به گزارش میمتالز، در این مطلب آمده است: سرمایهگذاری پکن در یک پروژه Greenfield (سرمایهگذاری صفر تا صد پروژه) در گینه نه فقط برای کاهش قیمت مواد اولیه برای فولادسازان چینی، بلکه برای تضمین تأمین یک منبع حیاتی با متنوع سازی منابع آن است.
اگر شما یک مقام چینی هستید که وظیفه پایین آوردن قیمت سنگآهن را دارد، فکر شما این است که یک معدن در غرب آفریقا را توسعه دهید؟ معدنی که به گفته دولت میزبان، باید از طریق قلمرو خود به ساحل دوردست متصل شود، این امر مستلزم احداث یک راهآهن دوخطه ۶۵۰ کیلومتری با دهها پل و تونل و سپس یک اسکله عظیم برای رسیدن به آبهای عمیق برای حمل بارهای عمده با هدف آماده شدن برای ارسال ۴۱ روزه به چین است در حالی که ارسال سنگآهن از استرالیا به چین حدود ۱۲ روز طول میکشد؟
هنگامی که معدن پیشنهادی سیماندو در گینه احتمالاً در اوایل سال ۲۰۲۵ به بهرهبرداری برسد، تردیدی وجود ندارد که سنگ معدنهای با کیفیت بالا میتوانند سهم بازار چین را از استرالیا بگیرند و عرضه جدید کافی برای پایین آوردن قیمتها را فراهم کنند.
اما هرکسی که فکر میکند پروژه پرآوازه گینه و به طور کلی استراتژی جدید صنعت فولاد چین فقط با هدف ارزان کردن سنگآهن برای صنعت فولاد چین است، اشتباه میکند.
احتمال یافتن گزینههای جایگزین سنگآهن استرالیا برای چین به طور طبیعی باعث تپش قلب در کانبرا میشود.
با سنگآهن حدود ۱۶۰ دلار در هر تن، استرالیا روزانه حدود ۵۸۵ میلیون دلار از صادرات سنگآهن به چین درآمد کسب میکند در حالی که اکنون قیمت سنگآهن حدود ۱۷۰ دلار است.
درست مانند ژاپنیها در دهههای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، پکن مدتهاست که میخواهد منابع جهانی مواد معدنی مانند سنگآهن، مس و زغالسنگ را متنوع کند و به این ترتیب قدرت بیشتری نسبت به تأمینکنندگان غالب در مکانهایی مانند استرالیا داشته باشد.
موفقیت سرمایهگذاری مستقیم چین در مس در آفریقای مرکزی و آمریکای جنوبی راه را به آنها برای انجام همین کار در بخش سنگآهن نشان داده است. علاوه بر این، سیماندو برخلاف بیشتر معادن استرالیا، نوع مناسب سنگآهن را دارد که برای کورههای بلند جدید و حتی برای تولید فولاد هیدروژنی کاربرد دارد.
هیچ یک از اینها به معنای این نیست که این پروژه کاملاً به کاهش شدید قیمتها منجر خواهد شد.
آنچه که چین را به سمت این استراتژی سوق داده است، مسائل ژئوپلیتیک و فروپاشی روابط دوجانبه بین چین و استرالیا است.
سیماندو به درستی از طریق آن لنز دیده میشود، بیشتر از آنکه قیمت فولاد را برای چین کاهش دهد، بیشتر در مورد تضمین تأمین یک منبع حیاتی است.
سالهاست که چینیها نگرانیهایی را درباره آنچه ممکن است برای حمل سنگآهن در صورت درگیری نظامی در منطقه اتفاق بیفتد، مطرح میکنند.
با توجه به اینکه استرالیا در حال حاضر حدود ۶۰ درصد سنگآهن مورد استفاده برای تولید فولاد را در چین تأمین میکند، چینیها نگران خطرات ناشی از وابستگی بیش از حد فقط به یک کشور، بلکه یکی از نزدیکترین متحدان منطقهای آمریکا هستند.
یک درس از خرابی روابط استرالیا با چین این است که امنیت ملی، اقتصاد را پیش میبرد، نه برعکس.
هیچ یک از این موارد به این معنی نیست که پکن از قیمت ارزانتر سنگآهن استقبال نمیکند.
منبع: فولادبان