به گزارش می متالز، به همین بهانه و در آستانه برگزاری این رویداد، به گفتوگو با کارشناسان و همچنین شرکتهایی میپردازیم که در این زمینه فعالیت میکنند.
امیربیژن یثربی، عضو هیات علمی دانشکده معدن و متالوژی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و همچنین دبیر نخستین کنفرانس و نمایشگاه بینالمللی بهینهسازی معادن و صنایع وابسته است که اردیبهشت سال آینده در تهران برگزار میشود. او رویکرد خود را در برگزاری این رویداد، تشریح کرد و گفت: بخش معدن کشور ظرفیت قابل توجهی دارد و تنها بخشی به شمار میآید که میتواند مشکل بیکاری را در کشور از بین ببرد. این بخش همچنین قابلیت توزیع عادلانه ثروت را دارد چون معادن ما در کل کشور پراکنده هستند، در حالی که نفت این توانایی را ندارد. ما تنها چند حوزه نفتخیز در جنوب کشور به ویژه در استان خوزستان و حوالی مسجدسلیمان داریم که امکانات برآمده از آنها هم تنها حول و حوش همان حوزههای نفتی ایجاد میشود، در حالی که ظرفیتهای معدنی ما در سراسر خاک کشور پراکنده شدهاند. وی ادامه داد: معدن این ظرفیت را دارد که توزیع ثروت و امکانات را در کشور ایجاد کند و هر گونه گامی که برای معرفی بخش معدن کشور به سرمایهگذاران داخلی و خارجی برداشته شود، به یقین از سوی جامعه دانشگاهی کشور، نخبگان و دستاندرکاران بخش معدن کشور ستایش میشود اما مسئله این است که باید از رویدادهای این چنین به بهترین شکل ممکن استفاده کنیم. یثربی افزود: ما مشکلاتی در معدن و صنایع معدنی کشور داریم. پیشنهاد میشود برگزارکنندگان این همایش و نمایشگاه، با سرمایهگذاران و بهرهبرداران معادن بزرگ جهان وارد فازی از تبادل اطلاعات شوند و در واقع از مدیرعاملان، معاونان بهرهبرداری، معاونان اکتشاف و مدیران کل بپرسند که در جریان کار و بهرهبرداری از ذخایر با چه مشکلات اساسی روبهرو هستند و این مشکلات مربوط به کدام بخش معدنکاری میشود؟ با کشف نقطه ضعف و آنجا که دغدغه معدنکاران است، میتوان فهمید بخش معدن کشور به چه دادههایی برای ارتقای خود نیاز دارد و بنا بر نیاز این بخش، کارشناس خارجی و داخلی برای ارائه سخنرانی دعوت میشود. این استاد دانشگاه در ادامه و برای روشنتر شدن بحث، مثالی زد و توضیح داد: درحالحاضر معدن مس پورفیری کهنگ در مرحله اکتشاف است و به دلیل ظرفیت بالایی که در این معدن وجود دارد، در بخش شرقی آن مجموعهای از حفاریها انجام میشود؛ منطقهای که در مجاورت روستای کهنگ قرار دارد و این احتمال وجود دارد که بخشی از کانهزایی در زیر روستا انجام شده باشد. بنابراین اکتشاف به سمت شرق معدن سوق پیدا میکند، در حالی که در این بخش روستایی دارای سکنه مستقر است. در اینجا با یک چالش روبهرو هستیم؛ از طرفی محیطزیست و بهداشت مردم محلی و از سویی دیگر ظرفیت معدنی که میتواند منبع اشتغال و درآمد باشد؛ چنین تلاقی تبدیل به یک معضل اکتشافی، اجتماعی و سیاسی میشود. باید دید در نقاط دیگر جهان با چنین رویدادهایی چگونه برخورد میشود؟ وی در نهایت خاطرنشان کرد: کارشناسانی خارجی که با چالشهای مشابه ما دست و پنجه نرم کردهاند، باید به ایران دعوت شوند و کارگاه برگزار کنند. در واقع سخنرانیها باید براساس مشکلات ترتیب داده شود نه برحسب اینکه مثلا درحالحاضر کدام سخنران خارجی به ایران میآید، در حالی که ممکن است پژوهشهای او هیچ مشکلی از مشکلات ما را حل نکند.
محمد صادقی، مدیرعامل شرکت کاوشپژوه یزد، دیگر کارشناسی است که در این باره گفت و گو کرد. وی در ابتدا فعالیت شرکت خود را تشریح کرد و گفت: شرکت کاوشپژوهیزد از سال ۱۳۹۱ در زمینه فعالیتهای معدنی و عمرانی کار میکند.
حوزه فعالیت ما حفاری اکتشافی، استخراج و خردایش، دانهبندی و فرآوری مواد معدنی است. در واقع در هر ۳ حوزه معدنی اعم از اکتشاف، استخراج و فرآوری به یک میزان تمرکز و در آنها فعالیت میکنیم و با معدن گلگهر در سیرجان، شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران، آلومینا و سایر شرکتهای خصوصی فعالیت داشتهایم.
وی ادامه داد: در هر ۳ حوزه با چالشهایی روبهرو هستیم اما به هر حال در حفاری اکتشافی، ریسک کار بالاتر است. در حفاری اکتشافی چاهی زده میشود که احتمال گیر کردن چاه و آنچه از تجهیزات به داخل چاه برده شده، وجود دارد به طوری که در صورت ریزش دیگر نمیتوان آنچه را از دست رفته، بیرون آورد. در نتیجه ریسک حفاری اکتشافی نسبت به دیگر فعالیتهای معدنی بیشتر است.
او در ادامه به حضور خود در دومین نمایشگاه بینالمللی اکتشاف مواد معدنی تهران، اشاره کرد و در این باره گفت: با همکاری با کارفرمایان پروژههای معدنی به این نتیجه رسیدیم که ابعاد کاری ما درحالحاضر از نظر حفاری و اکتشافی به قدری گسترده شده که میتوانیم بگوییم در این زمینه جزو شرکتهای برتری هستیم که فعالیت میکنیم. بنابراین به این نتیجه رسیدیم که پس از مدتها بار دیگر در یک نمایشگاه معدنی حضور به هم برسانیم.
صادقی ادامه داد: یک سری از ذخایر معدنی در عمق بسیار پایین ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ متر قرار دارد. اکتشاف این ذخایر تا عمق ۱۳۰۰ متر هم انجام شده اما هیچ شرکتی موفق به انجام این کار در عمق ۱۹۰۰ متر نشده است.
گمانهای که ما موفق به حفر آن شدیم در عمق ۱۹۰۷ متری و در منطقه ساغند در ایران مرکزی قرار دارد و کارفرمای آن، شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران بوده است.
مدیرعامل شرکت کاوشپژوه یزد در پایان افزود: نخستین شرکتی بودیم که موفق به حفر گمانهای به مساحت حدود ۲هزار متر در منطقه ایران مرکزی شدیم. تا کنون هیچ شرکت داخلی موفق به انجام این کار نشده است. این یک امتیاز برای شرکت ما به شمار میآید که در نمایشگاه پیش رو نیز جای مانور بسیار دارد.