سهم روزافزون چین در بازار جهانی فولاد

به گزارش می‌متالز، در این روز‌ها ارایه گزارش در مورد عملکرد صنعت فولاد ایران و صنعت فولاد دنیا در سال کرونا ادامه دارد. در سال گذشته صنعت فولاد هم مانند اقتصاد دنیا با چالش‌های زیادی روبرو شد و تعطیلی واحد‌های فولادسازی در کنار شرکت‌های خریدار فولاد در دنیا باعث شد تا گزارش‌های منفی زیادی در مورد بازار ارایه شود.

طبق گزارش منتشر شده توسط اتحادیه بین المللی آهن و فولاد در سال ۲۰۲۰ میلادی ۱۸۶۴ میلیون تن فولاد در دنیا تولید شد که نسبت به سال قبل از ان ۰.۹ درصد کمتر بود. آمار‌ها نشان می‌دهد در سال ۲۰۲۰ بالغ بر ۱۳۷۴.۹ میلیون تن فولاد در قاره آسیا تولید شد که نسبت به سال قبل از ان با افزایش ۱.۵ درصدی همراه بود.

چین طی یک دهه اخیر همواره بزرگترین فولادساز دنیا بود. این کشور سرمایه گذاری زیادی در صنعت فولاد کرد و توانست از یک واردکننده خالص فولاد به بزرگترین تولیدکننده و صادرکننده فولاد در جهان تبدیل شود. سایت استیل نیوز در این مورد نوشت: «چین اصلی‌ترین بازیگر در صنعت فولاد دنیا بود و توانست با عرضه ۱۰۵۳ میلیون تن فولاد رکورد تولید ۵۶.۵ درصد از کل فولاد دنیا را به خود اختصاص دهد این در حالیست که این کشور پهناور آسیایی در سال ۲۰۱۹ توانسته بود ۵۳.۳ درصد از فولاد دنیا را تولید کند. تولید فولاد در این کشور در سال گذشته ۵.۲ درصد بیشتر از سال ۲۰۱۹ بود. در سال گذشته ژاپن ۸۳.۲ میلیون تن و کره جنوبی ۶۷.۱ میلیون تن فولاد تولید کرد.»

طبق گزارش ارایه شده توسط اتحادیه بین المللی آهن و فولاد در سال ۲۰۲۰ ایران ۲۹ میلیون تن فولاد تولید کرد که ۱۳.۴ درصد بیش از سال ۲۰۱۹ بود. ایران با تولید این حجم از فولاد توانست نام خود را به عنوان دهمین فولادساز بزرگ دنیا در سال ۲۰۲۰ ثبت کند و به جهان نشان دهد که قدرت تاب اوری صنعت فولادش بسیار بالا است و چالشی به بزرگی کرونا و بحران‌های ناشی از تحریم‌های اقتصادی هم نمی‌تواند مانع از رشد تولید در این کشور شود. ایران در رده بندی کشور‌های بزرگ تولید کننده فولاد بعد از ترکیه و آلمان و برزیل جایگاه دهم را به خود اختصاص داد. روسیه در این رده بندی جایگاه چهارم و کره جنوبی جایگاه ششم را دارد.

روند تغییر تولید فولاد در آسیایی ها

اما در دیگر تولیدکنندگان دنیا وضعیت کاملا متفاوت بود. به عنوان مثال هند نه تنها در سال قبل رشد تولید را تجربه نکرد بلکه با تولید ۹۹.۶ میلیون تن فولاد میزان تولیدش را نسبت به سال ۲۰۱۹ میلادی ۱۰.۶ درصد کاهش داد. تولید فولاد در کشور ژاپن ۱۶.۲ درصد و در کره جنوبی ۶ درصد کمتر از سال ۲۰۱۹ بود. این کشور‌ها که از بزرگترین فولادسازان قاره کهن هستند در سال گذشته با چالش‌های زیادی روبرو شدند و واحد‌های فولادسازی در این کشور‌ها مجبور به استفاده ازسیاست‌های مختلف برای مقابله با ورشکستگی شدند.

البته برخی از کشور‌ها که صنعت فولاد را به عنوان یک صنعت کلیدی و زیرساختی معرفی کرده بودند، از سال ۲۰۲۰ به عنوان سال فرصت نام بردند. به عنوان مثال در هند از این سال به عنوان سالی که فرصت لازم برای تغییرات زیرساختی در صنعت فراهم شده است، نام برده شد. سرمایه گذاری در افزایش ظرفیت تولید در بسیاری از کارخانه‌های تولیدی، سرمایه گذاری در کاهش انتشار کربن در فرایند تولید و در کنار سرمایه گذاری در فعالیت‌های مطالعاتی حوزه فولاد توانست سال ۲۰۲۰ را به عنوان سالی متفاوت برای کشود هند ثبت کند.

هندی‌ها برای افزایش سهم در بازار تلاش می‌کنند

اکونومیک تایمز هند در این مورد نوشت: «فولادسازان هندی در این سال ظرفیت تولید را کاهش دادند. شیفت‌های کاری را کم کردند، ولی از بودجه‌های مرتبط با انجام مسولیت‌های اجتماعی برای حمایت از نیروی کار و عدم اجرای طرح‌های تعدیل نیرو استفاده کردند. در این سال کمتر شرکت فولادسازی بود که نیرو‌های خود را اخراج کرد. همه بر این باور بودند که در این سال سخت اقتصادی باید، برنامه ریزی‌های دقیق تری برای رشد در سال‌های پسا کرونا انجام شود. در واقع سال ۲۰۲۰ وقفه‌ای در رقابت تنگاتنگ فولادسازان دنیا در افزایش حجم تولید ایجاد کرد و به ان‌ها امکان داد تا موشکافانه‌تر به وضعیت صنعت، توان تولید، سیاست‌های تولیدی و برنامه‌های خود بنگرند و برای آینده آمادگی بیشتری داشته باشند.»

منبع: تحلیل بازار