ژاپن تا سال ۲۰۲۳ ماهواره چوبی به فضا می‌فرستد

به گزارش می‌متالز، یک پیشنهاد عجیب ماهواره‌ای در اواخر سال ۲۰۲۰ توسط یک شرکت ژاپنی ذهن بسیاری از دانشمندان فضایی را به خود معطوف کرد. بیشتر اطلاعات این پروژه به نقل از تاکئو دوئی (Takao Doi) فضانورد آژانس اکتشاف هوا فضای ژاپن (JAXA) و استاد دانشگاه کیوتو که قبلا هم با شاتل فضایی آمریکا به ایستگاه فضایی بین المللی سفر کرده، بیان شده است.
شاید این ایده گامی به عقب در عصر مدرن فضا به نظر بیاید. با اینکه ایده "woodsat" به عنوان راه حلی برای مشکل رو به رشد بقایای فضایی در مدار زمینی مطرح شده، اما با انتقادات شدیدی هم مواجه شده است. مطمئنا یک ماهوار‌ه‌ی چوبی تنها به منظور حل مشکل زباله‌های فضایی در مدار زمین قرار نخواهد گرفت. حداقل نه به آن شکلی که انتظار می‌رود با آنچه که در رسانه‌ها گزارش می‌شود.
طبق گزارشات مرکز عملیات فضایی ایالات متحده آمریکا (Space - Track) چیزی حدود ۴۷ هزار شی در مدار پایینی زمین، از ماهواره‌های فعال و تقویت کننده‌های موشکی که رها شده‌اند گرفته تا خرده‌ریز‌های بقایای فضایی و اشیایی با ابعاد سانتی متری وجود دارد. مشکل این است که همه آن زباله‌ها در مدار Leo مدار با ارتفاع پایین، که ارتفاع ۱۶۰ تا ۲۰۰۰ کیلومتری از سطح زمین را شامل می‌شود همچنان با سرعت ۷.۸ کیلومتر در ثانیه ماننده فرفره در حال چرخش هستند که شامل مواد فلزی، پلاستیکی یا چوبی میشوند و این سرعت بدون در نظرگرفتن جنس ذره‌ی متحرک، باز هم قدرت قابل توجهی خواهد داشت. ایده ماهواره چوبی با اینکه به راحتی می‌تواند هنگام ورود به جو از هم متلاشی شود و خود به زباله‌های فضایی بپیوندد، باز هم ایده جالبی است.

در حالی که ساختار ماهواره‌ها می‌تواند شامل ترکیبات عجیب و غریب و فلزات کمیاب زمینی هم باشد، اما متاسفانه بدنه چوبی ماهواره چیزی را تغییر نمی‌دهد، زیرا ابزار الکترونیکی داخل ماهواره همچنان باید از جنس عناصر رسانا باشند.

به طور متوسط در طول یک سال ممکن است صد‌ها فضاپیما به جو زمین برگردند، اما حتی اگر همه آن‌ها هم از چوب ساخته شده باشند، همچنان در مقایسه با ۱۵ هزار تن از مواد کیهانی که سالانه به زمین برخورد می‌کنند، ناچیز است.

امواج رادیویی به راحتی از چوب عبور می‌کنند، بدین شکل که می‌توان بیشتر آنتن‌های تحقیقاتی و ارتباطی را داخل ماهواره نگهداری کرد، درنتیجه نیازی به رها شدن تجهیزات بزرگ بعد از وارد شدن ماهواره به مدار نیست. در حقیقت به محض رسیدن ماهواره‌ای به مدار، "عدم استقرار آن باعث متلاشی شدنش میشود که این مساله برای ماهواره چوبی وجود نخواهد داشت.

در مورد اینکه آیا درگذشته در ساخت ماهواره‌ها از چوب استفاده شده است یا نه می‌توان به ماموریت‌های اولیه ناسا اشاره کرد. در ماموریت‌های رنجر به ماه در دهه ۶۰ میلادی، از چوب بالسا یک نوع چوب ساده قدیمی به عنوان یک کره محدودکننده ضربه به منظور محافظت در برابر برخورد روی ماه استفاده شده بود. متاسفانه بیشتر ماموریت‌های اولیه رنجر یا در مدت کوتاهی پس از پرتاب با شکست مواجه می‌شدند یا اصلا به سطح ماه نمی‌رسیدند.

یک ضربه گیر چوبی روی رنجر ۴ احتمالا به صورت دست نخورده در نزدیکی دهانه ایوف در نیمه پنهان ماه قرار گرفته است، اما اگر چنین هم باشد، هیچ اطلاعاتی از آن در دست نیست. این سوال وجود دارد که "WoodSat" چه زمانی به فضا فرستاده خواهدشد؟ در حال حاضر Takao Doi و تیمش در حال بررسی یک طرح اولیه در سال‌های پیش رو هستند که انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۳ محقق شود. فعلا "WoodSat" به عنوان یک احتمال جالب توجه باقی می‌ماند.

موسسه جنگلداری سومیتومو گفته است تحقیقات در مورد رشد درخت مورد نظر و استفاده از مواد چوبی در امور فضایی را آغاز کرده است.

در قالب این مشارکت آزمایش روی انواع مختلف چوب در محیط‌های دارای شرایط شدید روی زمین آغاز خواهد شد.

با پرتاب ماهواره‌های بیشتری به جو، زباله فضایی شامل ماهواره‌های از کار افتاده و قطعات آن‌ها در حال افزایش است.

ماهواره‌های چوبی بدون آزاد کردن مواد مضر در جو یا بارش بقایای زیانبار بر زمین هنگام بازگشت دوباره به جو می‌سوزند.

تاکاو دوئی، استاد دانشگاه کیوتو که یک فضانورد ژاپنی است به بی‌بی‌سی گفت "ما بسیار نگران این واقعیت هستیم که تمام ماهواره‌هایی که دوباره وارد جو زمین می‌شوند می‌سوزند و ذرات ریز آلومینا ایجاد می‌کنند که برای سال‌ها در جو بالای زمین شناور خواهد ماند. " او می‌گوید که این ذرات سرانجام بر روی محیط زمین تأثیر خواهد گذاشت.

پروفسور دوی افزود:"مرحله بعد ساخت نمونه مدل مهندسی ماهواره است و سپس مدل قابل پرواز آن را تولید خواهیم کرد. "

او در مارس ۲۰۰۸ به عنوان فضانورد به ایستگاه فضایی بین‌المللی اعزام شد. در طول این ماموریت، او اولین کسی بود که یک بومرنگ را در فضا پرتاب کرد. این بومرنگ به طور خاص برای استفاده در جاذبه اندک طراحی شده بود.

جنگلداری سومیوتومو که بخشی از گروه سومیوتومو می‌باشد که بیش از ۴۰۰ سال پیش تأسیس شد، گفته است که تحقیقات کنونی شامل تولید مواد چوبی بسیار مقاوم در برابر تغییرات شدید دما و نور خورشید خواهد بود.

سخنگوی این مؤسسه گفته است که نوع چوبی که در دست تحقیق است، از "اسرار تحقیقاتی" است.

منبع: فرادید