به گزارش می متالز، پس از 4 سال از عقد تفاهمنامه تأمین ریل موردنیاز راهآهن توسط شرکت ذوبآهن، سرانجام نیمه اول امسال، اولین محموله ریل داخلی به وزن 500 تن به راهآهن تحویل داده شد. از مراحل تولید ریلهای تحویلشده، مرحله نورد و تست در کارخانه ذوبآهن انجام شد و شمش موردنیاز از خارج تأمین شد. با وجود وعدههای قبلی ذوبآهن برای راهاندازی فرایند تولید انبوه شمش ریل، این وعده تاکنون محقق نشده است.
یکی از کارشناسان ریلی دراینباره گفت: شرکت ذوبآهن در یک سیاست صنعتی درست و منطقی، پیادهسازی زنجیره فرایندهای لازم برای تولید ریل را از انتها آغاز کرد، به این معنا که اگر فرض کنیم تولید ریل دو مرحله کلی ریختهگری و سپس نورد را داراست، اگر از مرحله اول، یعنی راهاندازی واحد ریختهگری آغاز میکرد، ممکن بود شمش تولید شده خریدار نداشته باشد و بلااستفاده باقی بماند.
بهنام جمشیدی ادامه داد: برای همین منظور منطقی تر است که ابتدا واحد نورد راهاندازی شود، طبیعتا راهاندازی خطنورد، نیازمند شمش است و برای همین لازم است محموله ای از شمش موردنیاز از دیگر کارخانجات داخلی یا خارجی خریداری شود.
جمشیدی افزود: در حال حاضر ذوبآهن اعلام کرده است خطنورد ریل این کارخانه، آمادگی تولید انبوه و در عین حال استاندارد ریلهای موردنیاز راهآهن یعنی U33 و UIC60 را دارد، این یعنی اکنون زمان برداشتن گام بعدی یعنی راهاندازی خط تولید انبوه و استاندارد شمش ریل از نوع R260 است.
وی افزود: مدیران ذوبآهن مکررا ادعا میکردند که نگرانی از بابت خط تولید شمش ریل ندارند و وعدههای چند روزه می دادند، اما اکنون ماهها است که این وعده ها تجدید می شود و تا کنون هم محقق نشده است، حتی شنیدم یک شرکت اتریشی در این زمینه در حال کمک به ذوبآهن است.
وی افزود: یک روز میگفتند آماده ایم و روز دیگر گفته می شد فقط فلان قطعه باقی مانده تا کار به سرانجام نهایی برسد.
این کارشناس تولید ریل اظهار داشت: برخی از دوستان، تولید ریل داخلی به معنای نورد و ریختهگری در داخل را کافی نمیدانند و مثلا علاقه مند هستند که تجهیزات نورد و ریختهگری نیز داخلی باشد یا اصرار دارند استاندارد داخلی تنظیم شود، این ها البته بد نیست، اما اگر داخلی سازی به معنای عرفی که در همه جای دنیا مطرح است مد نظر باشد، داخلی سازی مراحل نورد و ریختهگری یعنی پایان مسیر حرکت به سمت داخلی سازی تولید ریل. چرا در حال حاضر که مراحل پیش از ریختهگری نیز همه در داخل انجام می شود.
جمشیدی ادامه داد: فولادسازان در کشور ما میدانند که به لحاظ بنگاهی، تولید شمش بیش از نورد با مزیتهای فعلی همخوانی دارد، در چنین شرایطی ابداً ذوبآهن نباید به راهاندازی خطنورد اکتفا کند، ولو اینکه برای راهآهن مهم نباشد شمش داخلی یا خارجی است.
این کارشناس حمل و نقل افزود: ذوب آهنی ها میدانند بحث شمش خارجی برای وزارت راه جذابیت فاینانس را به همراه داشت و از این طریق امکان فاینانس خارجی خرید ریل از ذوبآهن نیز وجود داشت، اما با اصرار ذوبآهن مقرر شد شمش داخلی تولید شود.
جمشیدی در مورد وضعیت تولید شمش در مجموعه ذوبآهن افزود: اکنون به نظر میرسد تعیین تکلیف تولید شمش از اولویت مدیران ذوبآهن خارج شده است، از یک کارخانه صنعتی باسابقه انتظار نمیرود خلف وعده مکرر دیده شود، در صورتیکه در زمینه تولید ریل، دو سال است که وعدههای امروز و فردای ذوبآهن به امری عادی بدل شده است.
وی بیان کرد: البته مشکلات مالی ذوبآهن نیز قابلچشمپوشی نیست و ممکن است مسئله تولید ریل در اولویت اول ذوبآهن نباشد که در این صورت هم باید به این مجموعه حق داد، اما اگر واقعاً چنین است نباید توسعه راهآهن کشور معطل یک تولیدکننده بماند. در نهایت هم فولادسازان دیگر میتوانند در این زمینه ورود کنند.