به گزارش می متالز، سیلیکو منگنز که از آن با نام فرو سیلیکو منگنز نیز یاد میشود، از جمله فروآلیاژهای مورد استفاده در صنعت فولاد است. همانطور که از نام آن پیداست، این فروآلیاژ ترکیبی از سیلیسیم و منگنز است و بهطور معمول محتوی 12 تا 16 درصد سیلیسیم و 50 تا 70 درصد منگنز است. از سیلیکو منگنز در فولادسازی برای اکسیژنزدایی، گوگردزدایی و بهبود خواص مکانیکی فولاد از طریق افزودن عناصر آلیاژی، استفاده میشود. امروزه صرفه اقتصادی و همچنین حفظ ترکیب مذاب، گرایش فولادسازان به سمت مصرف سیلیکو منگنز به جای ترکیبی از فروسیلیس و فرومنگنز را افزایش داده است. مطابق آخرین اطلاعات سازمان زمینشناسی آمریکا، سیلیکو منگنز پس از فروکرم بیشترین سهم از تولید فروآلیاژها را دارد. البته همانطور که در خصوص سایر فروآلیاژها نیز صادق است، دسترسی به مواد اولیه و همچنین هزینه انرژی موجب شده تا واردات منبع تأمین تقاضای بسیاری از کشورها باشد.
طی سالهای 2001 الی 2016 بهطور متوسط 2 میلیون و 652 هزار تن سیلیکو منگنز تجارت شد. همانطور که در نمودار 1 نشان داده شده است، بیشترین مقدار تجارت سیلیکو منگنز مربوط به سال 2007 بوده است. در این سال مقدار تجارت سیلیکو منگنز به 3 میلیون و 379 هزار تن رسید. تا پیش از وقوع بحران مالی در سال 2009 روند تجارت جهانی سیلیکو منگنز صعودی بود. البته پس از کاهش در سال 2009، حجم تجارت این فروآلیاژ بهطور کامل بازیابی شد. طی سالهای 2001 الی 2016 تجارت جهانی سیلیکو منگنز با تحقق نرخ رشد سالانه 2.7 درصد به 2 میلیون و 675 هزار تن در سال 2016 رسید.
کاهش تولید جهانی فولاد در سال 2015 موجب کاهش تقاضا و تجارت سیلیکو منگنز شد. در سال 2016 رشد اندک تولید جهانی فولاد نسبت به سال 2015 در تجارت جهانی سیلیکو منگنز مشهود بود. به لحاظ تجارت منطقهای، 48 درصد از صادرات جهانی سیلیکو منگنز از منطقه اروپا بود. قابل توجه است که اروپا بزرگترین واردکننده سیلیکو منگنز جهان نیز است. همچنین سهم آسیا از صادرات جهانی در سال 2016، حدود 41 درصد برآورد شد.