ستاره شناسان در جستجوی «زمین دوم»، سیاره‌ای داغ و چگال با هشت ساعت سال کشف کردند

به گزارش می‌متالز، یک تیم بین المللی از محققان در جستجوی «زمین دوم»، سیاره جدیدی به نام GJ ۳۶۷ b را کشف کرده‌اند که دمای سطح آن ممکن است به ۱۵۰۰ درجه سانتیگراد برسد - به اندازه‌ای گرم که تمام سنگ‌ها و فلزات را ذوب کند و فقط هشت ساعت طول می‌کشد تا به دور ستاره خود بچرخد. در مطالعه جدیدی که در مجله ساینس منتشر شده است، محققان نشان می‌دهند که این سیاره که ۳۱ سال نوری از زمین فاصله دارد، یکی از سبک‌ترین سیاره‌ها در میان نزدیک به ۵۰۰۰ سیاره فراخورشیدی (سیاره‌های خارج از منظومه شمسی) است که امروزه شناخته شده‌اند. با نیمی از جرم زمین قطر آن کمی بیش از ۹۰۰۰ کیلومتر است - کمی بزرگتر از مریخ.

این تیم می‌گوید این تحقیق نشان‌دهنده گامی رو به جلو در جستجوی «زمین دوم» است، زیرا نشان می‌دهد اخترشناسان می‌توانند ویژگی‌های سیارات حتی بسیار کوچک را تعیین کنند.

 وینسنت ون آیلن از آزمایشگاه علوم فضایی UCL Mullard یکی از نویسندگان این مقاله گفت: «در این مطالعه جدید، اندازه و جرم سیاره با استفاده از دو روش محاسبه شد که هر دو شامل تجزیه و تحلیل نور ستاره سیاره بود. یکی اندازه گیری شیب دقیقه‌ای در نور ساطع شده از ستاره هنگام عبور سیاره از مقابل آن بود. این کار با استفاده از داده‌های ماهواره بررسی سیارات فراخورشیدی گذری ناسا (TESS) انجام شد.

روش دیگر این بود که جرم سیاره را از تأثیری که بر حرکت ستاره داشت، استنتاج کنیم. این حرکت خفیف بود - با سرعت ۸۰ سانتی‌متر در ثانیه، بیش از سرعت راه رفتن نبود - بنابراین فوق‌العاده است که ما توانستیم این حرکت کوچک را از فاصله ۳۱ سال نوری تشخیص دهیم.

این مطالعه شامل ۷۸ محقق بود و توسط ستاره شناسان مؤسسه تحقیقات سیاره‌ای در مرکز هوافضای آلمان

(DLR: Deutsches Zentrum für Luft-und Raumfahrt) هدایت شد.

دکتر کریستین لام، نویسنده اصلی، از مرکز هوافضای آلمان، گفت: «از تعیین دقیق شعاع و جرم آن، GJ ۳۶۷ b به عنوان یک سیاره سنگی طبقه‌بندی می‌شود. این امر آن را در میان سیارات زمینی به اندازه زیرزمین قرار می‌دهد و تحقیقات را یک گام به جلو در جستجوی "زمین دوم" می‌آورد.

GJ ۳۶۷ b متعلق به گروه سیارات فراخورشیدی "دوره فوق العاده کوتاه" (USP) است که در کمتر از ۲۴ ساعت به دور ستاره خود می‌چرخند. دکتر لام گفت: "ما قبلاً تعدادی از این‌ها را می‌شناسیم، اما منشا آن‌ها در حال حاضر ناشناخته است. " با اندازه‌گیری ویژگی‌های بنیادی دقیق سیاره USP، می‌توانیم نگاهی اجمالی به تاریخ شکل‌گیری و تکامل این سیستم داشته باشیم.»

پس از کشف این سیاره با استفاده از TESS و روش گذر، طیف ستاره آن از روی زمین با استفاده از ابزار HARPS در تلسکوپ ۳،۶ متری رصدخانه جنوبی اروپا مورد مطالعه قرار گرفت.

با ترکیب روش‌های مختلف ارزیابی، شعاع و جرم سیاره مشخص شد: شعاع آن ۷۲ درصد شعاع زمین و جرم آن ۵۵ درصد از جرم زمین است.

با تعیین شعاع و جرم آن به ترتیب با دقت ۷ و ۱۴ درصد، محققان همچنین توانستند در مورد ساختار درونی سیاره فراخورشیدی نتیجه‌گیری کنند. این سیاره سنگی کم جرم است، اما چگالی آن بیشتر از زمین است. دکتر زیلارد سیزمادیا گفت: "چگالی بالا نشان می‌دهد که این سیاره تحت سلطه یک هسته آهنی است. "

این ویژگی‌ها مشابه ویژگی‌های عطارد است، با هسته آهن و نیکل نامتناسب آن که آن را از دیگر اجرام زمینی در منظومه شمسی متمایز می‌کند.

با این حال، نزدیکی این سیاره به ستاره اش به این معنی است که در معرض سطح بسیار بالایی از تابش قرار می‌گیرد، بیش از ۵۰۰ برابر قوی‌تر از آنچه زمین تجربه می‌کند. دمای سطح می‌تواند به ۱۵۰۰ درجه سانتیگراد برسد - دمایی که در آن تمام سنگ‌ها و فلزات ذوب می‌شوند.

ستاره والد این سیاره فراخورشیدی تازه کشف شده، یک کوتوله قرمز به نام GJ ۳۶۷، تنها تقریباً نصف اندازه خورشید است. این برای کشف آن مفید بود، زیرا سیگنال گذر سیاره در حال چرخش بسیار مهم است. کوتوله‌های قرمز نه تنها کوچکتر، بلکه سردتر از خورشید نیز هستند. این امر سیارات مرتبط با آن‌ها را برای یافتن و توصیف آن‌ها آسان‌تر می‌کند. آن‌ها یکی از رایج‌ترین اجرام ستاره‌ای در همسایگی کیهانی ما هستند و بنابراین اهداف مناسبی برای تحقیقات سیارات فراخورشیدی هستند. محققان تخمین می‌زنند که این کوتوله‌های قرمز که به «ستاره‌های کلاس «M» نیز معروف هستند، به‌طور متوسط ​​توسط دو تا سه سیاره که هر کدام حداکثر چهار برابر زمین است، در گردش هستند.

مرجع: " سیاره زیرزمینی GJ ۳۶۷ b با دوره فوق العاده کوتاه متراکم که از یک ستاره کوتوله قرمز نزدیک عبور می‌کند" توسط کریستین دبلیو اف لام، زیلارد سیزمادیا، نیکولا استودیلو-دفرو، خاویر بونفیلس، دیوید گاندولفی، سباستیانو پادووان، ماسیمیلی، ماسیمیلی تریووکی هیرانو، جان لیوینگستون، فیلیپه مورگاس، الکسیس ام اس اسمیت، کارن آ. کالینز، ساویتا ماتور، رافائل آ. گارسیا، استیو بی. هاول، نونو سی سانتوس، فی دای، جورج آر. ریکر، رولاند وندرسپک، دیوید دبلیو. لاتام، سارا سیگر، جاشوا ان. وین، جان ام. جنکینز، سایمون آلبرشت، خوزه ام. آلمنارا، اتین آرتیگاو، اسکار باراگان، فرانسوا بوشی، خوان کابررا، دیوید شاربونو، پریانکا چاتورودی، الکساندر چاوشف، کریستین ال. ویلیام دی کوکران، خوزه آر دی میدیروس، خاویر دلفوس، رودریگو اف. دیاز، رنه دویون، فیلیپ ایگمولر، پدرو فیگویرا، تیری فورویل، مالکوم فریدلوند، گیوم گایسنه، الیسا گوفو، ایسکرا جورجیواتر، آرت‌گوفو، ایسکرا ژورجیه‌واتر، آرت‌دویون پی. هاتز، مارشال سی. جانسون، پتر کاباث، امیل کنادست روپ، جودیت کورث، پابلو لوین، جک جی لیساور، کریستف لوویس، رافائل لوک، کلودیو ملو، ادوارد اچ مورگان، رابرت موریس، میشل مایور، نوریو ناریتا، هانا ال ام آزبورن، انریک پال، فرانچسکو پپه، کارینا ام. پرسون ساموئل ان. کوئین، هایکه راوئر، ست ردفیلد، جاشوا ای. شلیدر، دیمین سگرانسان، لویزا ام. سرانو، جفری سی. اسمیت، یان شوبژاک، جوزف دی. توئیکن، استفان اودری، وینسنت ون آیلن و مایکل ویزی، ۲ دسامبر ۲۰۲۱، علم.

منبع: خبرگزاری دانا