مورد نیاز از کشور چین و یا دیگر کشورها اقدام کرد.
تحلیلگر ارشد بازارهای بینالمللی فولاد و سنگآهن تصریح کرد: ذخایر هماتیتی در جنوب استان کرمان و همچنین در استانهای فارس، هرمزگان و یزد وجود دارد که در صورت انتقال و پیشرفت تکنولوژی میتوان به خوبی از آنها استفاده کرد. در حال حاضر، در معدن چادرملو که یکی از معادن بزرگ سنگآهن در ایران است، سنگهای هماتیتی در حال استخراج و بهرهوری است؛ بنابراین میتوان گفت در کشور ذخایر هماتیتی بسیاری برای استخراج وجود دارد که نیاز به توسعه این معادن وجود دارد تا میزان استخراج این نوع سنگآهن در کشور افزایش یابد.
طهرانی در خصوص قانون آزادسازی معادن غیرفعال، تصریح کرد: موافق آزادسازی معادن غیرفعال هستم؛ چراکه در صورت تحقق این امر، کمک فراوانی به صنایع فولاد و سنگآهن کشور خواهد شد. اگر شرکتهای بزرگ فولادساز و معدنی این نوع معادن را فعال کنند، راهکاری برای حل بسیاری از مشکلات در این حوزه خواهد بود، اما نباید فراموش کنیم که اگر معادن کوچک غیرفعال زیرمجموعه شرکتهای بزرگ قرار بگیرند، تعادل زنجیره فولاد در عرضه و تقاضا به مشکل میخورد؛ بنابراین بهتر است که این معادن غیرفعال توسط سرمایهگذارها و بهرهبردارها فعال شود.
تحلیلگر ارشد بازارهای بینالمللی فولاد و سنگآهن تاکید کرد: معادن غیرفعال با سرمایهگذاری مشترک بخش دولتی و خصوصی میتوانند فعال شود. آزادسازی معادن غیرفعال علاوه بر اینکه به کارآفرینی میانجامد، میتواند به تضییع حقوق شرکتهایی که معادن از آنها گرفته میشود، منجر شود؛ در حالی که آنها سالیان سال در حوزه معدن فعالیت و تجربه فراوانی دارند. در نتیجه باید راهکار درستی برنامهریزی شود که شرکتهای کوچکتر در این زمینه فعال باشند.
طهرانی در خصوص سرمایهگذاری و مذاکره برای استفاده از ذخایر معدن حاجیگگ در افغانستان، عنوان کرد: در زمان ریاست جمهوری آقای حامد کرزای افغانستان این طرح کلید خورد و ایران نیز یک سرمایهگذاری بلاعوض در خصوص تاسیس خط راهآهن هرات که اخیرا افتتاح شد انجام داد. این معدن با هرات فاصله زیادی دارد و نزدیکترین نقطه این معدن با مرز ایران جایی به نام زرنج است که ۴۵۰ کیلومتر تا مرز ایران فاصله دارد. هندیها در سال ۲۰۱۲ در یک مزایده که در خصوص توسعه معدن حاجیگگ بود، شرکت کردند و شرکت جدیدی به نام «افیس کو، آهن و فولاد افغانستان» توسط آنها تاسیس شد. در نهایت در زمان داعش به دلیل حملهای که به مهمانسرای هندیها در کابل اتفاق افتاد، باعث شد هندیها این معدن را رها کنند.
وی یادآور شد: بیشتر کشورهای دنیا تمرکز ویژهایی بر این معدن داشتند، زیرا بزرگترین ذخیره سنگآهن بکر در آسیا است و با ذخیره قطعی ۱.۸۵ میلیارد تن که تاکنون نیز برداشت نشده، با عیار سنگآهن مگنتیت ۶۲ درصد، یکی از بزرگترین ذخایر در جهان است.
تحلیلگر ارشد بازارهای بینالمللی فولاد و سنگآهن اظهار کرد: در حالی که کشور ما با توجه به همسایگی با افغانستان میتوانست از این ذخیره بهره ببرد، اما در اواخر سال گذشته شرکت معدنی فورتسکیو استرالیا با انعقاد یک قرارداد توانست ابتکار عمل را در بزرگترین معدن بکر سنگآهن آسیا به دست گیرد و عملا دست کشور ما از این معدن کوتاه شد.
وی مطرح کرد: در شرایط تحریم شانس زیادی برای واردات سنگآهن نداریم. به این دلیل که کشور چین، بزرگترین خریدار سنگآهن در دنیا بوده و اکثر کشورها ترجیح میدهند محصولات خود را به چین صادر کنند و ایران نیز شرایط مناسبی برای خرید ندارد. همچنین تحریمها موجب شده فروشندهها محدود شوند و هزینههای حملونقل دریایی به علت افزایش قیمت نفت نیز بالا رود.
طهرانی اضافه کرد: اگر سنگآهن را از ذخایر عمیق استخراج کنیم، هزینه آن از واردات سنگآهن بیشتر میشود؛ بنابراین باید تمرکز خود را بیشتر روی استخراج از ذخایر کنونی در سطح زمین بگذاریم که هزینه اکتشاف و بهرهبرداری از آنها کمتر است.
تحلیلگر ارشد بازارهای بینالمللی فولاد و سنگآهن اذعان کرد: باید ذخایر با عیارهای مختلف تقسیمبندی شوند. تقسیمبندی حال حاضر بر اساس این است که چه میزان ذخایر زیر ۴۰ درصد و یا بالای آن وجود دارد. در واقع، تقسیمبندی دقیقی برای عیارهای زیر ۴۰ درصد در دسترس نیست و همگی تخمینهایی است که با واقیعت فاصله زیادی دارد. اگر ذخایری که کشف شده به درستی عیارسنجی شود و برنامهریزی دقیقی برای فراوری آنها صورت پذیرد، در این صورت میتوان پیشبینی کرد که تا چه زمانی ذخیره سنگآهن در کشور داریم.
منبع: فلزات آنلاین