انجمن‌ها به‌تنهایی قدرت اجرایی ندارند، حمایت اعضا انجمن را قوی می‌کند

به گزارش می متالز، آقای علیرضا تسبیح‌گو، رئیس هیأت‌مدیرة «انجمن کارفرمایی ریخته‌گری تحت فشار ایران» (انجمن دایکست)، در گفت‌و‌گویی در حاشیة برگزاری پانزدهمین نمایشگاه بین‌المللی ایران متافو، درخصوص فعالیت خود و انجمن دایکست و مشکلات این صنف توضیحاتی ارائه دادند که در ذیل می‌خوانیم:

جناب تسبیح‌گو، لطفاً معرفی کوتاهی از خود و سابقة فعالیتتان بفرمایید.

از سال 1363 به‌واسطة شرکت «تک ماشین ایمپورت» که نمایندگی اختصاصی ماشین‌آلات روسی در ایران بود، زیرنظر کارشناسان روسی وارد صنعت دایکست شدم.

ماشین‌آلات این شرکت در آن زمان عبارت بودند از: پرس، پرس‌های با کالیت، دستگاه تزریق پلاستیک، دستگاه‌های جوش، دستگاه‌های ریخته‌گری با ماسه و دایکست که زیرنظر کارشناسان روسی نصب و راه‌اندازی تمامی این ماشین‌آلات را فرا گرفتم؛ پس از این مرحله، به‌دلیل علاقمندی به دایکست، به‌صورت تخصصی این رشته را انتخاب کردم و در این زمینه به‌صورت خاص شروع به فعالیت نمودم.

پس از آن و درحدود سال 1367، به‌صورت شخصی اقدام به فعالیت در زمینه دایکست نمودم که البته در سال‌های ابتدایی تنها در زمینة ماشین‌آلات روسی فعالیت داشتم اما به مرور برندها و مدل‌های مختلف ماشین‌آلات وارد کار شد و درحال‌حاضر تخصص من ماشین‌آلات دایکست در همة برندها و مدل‌ها است و با این ماشین‌آلات آشنایی کامل دارم. چند سالی نیز به‌عنوان نمایندة فنی «ایدرای ایتالیا» فعالیت کرده‌ام و تا به حال نیز فعالیت من ادامه پیدا کرده است. در این ‌سال‌های فعالیت، ماشین‌آلات و کارگاه‌های بسیار زیادی را راه‌اندازی نموده‌ام و به‌طور کلی در زمینة نصب و نگهداری ماشین‌آلات تحت فشار دایکست به فعالیت مشغول هستم.

لطفاً کمی درمورد انجمن دایکست، ایدة ابتدایی تشکیل و روند فعالیت آن از ابتدا تاکنون توضیح بفرمایید.

انجمن دایکست درحدود 6 سال پیش به‌واسطة چند تن از دوستان راه‌اندازی شد و البته در ابتدای تأسیس انجمن من حضور نداشتم. پس از تشکیل این انجمن، به‌واسطة لطف این دوستان به این انجمن دعوت شدم و به‌عنوان یک عضو عادی در جلسات این انجمن شرکت نمودم و نهایتاً در سال گذشته به‌عنوان رئیس هیأت‌مدیرة انجمن از طرف این دوستان انتخاب شدم.

هدف انجمن از بدو تأسیس تاکنون، بالابردن سطح دانش و ارتقای علمی این صنعت در بین واحدها بوده است. متاسفانه بسیاری از واحدهای دایکست در ابعاد خیلی کوچک و یا حتی واحدهای خیلی بزرگ بوده و هستند که از چگونگی اصولی فعالیت در این زمینة آگاهی کامل ندارند و انجمن دایکست سعی نموده با جذب اعضایی که به واقع تخصص بالایی در زمینة دایکست دارند در زمینة بالا‌بردن سطح علمی و مهارتی واحدها اقدام کند.

اقداماتی که انجمن برای رسیدن به هدف انجام داده است چه بوده‌اند؟

برای نیل به این هدف، انجمن با برگزاری سمینارها و کلاس‌های آموزشی مختلف و همچنین انتشار نشریات و مقالاتی در مسیر دانش‌افزایی فعالان صنعت دایکست وارد میدان شده است. خوشبختانه طی سال‌های اخیر، ارتقای نسبی دانش علمی و تجربی شرکت‌ها به کمک انجمن دایکست سبب شده است که سطح کیفی شرکت‌ها رشد خوبی داشته باشد و اکنون از انجمن خواسته‌های بیشتری داشته باشند. به عقیدة من، بزرگترین دستاورد انجمن در این چند سال، همین رشد و آگاهی واحدهای دایکست بوده است و به اذعان بسیاری از واحدهای تولیدی، پیش از این اطلاعاتشان شاید در سطح مبتدی بوده که با بالابردن دانش خود حتی واحدهای کوچک درحال‌حاضر درمورد مباحثی مثل PQ2 انطباق، سرعت و فشار ماشین و یا انطباق سرعت و فشار قالب و به‌طور کلی فرمول‌های مهندسی پیچیده صحبت می‌کنند.

امروز اگر حتی به واحدهای تولیدی کوچک مراجعه ‌کنیم، مشاهده می‌کنیم که این واحدها علیرغم کوچک‌بودن، طراحی سیستم‌های خود را عوض کرده‌اند و بسیار قوی‌تر شده‌اند و حتی در تنظیم ماشین‌آلات خود سعی و دقت زیادی دارند. به‌نظر من ریشة این همه تغییرات را باید در آن پایه‌ای که انجمن گذاشت جستجو کرد.

همچنین از دیگر اقداماتی که در زمینة ارتقای صنعت دایکست مفید واقع شد، برگزاری «کنفرانس دوسالانة بین‌المللی آلومینیوم ایران» و مسئولیتی بود که در زمینة انتخاب «برند برتر» به انجمن واگذار شد. در این زمینه ما در انجمن اعلام کردیم که فی‌الواقع ما برند نداریم و بایستی «واحد برتر» را انتخاب کنیم و در دورة اول بالای هزار نفر ساعت اعضای انجمن کار کردند تا انتخاب شایسته‌ای از بین واحدهای فعال داشته باشند و حتی ریزترین نکات را مدنظر قرار دادند و این خود در سال‌های بعد موجب شد که واحدها در جهت تقویت دانش و کیفیت کار خود اقدام کنند و نقاط ضعف خود را بپوشانند.

من لازم می‌دانم نه صرفاً به‌عنوان ریاست انجمن دایکست، بلکه به‌عنوان یک فعال صنعت دایکست از زحمات تک‌تک اعضای انجمن دایکست که بدون کوچکترین چشم‌داشت مالی و عاشقانه در جهت ارتقای این صنعت در کشورمان تلاش می‌کنند تشکر و قدردانی نمایم.

یکی از مهمترین اقدامات انجمن در این سال‌ها تهیه مکان جدید برای انجمن دایکست با مشارکت اعضا بود که واقعاً همکاری خوبی داشتند و توانستیم بعضی محدودیت‌ها که در این زمینه داشتیم در مکان جدید از بین ببریم. همچنین از دیگر اقدامات درخور توجه، ثبت رسمی انجمن بود که پس از تلاش و پیگیری‌های بسیار زیاد اعضای محترم، علاوه بر اینکه قبلاً انجمن در وزارت کار ثبت شده بود توانستیم نام این انجمن را تحت عنوان «انجمن صنفی کارفرمایی ریخته‌گری تحت فشار» در ادارة ثبت شرکت‌ها نیز ثبت نماییم و شمارة ثبت بگیریم.

با توجه به مشکلات قطعه‌سازان که ناشی از شرایط اقتصادی فعلی کشور است و بیشتر واحدها دچار کمبود نقدینگی شده‌اند و علاوه بر آن بعضی از این واحدها حتی قادر نیستند که از حقوق طبیعی خود در مواجهه با نهادها و سازمان‌های گوناگون دفاع کنند، آیا انجمن دایکست ایده‌ای درمورد کمک به واحدها در زمینة حل‌وفصل مشکلاتی نظیر آنچه ذکر شد دارد؟

البته چیزی که مشخص است این است که انجمن‌ها خود به‌تنهایی قادر به انجام کاری نیستند چراکه قدرت اجرایی ندارند. اما این حمایت اعضاست که انجمن را قوی می‌کند و درواقع انجمن برای اعضا کار می‌کند. پس اعضا باید حمایت کنند و اگر تصمیمی در انجمن گرفته شود اعضا آن تصمیم را محترم بشمارند و بپذیرند تا بتوان کم‌کم کارهایی انجام داد. یکی از مشکلاتی که متأسفانه درمورد جامعة ما صدق می‌کند این است که در انجام کارهای گروهی و تیمی ضعیف هستیم و درنهایت کمی تفرقه به‌وجود می‌آید که موجب می‌شود که در پایان کار نتوانیم یک نیروی متحد قوی ایجاد کنیم و ازطرفی جمع‌شدن نیروهاست که موجب می‌شود یک برآیند قوی داشته باشیم و در نهایت بتوانیم کارهای اساسی انجام دهیم.

برای مثال تجربة غرفة گروهی که امسال اعضای انجمن در نمایشگاه متافو 97 ایجاد کردند در پشت خود تفکری را یدک می‌کشید. برای ایجاد چنین فضای مشترکی در نمایشگاه بیش از دو ماه فکر شد و علی‌رغم وجود بعضی حرف و حدیث‌ها و ناملایمات آن‌را اجرا کردیم تا فقط این پیام را برسانیم که می‌توان به‌صورت گروهی و در کنار یکدیگر و بدون ترس از همدیگر کار کرد.

درمورد مشکلات اقتصادی که اشاره کردید لازم است بگویم که وقتی چنین مشکلاتی به‌شکل یک ویروس یا اپیدمی وارد یک اقتصاد یا یک کشور می‌شود، سریعاً فراگیر می‌شود و دامن تمامی فعالیت‌ها و مشاغل را می‌گیرد و رکود و ناتوانی اقتصادی در تمامی اصناف مشاهده می‌شود و حل چنین مشکلاتی کار یک انجمن نیست بلکه کار یک دولت است.

اما تنها کاری که در این زمینه توصیه کردیم اولاً حفظ آرامش بود و ثانیاً تا حد ممکن ارائه راهکارهایی بود تا واحدها بتواند از این مرحلة سخت به آرامش بگذرند.

سال گذشته و پس از گشایش‌هایی که درپی برجام ایجاد شده بود، توصیة ما به اعضای انجمن و واحدهای تولیدی این بود که هرچه سریعتر از این فرصت استفاده کنند و سیستم‌های خود را به‌روز نمایند و هزینه‌یشان را کم کنند و بعضی از واحدها چنین عمل کردند و گروهی نیز توجه نکردند و حال در این شرایط تحریم و دشواری اقتصادی آن واحدهایی که به توصیه‌ها عمل کردند حداقل ضرر کمتری پرداخت می‌کنند.

اشاره به غرفة مشترک انجمن دایکست در نمایشگاه متالورژی امسال (متافو 97) نمودید؛ این تجربه چگونه بود؟

در روز اول نمایشگاه بعضی از اعضای محترم که تازه وارد جمع ما شده بودند ناراضی بودند، اما در روزهای بعد خوشبختانه ابراز خوشحالی کردند و این نشان می‌دهد که وحدت و یکی‌بودن، هرچند فقط در حد همین غرفة مشترک هم که باشد نتایج درخشانی را به ارمغان می‌آورد. البته همانطورکه گفتم برای ایجاد اتحاد، انجمن خود به‌تنهایی کافی نیست. اگر روزی بتوانیم با فردی که در کنارمان ایستاده است به‌صورت مشترک فعالیت کنیم آن روز است که می‌توان به‌جای لفظ من از «ما» استفاده کرد و انتظار نتایج آن‌را نیز داشت.