«چین» تَن به کاهش تولید فولاد می‌دهد؟

به گزارش می‌متالز، یک تحلیلگر بازار کالا با بیان مطلب فوق گفت: بنابر گزارش‌های موجود کارخانه‌های فولادسازی چین در نیمه نخست سال ۲۰۲۱ میلادی نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۱۲ درصد، فولاد بیشتری تولید کرده اند. به گفته تحلیلگران، هرچند تولید در نیمه دوم سال پایین‌تر می‌آید، اما رسیدن به سطحی پایین‌تر از تولید این محصول در سال میلادی۲۰۲۰ اقدامی چالش برانگیز است.

پرویز امانیان افزود: بنابر گزارش «رویترز»، چین رکورد تولید ۹۹.۴۵ میلیون تنی فولاد را در اردیبهشت ماه تجربه کرده، البته این رقم در خرداد ماه به ۹۳.۸۸ میلیون تن کاهش یافته است. در نظر داشته باشید که تولیدات صنعت فولاد یکی از بزرگ‌ترین آلاینده‌ها در چین به شمار می‌آید و بر این اساس، چیزی حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد از انتشار کربن را در این کشوربه خود اختصاص داده است. از همین رو «پکن» این صنعت را به عنوان بخشی از تلاش خود برای کاهش انتشار کربن و رسیدن به صفر خالص انتشار تا سال ۲۰۶۰ هدف قرار داده است.

وی با اشاره به نظرات «پل بارتولومه» تحلیلگر بین المللی حوزه فلزات گفت: به نظر این تحلیلگر، تولید فولاد در سال جاری حدود ۸ تا ۹ درصد افزایش می‌یابد، بنابراین برای پایین آمدن آن باید ترمز واقعی کشیده شود، البته برخی صاحب نظران دیگر نیز در این خصوص و در صفحات مجازی خود استدلال‌های مشابهی را همزمان با «هفته بین‌المللی سنگ آهن سنگاپور» در تیر ماه مطرح کرده بودند.

چین چاره‌ای جز رعایت دستورات ندارد

این تحلیلگر بازار فلزات ادامه داد: با این وجود، مدیر یک شرکت معتبر فولادسازی چینی گفت: کارخانه‌های فولاد چاره‌ای جز توجه بیشتر به کاهش تولید در راستای سیاست دولت (به ویژه برای شرکت‌های دولتی) ندارند. چین می‌گوید که متعهد به کاهش تولید فولاد است و براین اساس، حتی کارخانه‌های فولادسازی «تانگشان» پس از هشدار‌ها در مورد مجازات تولید بیش از حد، میزان تولید خود را کاهش داده اند.

امانیان به تحلیل مدیر سابق گروه توسعه کسب و کار در شرکت «فورتسکیو» به عنوان چهارمین تولیدکننده بزرگ سنگ آهن جهان نیز اشاره و بیان کرد: برای مقامات چین، کنترل تولید با توجه به تعداد زیاد کارخانه‌های خصوصی و دولتی در چین بسیار دشوار است. تقاضای بسیار بالای فولاد در این کشور وجود دارد، اما اگر سودآوری تولید فولاد به خوبی نیمه نخست سال باشد، بعید به نظر می‌رسد که تولید در ماه‌های آینده کاهش یابد.

وی اظهار کرد: تلاش برای محدود کردن تولید فولاد باعث افزایش قیمت‌ها می‌شود و کارخانه‌هایی که تحت تاثیر محدودیت‌های دولتی قرار نمی‌گیرند به تولید بیشتر تشویق می‌شوند. مهم این است که کارخانه‌ها در بیشتر اوقات سال، پول قابل توجهی را به دست آورده اند و گرایش‌های آن‌ها همچنان مثبت است، بنابراین صنعت می‌خواهد با تولید مقدار زیادی فولاد از سود ارائه شده، نهایت استفاده را ببرد.

چشم انداز تقاضا

این کارشناس بازار کالا تاکید کرد: بهترین راه برای کاهش تولید، تمرکز بر کاهش تقاضاست، هرچند چنین سیاست‌هایی ممکن است منجر به تضعیف اقتصاد چین شود، اما ممکن است مقامات این کشور برای سرکوب تقاضا و قیمت ها، فشار و سختگیری بیشتری بر بخش‌های املاک یا ساختمان که از فولاد استفاده زیادی می‌کنند، وارد کنند.
وی با اشاره به نظرات تحلیلگران حوزه فولاد، اشاره کرد: سایر ناظران بازار پیش بینی می‌کنند تقاضا کاهش یابد، اما شک دارند که این کاهش برای محدود کردن تولید در سطوح سال ۲۰۲۰ میلادی یا کمتر از آن کافی باشد. از طرفی دیگر گفته می‌شود تقاضای فولاد در نیمه دوم سال تا حدی کمتر می‌شود، زیرا بخش ساختمان ضعیف شده است.

امانیان، افزود: علاوه بر این، اکنون تقاضا برای کالا‌های مصرفی حاوی فولاد از چین پس از ثابت ماندن در سطوح تولید بالا طی یک سال گذشته در حال تعدیل است.

منبع: پایگاه خبری بازار سرمایه ایران (سنا)