به گزارش می متالز، حسن خسروجردی؛ عضو اتحادیه صادر کنندگان فرآوردههای نفت، گاز و پتروشیمی میگوید: دلیل آن عدم بازگشت پول محمولههای خریداری شده توسط معاملهگران به دولت است. این در حالی است که 20 درصد هزینه خرید نفت در بورس انرژی در ابتدای معامله و به صورت ریالی و نقدی پرداخت شده و 80 درصد مابقی آن به صورت ارزی و اعتباری باید توسط خریدار تسویه شود.
همچنین در شرایط خرید محمولههای نفت از بورس انرژی آمده است؛ خریدار باید حداکثر تا 50 روز تقویمی پس از تاریخ بارگیری محموله (B/L date)، تسویه بخش ارزی مبلغ صورت حساب نهایی را بر اساس شرایط و روش اعلامی شرکت ملی نفت ایران (از جمله نوع ارز پرداختی) انجام دهد.
به گفته خسروجردی محمولههای فروخته شده به علت حجم کم فروش در بازارهای منطقهای از اهمیت پایینی برخوردار است.
عضو اتحادیه فرآوردههای نفت، گاز و پتروشیمی تصریح کرد: خریداران به دلیل عدم آشنایی کافی با بازار نفت و نداشتن زیر ساخت مناسب فروش دچار ضرر هنگفتی شدهاند، این در حالی است که کارشناسان بورس انرژی مدعی عدم ضرر خریداران با وجود افت شدید نرخ جهانی نفت شدند.
خسروجردی معتقد است؛ سازو کار فروش نقدی به هیچ وجه در بورس انرژی صحیح نیست؛ زیرا شرکتهای خصوصی توان داد و ستدهای نفتی را ندارند، از طرفی بورس باید با ایجاد زیر ساختهای مناسب به معاملات آتی نفت روی بیاورد. از سوی دیگر در بورس انرژی خبر میرسد پس از معاملات ناموفق نفت به صورت نقدی معاملات آتی به زودی جایگزین خواهد شد.
خسروجردی در پاسخ به سوالی در مورد وضعیت پتروشیمی در دوران تحریم نیز گفت: دغدغه اصلی پتروشیمیها در حال حاضر تحویل ارز حاصل از صادرات با نظر دولت و اعمال قیمت دستوری به سامانه نیما است؛ چرا که قیمت عرضه ارز حاصل از صادرات آنها در سامانه نیما با نظر دولت با قیمتهایی ارزانتر از شرکتهایی نظیر فولادسازها و با نرخ 7 هزار و 800 تومان انجام میشود.
با این حال به اعتقاد خسروجردی؛ مجتمعهایی که ارز خود را به سامانه نیما تحویل نمیدهند و ارز خود را در بازار آزاد به فروش میرسانند باید خوراک خود را با قیمتهای بالاتری نظیر قیمتهای بین المللی دریافت کنند.