به گزارش می متالز، سید محمد اتابک - رئیس انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان - در حاشیه هشتاد و پنجمین سالروز تاسیس صنعت سیمان ایران و دهمین نمایشگاه بین المللی صنعت سیمان در تاریخ 18 دی 1397 به سوالات خبرنگار «می متالز» پاسخ گفت که مشروح آن به شرح ذیل است:
هشتاد و پنجمین سالگرد و بزرگداشت پیشکسوتان این صنعت که توانستند طی این سال ها و از سال 1312 تا به امروز ظرفیت تولید را به 86 میلیون تن برای کشور برسانند در 18 دی ماه نود و هفت منعقد شد و هر سال هم به جهت یادآوری و تبادل نظر و دیدار متخصصین صنعت و گرامیداشت بزرگان و پیشکسوتان این صنعت نیز برگزار خواهد شد.
همانطور که مستحضرید توسعه صنعت سیمان در ایران بعد از چین بزرگترین توسعه ای است که در دنیا رخ داده است. بعد از آن از حساب ذخیره ارزی برای واردات اجناس وارداتی صنعت مبالغی اخذ شد. طی این دوره دو سه بار جهش ارزی اتفاق افتاد. برای باز پرداخت این وام ها دولت و مجلس ترتیبی و توالی را طبق ماده بیست رفع موانع تولید که به تصویب مجلس محترم رسیده بود، مشخص کردند که بانک ها باید از آن تمکین کرده و ما نیز همزمان بتوانیم از این بدهی های ارزی خود را رها کرده و به توسعه صنعت و بازسازی آن بپردازیم.
منظورآقای دکتر این بود که بازار به این اندازه نخواهد ماند و گفتند شما قدری خوشبین تر باشید. در حال حاضر صنایع ساختمان کشور در رکود به سر می برد و این رکود باعث کوچک شدن بازار و کاهش تولید ما از 73 میلیون تن به 56 میلیون تن شده است. آقای دکتر سرقینی خوشبین بودند که صنعت ساختمان دوباره راه بیفتد و ما به ظرفیت قبلی تولید خود برسیم.
آمار صاردات روی هم رفته برای سیمان و کلینکر تا آخر سال 13 تا 14 میلیون تن خواهد بود که در حال حاضر در حدود 9 میلیون تن است.
ما از آخرین باری که با آقایان در رابطه با گاز صحبت کردیم عدد 29 میلیون دلار برای گاز طلبکار هستیم که آقای زنگنه نیز به آقای نوبخت اعلام کرده اند. اما واقعیت اینست که قیمت برق و گاز در کارخانجات مرتبا افرایش می یابد. ضرایب مصرفی را به مرور تغییر می دهند اگر قبلا سقف برای کارخانه سیمان بر اساس 100 کیلو وات ساعت بود به نود و پایین تر تبدیل می شود و به قسمت بیشترهزینه خورده ومابه التفاوت را از ما می گیرند و این باعث افزایش قیمت می شود.
بله میانگین 74 شرکت از شرکت های سیمانی در حال کار با 65 درصد ظرفیتی خود هستند البته برخی بیشتر و برخی نیز پایین تر و حتی زیر 50درصد نیز داشته ایم.
وقتی صنعت در حال توسعه بود کارخانه ای که به عنوان مثال برای کشور حدود 90 تا 100 میلیارد تومان ارزش داشت؛
ما با در نظر گرفتن کار ساختمانی که تا آماده سازی کارخانه انجام می شد می گوییم در دهه هشتاد، بین هشتاد تا نود میلیارد تومان در می آمد. صحبت ایشان این بود که در بورس شما قیمت افزوده ای داشتید این مبلغ باعث افزایش قیمت کارخانه به بیش از این می شد واین صحبت ایشان درست بود اما به دلیل نبود بازار مکفی امروزه اگر شما هزینه ای برای کارخانه ای انجام دهید قیمتی که کارخانه را می توانید به فروش برسانید نسبت به آن هزینه کمتر خواهد بود.
بومی سازی صنعت سیمان به حدی است که ما از 75 درصد میزان ارزبری به 25 درصد رسیده ایم و در تلاشیم که این میزان را نیز به حداقل برسانیم و تقریبا تمامی نیازها و تجهیزات صنعت سیمان در داخل تامین شود.
بله در زابل کارخانه ای تاسیس شده و تماما کار بخش خصوصی بوده و بدون کمک دولت و با کمک مردم در حال کار و تولید می باشد. بخش خصوصی در حال حاضر بخش بزرگی از صنعت سیمان را تشکیل می دهد.
بله، سرمایه گذار این شرکت سیمانی در زابل خودشان از اعضای انجمن هستند. من معتقدم که راه حل اقتصاد کشور از مجرای بخش خصوصی می گذرد واین در راستای تاکیدات مقام معظم رهبری در بحث خصوصی سازی در مسیر اقتصاد مقاومتی است و مساله مهمی است و الحمدلله بخش زیادی از صنعت سیمان در دستان بخش خصوصی است.
ببینید مقادیر زیادی از سیمان هایی که در کشور فروخته شده و آقایان صادارتی تلقی می کنند به صورت ریالی فروخته شده و اینکه کسی سیمان خریداری شده را صادر کند بحث جدایی است. میزان پایه ارز صادراتی و فروش صادراتی گمرک با واقعیتی که ما می فروختیم متفاوت بود، میزانی که برای بازگشت ارز درخواست می شد بالاتر بود. وزارت صنعت، معدن و تجارت و گمرک در حال بررسی هستند تا به رقم واقعی دست یافته و این اختلاف از بین برود.